سایر منابع:
سایر خبرها
مقابل گزینه اصلح تکبر نمی کنم/ رأی روحانی نصف شده است
هاشمی در کمیسیون زیربنایی مجمع تشخیص گفته که در انتخابات آینده به کسی رای بدهید که ولایت پذیرتر باشد. درست است؟ بله، این حرف به نقل از من زده شد. این مساله داستان سرایی نیست. در جلسه آخری که با آقای هاشمی داشتیم، بحث سر انرژی بود. بعد از دو ساعت بحث تخصصی که وزیر نیرو و اعضای کمیسیون زیربنایی مجمع هم در آن حضور داشتند، آقای هاشمی به این نتیجه رسید که ما برای حل معضلات کشور چاره ای نداریم جز ...
توسعه جامعه در گرو رسانه سالم است
که بسیار به آنها نیاز و کمبود داریم، بپردازم. وی در ابتدای سخنان خود اصحاب رسانه را از نخبگان جامعه برشمرد و از آنان خواست داستان رسانه ها و ترامپ را جدی بگیرند و در باره آن فکر کنند. وزیر نفت ادامه داد: رئیس جمهوری جدید آمریکا اکنون با رسانه های این کشور در افتاده است؛ ما همواره هم به طور کلیشه ای می گوییم که رسانه های آمریکا وابسته به ثروتمندان یا صهیونیست هاست، این دو قشر ...
نگاهی به 15 برنامه شاخص افق / شبکه گفتمان انقلاب اسلامی چقدر موفق بوده است؟
سرداران روستا درباره رزمندگان و فرماندهان دوران دفاع مقدس است که از روستاها به جبهه های نبرد حق علیه باطل گام نهادند و برای دفاع از میهن اسلامی، جانشان را در طبق اخلاص گذاشتند. این برنامه به سراغ همان مردمانی رفت که بیشتر جزو قشر مستضعف جامعه بودند و صاحبان اصلی انقلاب و نظام اسلامی هستند آنها همانطور که با تلاش فراوان توانسته بودند رژیم شاه را سرنگون کنند، بعد از پیروزی نهضت هم وقتی چشم طمع دشمنان ...
چرا ایرانی ها استعداد ساخت سریال های روایتی ندارند
چرا سریال پرستاران علیرضا افخمی و محمودرضا تختشید، بعد از گذشت چند قسمت، هنوز موقعیتی در جذب مخاطب به دست نیاورده و هیچ هیجانی ایجاد نکرد؟ سریال پرستاران ایرانی، چه نقاط شعفی دارد که باعث شده با وجود فراهم بودن تمام شرایط، استقبالی از آن صورت نگیرد؟ این مسئله را در شش بخش، به طور خلاصه بررسی کرده ایم. ضعف کارگردانی سریال پرستاران به کارگردانی علیرضا افخمی و محمودرضا تختشید ...
آیین نکوداشت استاد آلبرت کوچویی
المللی صدا شد. کتاب مثل راه رفتن روی تیغ ، گفت وگوی محمّدباقر رضایی با آلبرت کوچویی درباره روزنامه نگاری و رسانه های ایرانی، قبل و بعد از انقلاب اسلامی است. کوچویی در این گفتگو از خاطرات، تجربیات و نظریات خود در حوزه فرهنگی، رسانه و مطبوعات سخن گفته است. تمام وجودم در خدمت رادیو است آلبرت کوچویی با اشاره به این که تمام وجودم در خدمت رادیو است، می گوید: برای من همه لحظه ...
شوالیه های مرگ
به گزارش شفاف، و خروجی روز، مرگ است و ارمغان شب، مرگ؛ که روز، هر لحظه مرده می آورند، با بدن های تکه تکه، دست و پای سوخته، گوشت های پخته، استخوان های سیاه، چشم های از حدقه درآمده و شب، برای آنها، برای شوالیه های قدرتمند مرگ با خیال مرگ و کابوس آن می گذرد ... با آوازی غمناک، غمناک خروجی آن ... به گزارش شفاف، و خروجی روز، مرگ است و ارمغان شب، مرگ؛ که روز، هر لحظه مرده می آورند، با بدن های تکه تکه، دست و پای سوخته، گوشت های پخته، استخوان های سیاه، چشم های از حدقه درآمده و شب، برای آنها، برای شوالیه های قدرتمند مرگ با خیال مرگ و کابوس آن می گذرد ... با آوازی غمناک، غمناک خروجی آن روزها هم برای شناسندگان مرگ که در همسایگی مردگان تهرانی خانه دارند، مرگ بود؛ وقتی تن های سوخته و استخوان های جداشده آتش نشان های شهید را آوردند و گفتند: شناسایی کنید. آنها گفتند شناسایی کنید و آن 9 نفر دست به کار شدند؛ 9 پزشکِ پزشکی قانونی استان تهران که دو هفته نخوابیده بودند و حالا کم کم داشت آماده باش شبانه روزی شان تمام می شد. و چه چیز سخت تر از باز کردن لباس های آتش نشان هایی که هیچ ازشان نمانده بود؟ وقتی زیپ لباس هایشان را باز می کردیم، اسکلت ها و گوشت های پخته شان می ریخت. جمجمه هایشان هم کاملا از بین رفته بود ولی پودر نشده بود. یک سری دیگر هم از همان اول که آوردند، استخوان بودند. و چه چیز سهمناک تر از دیدن تن های تکه تکه آتش نشان های ناجی پلاسکو، بعد از آن همه سروصدا، بعد از شنیدن شیون تازه عروسان مردان آتش زده، بعد از آن همه عکسی که شاید کمترین شان، صورت گریان و تکیده مردی بود که جفتش، قُل همیشه یاورش، زیر خروارها خاک و آتش، خُرد شده بود. همین سختی ها هم بود که بغض 15ساله عباس ساداتیِ 50ساله را شکست؛ بغض او را که معاون سالن تشریح پزشکی قانونی تهران است و حالا چسبیده به دیوارهای سرد ساختمان قدیمی کهریزک، زیر آن نور سفید، وسط ویزور چشم های زن جوان کنجکاو تازه از راه رسیده، از روزهایی می گوید که شبانه روز آماده باش بود و وقتی یکی، یکی اجساد آتش نشان ها را برای شناسایی آوردند، اشک، گلوله سهمناکی شد که ریز ریز و پنهانی از چشم های دنیادیده اش به بیرون پرتاب شد. درست است که ما به این کار عادت کرده ایم ولی باز هم خیلی وقت ها موقع کار، احساساتی می شویم و گریه می کنیم. مثلا این حادثه پلاسکو خیلی ما را ناراحت کرد؛ اصلا قبل این که جسدها را ببینیم، اشک ما را درآورده بود. نمی دانم چه مظلومیتی در این بچه ها بود که قبل از این که بدن هایشان پیدا شود، اشک همه را درآورد؛ شاید مظلوم بودنشان و این که از قشر ضعیفند و همیشه با مردمند. حادثه حله و قطار هم ما را بسیار ناراحت کرد. عباس ساداتی یکی از قدیمی ترین هاست؛ یکی از شناخته شده ترین پزشکان سالن تشریح، آن جا که به قول خودش، هر روز کالبد دست کم 30 مرده را می گشایند، در جست وجوی یافتن حقیقت، برای زبانِ دفاع شدنِ بی زبان های دست از دنیاکوتاه. آن روزهایی هم که آتش نشان های معروف تهرانی را می آوردند تا نامشان مشخص شود و هویتشان، دکتر ساداتی مثل همیشه خط مقدم بود، با بغضی سنگین در گلو و زبانی آرام بخش برای هشت دکتر سالن تشریح و تکنیسین های سالن که خودشان به آنها پروسکتور می گویند. چند روز اول منتظر بودیم که جسدی نیاوردند. بعد از آن من یک شب این جا کشیک بودم که یک نفر را آوردند و خود بازپرس کشیک هم آمده بود. موقعی که آمد، داشت تلوتلو می خورد. می گفت چند روز است که نخوابیده ام ولی می خواهم ببینم زمان مرگ این فرد کِی بوده است. اجساد اولیه ای که آوردند همان هایی بودند که می گفتند در موتورخانه گیر کرده بودند. درست است؟ درباره زمان مرگ آنها حرف و حدیث های زیادی بود. بله، اما زمان مرگ با همان زمان وقوع حادثه جور درمی آمد، چون فاسد شده بودند. آنها همان روز اول فوت کرده بودند. یک وقت سنگ به سر آدم می خورد و درجا می میرد، یک وقت زلزله می آید و زیر آوار، جایی هست که بتواند پناه بگیرد و برای یکی، دو ساعت زنده باشد ولی در مورد پلاسکو، بعضی از این افراد جا در جا مرده بودند و بعضی دیگر هم که جا در جا نمرده بودند، بعد از چند ساعت فوت کردند، در همان روز حادثه؛ یعنی این طور نبود که دو، سه روز کسی زنده مانده باشد. ما اجساد را دیدیم، آنها فساد نعشی داشتند و بررسی هایمان نشان داد که روز حادثه فوت کرده بودند. ساعت مرگشان دقیقا به همان روز می خورد. بقیه را هم که روزهای بعد آوردند، بدنشان متلاشی شده بود و از آنها دی ان ای گرفتیم. آمار فوت شده ها هم همانی بود که مراجع قضائی اعلام کردند. نفر آخری را هم که آوردند و گفتند کارگر بوده، من خودم دیدم، اعضای بدنش کاملا متلاشی شده بود. و غم یادآوری، لبخند گشاده و ملایم ساداتی را چنگ می زند و قورت می دهد: تمام فیلم های پلاسکو را در تلفن همراهم ذخیره کرده بودم؛ آن آتش نشانی که در پنجره بود، نتوانسته بود وارد سبد نجات شود و فوت کرد. جمجمه او شکسته بود و ما سرش را دوباره درست کردیم. فیلم او را در گوشی ام داشتم، می گفتند یکی، دو ماه مانده بود تا خدمتش تمام شود، خب، این برای ما خیلی ناراحت کننده بود. مرده ها نقش اول زندگی دکتر ساداتی اند؛ زندگی کسی که از نگهبان های ساختمان پزشکی قانونی در کهریزک که بامعنا به بهشت زهرا چسبیده است تا منشی ها و حراست و تکنیسین ها، او را زبان گویای تاریخ پزشکی قانونی می دانند. حالا هم او که در یک صبح سرد و بعد از یک شب تا صبح شیفت، نشسته در اتاقش و با صورتی خندان و بشاش، از روزهای پرتلاطم حادثه پلاسکو می گوید، اشاره اش مدام به نقش مرده ها در زندگی اش است، در کارش و روحیه اش: خب، لحظاتی هست که کم می آورم و حتی می زنم زیر گریه. مثلا در قضیه حادثه حله باز توانستم خودم را جمع و جور کنم با این که حدود 40–50 نفر را این جا آوردند که بدن هایشان متلاشی شده بود، ولی در حادثه پلاسکو گریه کردم، به نظرم این آتش نشان ها هیچ فرقی با شهدای غواص ندارند با این فرق که شهدای غواص می دانستند که دارند به سمت شهادت می روند ولی این بنده خداها نمی دانستند که قرار است بمیرند و آن روز با بقیه روزها فرق می کند. آنها بیرون آمده بودند و باز به داخل ساختمان رفتند تا مردم را نجات دهند. بعد از پلاسکو، من خودم را بارها جای خانواده های آتش نشانان قرار می دادم و گریه می کردم تا خودم را خالی کنم. من خانواده های آنها را می دیدم که برگه به دست در راهروهای این جا می رفتند و می آمدند و گریه می کردند. گریه خیلی خوب است، خیلی بد است که می گویند مردها نباید گریه کنند، آدم هایی که گریه نمی کنند، یک دفعه می ترکند. و اینجاست که زنگ قدیمی تلفن اتاق رنگ و رورفته معاون سالن تشریح، حس او را به هم می ریزد؛ صحبت از یک جسد یخ زده است، جسدی که آن را از خارج کشور آورده اند و گذاشته اند بدنش نرم و جواز برایش صادر شود و حالا این دکتر ساداتی است که باید مهر دفن شدن او را برای زیر خاک منتظر پذیرنده گورستان بزند پایین پرونده اش. جواز مرگ صادرکردن برای مرده ها سال هاست در سرنوشت اوست؛ مثل سرنوشت محمدجواد هدایت شده ، رئیس تالار تشریح پزشکی قانونی که وقتی پیراهن سفید دکتری اش را می پوشد و جا می گیرد پشت میز رنگ و رورفته اتاقش، دستی به چال چونه ته ریش دارش می کشد و حرف هایش را مثل معاونش از پلاسکو شروع می کند؛ از آن روزها که سخت ترین شدند در یادش برای سال های سال. اولین آتش نشانی که آمد از بیمارستان مطهری به این جا منتقل شد و قابل شناسایی بود؛ چون چهره اش سالم مانده بود. هر چه یافتن پیکرها با تأخیر اتفاق افتاد، شناسایی از طریق چهره ها سخت تر شد. شناختن کسانی که در روزهای اول از زیر آوار پیدا شدند، از چهره راحت تر بود ولی بعد از آن به دلیل حجم آوار و میزان حرارت، دیگر پیکرها از روی ظاهر قابل شناسایی نبودند. البته متعلقاتی اطرافشان بود ولی مشخص نبود که مال آن شخص باشد. با آن وضعیت، ما برای این که ضریب اطمینان را بالا ببریم، آزمایش دی ان ای انجام دادیم. نکته مهمی که وجود دارد این است که در این حوادث دسته جمعی، حضور پزشکی قانونی در صحنه الزامی است؛ در صورتی که در مدیریت بحران ما چندان نقش پزشکی قانونی را در آن مرحله پررنگ نمی بینند، یعنی فکر می کنند که خب ما پیکرها را پیدا می کنیم و بعد می فرستیم که شما بقیه کارها را انجام دهید. آمار جانباخته ها همانی بود که اعلام شد؟ بله، 16 آتش نشان بودند که شناسایی شدند؛ 5 تا هم جانباخته غیرآتش نشان؛ کلا 21 نفر. هنوز هم از بین نخاله ها قطعات و تکه های اجساد را برای شما می فرستند؟ بله، برای ما می فرستند و ما هم می فرستیم آزمایش ژنتیک، هنوز جواب قطعی به دست ما نرسیده است. آمار ما همان آمار قبلی است. یعنی در نخاله ها کسی پیدا نشده است؟ مثلا آن نگهبان؟ آن نگهبان، پنجمی بود که پیدا کردند. مابقی که برای ما فرستادند، قطعات استخوان کوچک و بزرگ بود که هنوز جواب قطعی آنها نیامده است. از نگهبان هم قطعاتی از بدنش به این جا آمد؟ یک پیکر نیمه کامل بود، با آزمایش ژنتیک تطبیق دادیم و احراز هویت قطعی انجام شد. آن روزها همه پزشکان و تکنیسین های پزشکی قانونی استان تهران در ساختمان کهریزک هر دقیقه منتظر بودند که کسی را بیاورند برای شناسایی، تا جوابی داشته باشند برای گفتن به خانواده های چشم انتظارشان؛ محبوبه عسگری 42ساله، زن تر و فرز و باتجربه کادر پزشکی هم یکی از آنها بود. او یکی از سه زنی است که در کادر پزشکان پزشکی قانونی کار می کند و حالا با ناخن های لاک زده و صورتی ریز و قشنگ و با پلک هایی که خستگی شیفت از شب تا صبح دیروز، آنها را با شیب ملایمی روی حدقه هایش چشمش انداخته، از نیمه دوم امسال می گوید که یکی از سخت ترین تجربه های کاری اش بود؛ نمونه اش همین حادثه پلاسکو. او یکی از شناسندگان آتش نشان های شهید و سوخته بود. مرگ آتش نشان ها خیلی ها را جریحه دار کرد، همه آماده باش بودند. در سالن تشریح بالای سر آنها بودم و با همکارانم، جواز دفن می دادیم، خیلی تأسف آور بود. لباس های آتش نشان ها نسوخته بود ولی وقتی آنها را باز می کردیم، فکر می کردیم که جسد سالم است، در حالی که کامل از بین رفته بود، برخی تبدیل به استخوان شده بود. و حال و روز او هم آن روزها مثل بیشتر همکارهایش بود. خب خیلی تأثیر منفی روی ما می گذاشت، خیلی متأثر می شدم اما با دقت هر چه تمام تر، برای تعیین دی ان ای، کارشان را انجام دادیم، فرستادیم برای بخش دی ان ای، پیگیری های لازم انجام شد، کالبدشکافی خوب انجام شد و حنجره ها را خوب نگاه کردیم آنهایی که عضله مانده بود و استخوان هایی که سالم بود به دی ان ای فرستادیم. به هر حال مردم منتظر بودند و چشمشان به نظر ما. این که آن روزها می گفتند بدن هایشان به پودر تبدیل شده بود، درست نبود؟ نه پودر نشده بودند ولی بعضی استخوان ها به طور شدیدی از بین رفته بود به طوری که فقط قسمت هایی از استخوان مانده بود. برای بعضی دیگر هم حرارت زیاد، باعث شده بود فساد اتفاق بیفتد. مهم ترین فاکتور فساد جسد، حرارت بالاست، چون حرارت محیط بالا بود، میکروب هایی که باعث فساد می شوند، در داخل ریه و روده بزرگ هستند و شروع به فعالیت می کنند. در روز تشییع جنازه، حستان چطور بود، وقتی دیدی که آن جمعیت زیاد به بدرقه آنها آمده بودند. آن روز این جا غم عجیبی داشت. اسامی شان را که اعلام می کردند، مدام با خودم می گفتم اینها را از زیر دست ما با آن وضعیت بردند، آنها را ما شناسایی کردیم، من همه شان را دیدم. و دنبال حرف های محبوبه عسگری را نیکو دهقانی زاده ، دیگر پزشک زنی که جزو اصلی ترین شناسندگان اجساد در پزشکی قانونی است، پی می گیرد؛ زنی با صورتی تپل، چشم هایی روشن و با تجربه و صدایی نازک که حس، اولین نکته بیرونی آن است. او تازه از سالن تشریح آمده با دستکشی سفید روی دست های گوشتالو و ماسکی سفیدتر که به اعتقاد همکارهایش عبور می دهد میکروب هایی را که باید سدشان شود؛ تا بیاید دستکش ها را دربیاورد و امضاهای لازم را برای اجساد تر و تازه امروز بنشاند پایین پرونده های سبز، فرصت، خودش را نشان می دهد برای حرف زدن درباره آن روزهای خون و آتش: من جزو کسانی بودم که آن روزها از این ماجرا خیلی تحت تأثیر قرار گرفتم؛ خیلی، خیلی، خیلی. واقعا خیلی. این ماجرا خیلی فرق می کرد. یادم است سقوط هواپیمای آنتونوف که اتفاق افتاد هم همین حال را داشتم. همه جسدهایی را که بررسی می کردم، با خودم می گفتم که خب هر کدام اینها عازم جایی بوده اند و حالا این جا خوابیده اند؛ مدام گریه می کردم. برای پلاسکو هم در خود سالن تشریح گریه می کردم. همکارها خودشان را کنترل می کردند ولی من همین طور کار می کردم و حین کار گریه می کردم. موقع در سالن تشریح کارکردن، وقتی بدانی که آن ماجرا یک اتفاق بولد است، خب برایت خیلی تأثیرگذار است. در آن چند روز عکس هایشان را دیده بودیم و وقتی آنها را برای شناسایی آوردند، خیلی سخت بود، واقعا سخت بود. وقتی جسد به سالن تشریح می آید، نباید وارد حواشی آن بشوی، این که بستگانش چه کسانی بوده و چه اتفاقی افتاده است، وگرنه خیلی اذیت می شوی. روز تشییع آتش نشان ها این حس را داشتم که اینهایی که با آن شکوه روی دست مردم تشییع می شدند، ما بالای سرشان بودیم و تشخیص شان دادیم. خیلی حس عجیبی بود. اما مرگ، چطور خودش را به آنها نشان می دهد، وقتی که هر روز. . . گرداگرد آنها را مردگانی زیبا فراگرفته اند آنها 9 نفرند؛ با حدود 20 نفر دستیار که مسئول اصلی شکافتن بدن مرده هایند؛ با گله ای همیشگی که چرا همه فکر می کنند ما بدن های اجساد را تکه و پاره می کنیم؟ آنها 9 نفرند با ماهی حدود سه تا چهار میلیون حقوق و یک دنیا سختی؛ 9 نفر و دستیارانی که در طول سال، 10 تا 11 هزار جسد، ماهانه بین 900 تا 1000 و روزانه بین 30 تا 35 جسد را در سالن تشریح پزشکی قانونی تهران بررسی می کنند. هیچ کدام از پزشکان پزشکی قانونی را سرنوشت به سالن تشریح نکشاند؛ همه شان انتخاب کردند. مثل دکتر ساداتی که هر چند عجیب ولی انتخابش درنهایت کارکردن با مرده ها شد: این را شنیده اید که می گویند هر کس از چیزی بدش بیاید، ناخودآگاه به سمتش می رود؟ من بچه که بودم و حتی بزرگتر که شدم، مدرسه ام را یک بار به این دلیل که کنار بیمارستان بود، عوض کردم؛ یک بار به این دلیل که کنار قبرستان بود و جالب است که اگر یک بار در خیابانی بودم که تابوت و جنازه ای را از آن می بردند، من دیگر از آن خیابان رد نمی شدم. اما زندگی هر روز، مرحله ای را جلوی پای آدم ها می گذارد که خودشان فکرش را هم نمی کنند. در زمان پزشکی عمومی، با وجود همه اینها باز هم وقتی یک جسد را در بیمارستان می دیدم، خیلی کمتر تحت تأثیر قرار می گرفتم تا مثلا وقتی در قبرستان می دیدم که تابوتی را می بردند، حسش کاملا متفاوت بود ولی وقتی وارد پزشکی قانونی شدم، همان ماه اول وارد تالار تشریح شدم. جسد هم انواع و اقسام داشت؛ یک وقت هایی جسد تر و تمیز است، ولی جسد فاسد، جسدی که زیر خاک بوده آن را درآورده اند و برخورد خانواده ها و مسائل احساسی هم مطرح بود؛ اینها مسائلی بود که اوایلش روبه رو شدن با آنها سخت بود و کم کم به آن خو گرفتم. او یادش می آید آن اول که در تالار تشریح پارک شهر کار می کرد، همکار آذری زبانش همیشه حرف شیرینی به او می زد: او به من می گفت دکتر ساداتی از مرده ها نترس، از زنده ها بترس؛ می گفت امروز داشتم می آمدم در اتوبوس مردم داشتند من را له می کردند، این مرده ها که کاری به کار ما ندارند. این جمله او برای من قشنگ بود، دیدم واقعا راست می گوید و مرده هایی که ما با آنها کار می کنیم، بی ضررترین و بی خطرترین آدم ها هستند ولی به هر حال این کار سخت است، آلودگی و بیماری دارد ولی باز هم بیماری هایی که از طرف آدم های زنده ما را تهدید می کند، خطرشان خیلی بیشتر از این مرده های بی آزار است. منظور از بیماری ها، اچ آی وی و هپاتیت و سل ریوی است، کافی است زمان خونگیری سوزن به دست ما فرو برود، این موضوع ما را خیلی تهدید می کند. همه اش اما این انواع و اقسام بیماری ها نیست؛ ساداتی از تجربه هایی می گوید که در این سال ها، زندگی او را پر و پرتر کرده است؛ تجربه هایی خاص از مرگ: فقط این حوادث جمعی نیستند که ما را ناراحت می کنند؛ مثلا من معمولا شب های سال تحویل این جا کشیک هستم. آن لحظه ای که عید می شود و مثلا پدری می آید که نیم ساعت پیش بچه هایش تصادف کرده اند و دو سه تایی با هم مرده اند، نمی توانید تصورش را کنید که چقدر برای ما سخت است. همین الان هم که دارم درباره اش صحبت می کنم، بغض کرده ام یا مثلا نیم ساعت مانده به سال تحویل، جسد یک پیک موتوری را می آورند که چیزی را جایی می برده تا خرج زن و بچه اش را دربیاورد و حالا با مغز ترکیده در تصادف، او را برای شناسایی می آورند؛ خب اینها ما را خیلی اذیت می کند. و راست می گوید، بغض مانعی می شود برای ادامه دادن. یا مثلا صبح های زود می آییم و می بینیم که یک کارگر شهرداری یا سوپوری را که در خیابان ها کار می کنند با همان لباس کارشان آورده اند، چون در خیابان ماشین به آنها زده و کشته شده اند. کلا سوپورها به دلیل این که لباس شبرنگ تنشان است، کمتر دقت می کنند و فکر می کنند راننده ها آنها را می بینند ولی راننده ها خیلی راحت آنها را می زنند. خیلی وقت ها صبح ها در راه سازمان، ما آنها را می بینیم که خیابان ها را تمیز می کنند و بعد دو ساعت می بینیم که جسدشان را با همان لباس کارشان آورده اند. خب اینها ما را ناراحت می کند. کاش به آنها آموزشی داده شود، چون خیلی بی محابا در خیابان کار می کنند. این حرف همه کسانی است که در سالن تشریح پزشکی قانونی کار می کنند؛ نگاه مردم به آنها، ترسشان، کلیشه های معمولی که سال هاست با آنها دست به گریبانند و احتیاط های افراطی که سبک زندگی شان شده؛ محبوبه عسگری ، یکی از سه پزشک زن سالن تشریح هم سال هاست درگیر این حرف هاست. مردم از ما می پرسند از مرده ها نمی ترسید؟ نام پزشکی قانونی که می آید، همه فکر می کنند یک جسد روی دست ماست. اما واقعیت این نیست، من کمیسیون پزشکی برای قصور پزشکی می روم، فوت هایی که در بیمارستان ها رخ می دهد یا درصد ارش و دیه که انجام می شود، آن جا دیگر مرده ای وجود ندارد. به عنوان پزشک جنایی و قتل اگر باشد، سر صحنه فوت می رویم، این جا موارد خاصی می آورند، گلوله خوردگی و چاقوخوردگی یا در مراکز نگهداری می شوند یا از سالمندان و... علت فوت آنها را هم تعیین می کنیم. 5 درصد کار پزشکی قانونی تشریح است. اگر بروید در معاینات، آنها اصلا تشریح نمی بینند، ارش و دیه می بینند، کسی که در کمیسیون کار می کنند، اصلا جسد نمی بیند. شما این جا فقط روی زنان کار می کنید؟ نه؛ در سالن تشریح من فقط روی زن ها کار نمی کنم. مردها هم خانم ها را می بینند ولی اگر خانم جوان باشد، ممکن است خانم ها ببینند، باید نمونه برداری از واژن انجام شود. تعداد زنانی که این جا می آورند نسبت به مردان کمتر است؟ مردان بیشتر هستند چون حادثه کار بیشتر برای مردان است. اوردوز بیشتر مربوط به آقایان است یا سکته های قلبی. خودکشی های اگرسیو، بیشتر برای مردهاست و.... خیلی ها ممکن است تا متوجه شوند شغل تان این است، فکر کنند که تأثیر این کار روی زندگی شما چه می تواند باشد؟ من بابت هر یک موردی که می بینم ناراحت می شوم مثلا جوانها را که می بینم، قتل و گلوله ای. نگرانی در من ایجاد می شود، اما این که هیچ حقی ضایع نشود، قتلی صورت گرفته، وضعیتی ایجاد شده، این که این قتل بوده یا خودکشی و... برای من مهم است که حقش ضایع نشود. وقتی استراحت می کنم یا در خواب، می فهمم که این کار رویم تأثیر می گذارد، در خانه که به این مسأله فکر می کنم، احساس می کنم چه تصادف سختی بود یا مثلا در برنامه های تلگرام می بینم، کسی که خودکشی کرده، همه ابراز تأسف می کنند، من آن روز آن جسد را دیده ام اما نمی توانم حرف بزنم، چون اینها اسرار پزشکی به شمار می رود. در خانه هم کسی از من سوالی نمی پرسد، عادتشان دادم. امروز چند تا جسد دیده اید؟ من دیشب کشیک بودم، امروز از ساعت 6:30 تا 8، 10 تا جسد دیدم. دیروز هم سر یک صحنه احتمال قتل رفتم، هم بیمارستان رفتم و هم خانه رفتم صحنه دیدم، نمونه های بیمارستان را هم دیدم، یک سری موارد در خیابان آمده بودند، مجهول الهویه آورده بودند، آن را هم دیدم. بررسی هر جسد حدودا چقدر طول می کشد تا کار تمام شود؟ بستگی به کیس دارد، اگر مورد جراحی باشد، ممکن است یک ساعت هم طول بکشد، اگر گلوله خورده باشد باید سر تا پایش را عکس بگیرم که ببینم آثار گلوله وجود دارد یا ندارد. و در میان همه این تجربه های معمول، دیدن کدام مرده برای آنها خاص تر از همیشه بوده است؟ چرا که... مرگ، مسخی است دردناک در کوچه های شایعه برای من دیدن جسد یک بچه بسیار سخت است. بارها شده که حتی گریه کرده ام و هیچ وقت برایم عادی نمی شود. مرگ هیچ وقت برای ما عادی نمی شود، درست است که کارمان است ولی نه، آن ترومایی که باید در روح و روان و جسم ما بگذارد، می گذارد. آن حالت محتاط بودن و... را در ما ایجاد می کند؛ مثلا من همیشه نگرانم که برای اطرافیانم و فرزندانم نگرانم. اینها حرف های نیکو دهقانی زاده است؛ دیگر پزشکی که می نشیند به گفتن خاطره های جور و واجورش در این سال های گشایندگی کالبد. مثلا یک پرونده داشتم، موقعی که یزد کار می کردم. از طبس پزشکمان زنگ زد گفت جسدی در خیابان افتاده بوده، تصادفی و له و لورده، گفت خانم دکتر جوازش را بدهم؟ من همیشه در ذهنم این بود که باید به این نوع جسدها خیلی حواست جمع باشد چون ممکن است او را به قتل رسانده و برای اختفای موضوع، او را به حالت تصادف در خیابان رها کرده باشند. خلاصه به دکتر گفتم ببین اگر علایم زمان حیات دارد و واقعا تصادفی است، جوازش را بده، اگرنه به هیچ وجه. گفت دادستان خیلی اصرار دارد که جوازش را صادر کنیم، خلاصه فردایش جسد را فرستادند مرکز و رفتم بررسی کردم، هیچی از جسد نمانده بود یعنی نمی شد فهمید سرش کجاست و تنش کجا، به همکارها هم گفتم و آنها گفتند تصادفی است. بعدش به پروسکتورمان که جسد را باز می کند، گفتم پشتش سه تا سوراخ کوچک است، گفتم پشتش را باز کن، سوآپ زدیم دیدیم رفت تا قفسه سینه، گفتم وای خاک عالم، یک وقت این گلوله نباشد؟ بعدش فرستادیمش رادیولوژی، دیدیم گلوله است. بعدش همکارم گفت واقعا که تو شوالیه ای، چطوری فهمیدی؟ اینها ولی همه خاطره های خاص نیستند؛ جالب ترین خاطره ها را شاید دکتر ساداتی، معاون سالن تشریح می گوید با آن شوقی که برای گفتن و گفتن دارد: اجساد هنرمندان و ورزشکاران بارها شده که به این جا منتقل شده؛ مثلا اولادی و خدابیامرز هادی نوروزی را که بازیکنان پرسپولس بودند، برای کالبدشکافی این جا آوردند. من پرسپولیس دوآتشه ام، خودم بالای سر اولادی بودم موقع کالبدشکافی. روزی هم که هادی نوروزی فوت کرد، من شیفت بودم، زنگ زدم به بچه ها گفتم برای هادی خیلی مواظب باشند. مثلا همین اولادی را خودم کالبدگشایی کردم. بچه مازندران بود و من هم بچه مازندرانم و وقتی دیدم پدرش در برنامه 90 صحبت و گریه می کرد، یک ساعت گریه کردم. ما خیلی از این هنرمندان را می شناسیم و اجسادشان را می آورند و ما بررسی شان می کنیم. و حالا نوبت گفتن از تلخ ترین خاطره است: ما این جا همکاری داشتیم که پنجشنبه ها می آمد و به ما کمک می کرد. یک روز صبح که آمدم سر کار، دیدم یک پرونده ای آمده و اسم همین آقا که همکارمان بود روی آن است، به خودم گفتم حتما اشتباه است یا اسمش شبیه همکارمان است ولی بعد یکی از همکارها گفت که همان است و دستور قضائی بر کالبدگشایی بود. هیچ کس حاضر نبود که کار را انجام دهد، خلاصه همه کنار کشیدند و رئیس تالار گفت دکتر ساداتی شما سابقه ات از همه بیشتر است، شما زحمت را بکش. دلیل مرگش عارضه قلبی بود و خب آن روز خیلی به من سخت گذشت. این روز و شب های سخت اما کم نیستند: شب هایی که این جا کشیک هستیم، صبح ساعت 6 که از خواب بیدار می شویم، وارد سالنی می شویم که حدود 30 جسد را کنار هم خوابانده اند؛ شما حساب کن بیشتر صبح های ما این طوری شروع می شود. این اجساد هم انواع و اقسام دارند؛ مثلا یکی را می بینی با کت و شلوار و کراوات روی تخت است، بعد می بینیم که مثلا با کیف سامسونت در فرودگاه بوده و داشته می رفته خارج کشور اما سکته کرده و مرده است. این جا به ما آموخته است که زندگی واقعا همین است؛ طرف با کت و شلوار و آمال و آرزو دارد می رود مثلا سواحل بارسلونا، یک دفعه سر از پزشکی قانونی درمی آورد یا مثلا یک بار استاد دانشگاه خودمان را که 70سالش بود در سالن تشریح دیدیم و یکی، دو نفر از پزشکانمان تا ظهر در شوک بودند. و آخرین حرف ها از زبان محمدجواد هدایت شده ، رئیس تالار تشریح است. او از اجساد مجهول الهویه می گوید و مومیایی کردن بعضی از آنها. تعداد اجساد مجهول الهویه زیاد است؟ تعدادشان خیلی زیاد نیست. شاید در روز، متوسط دو تا سه نفر باشند که ممکن است فردی در اماکن عمومی فوت کرده باشد و کارت هویت همراهش نباشد. این جا کاری که انجام می شود عکس و فیلم گرفته می شود. با هماهنگی با پلیس آگاهی داریم این عکس ها را در اختیار آنها قرار می دهیم. کسی که گمشده ای دارد، اول به پلیس مراجعه می کند. پزشکی قانونی روالش این است که اگر بخواهد عکس های ما را ببیند باید از مراجع انتظامی و قضائی نامه ای داشته باشند. به همین دلیل افراد ابتدا به کلانتری و آگاهی مراجعه کنند و آن جا عکس ها را به خانواده نشان می دهند و بعد ما در جریان قرار می گیریم. با این روند، 90 درصد افراد مجهول الهویه هویت دار می شوند. آنهایی که نمی شوند، با هماهنگی قوه قضائیه دفن می شوند، البته اینها طی یکی، دو ماه شناسایی می شوند. در ماه مشخص است که چه تعداد اصلا شناسایی نمی شوند؟ شاید زیر 10 نفر باشند. جای خاصی این اجساد را دفن می کنند؟ احتمالا؛ ما در تهران این اجساد را به بهشت زهرا منتقل می کنیم. چون به هرحال هم سردخانه ما محدودیت دارد و هم این که جسد بعد از مدتی فاسد می شود. سردخانه نقش کُند کردن فساد جسد را دارد نه متوقف کردن آن. جسدی که سه روزه فاسد می شود، در سردخانه دو هفته ای فاسد می شود. ما نمونه برداری و مستندسازی می کنیم. بعد از دستور قضائی جسد دفن می شود، مثلا بعد از 6 ماه اگر خانواده آمدند، ما با نمونه برداری که کردیم، مطابقت می دهیم و به این ترتیب جسد هویت دار می شود. درخواست مومیایی کردن جسد هم می شود؟ معمولا از طرف چه کسانی و چقدر هزینه اش می شود؟ مومیایی کردن اجساد، برای اجسادی است که از کشور خارج می شوند، چون اینها باید در هواپیما قرار گیرند. دلیل این کار هم جلوگیری از فاسد شدن جسد و انتقال بیماری است. این کار را ما با درخواست اولیای دم با مواد تثبیت کننده ای انجام می دهیم که مانع از فساد جسد می شود. چون به هرحال این جسد قرار است در بار مسافر و داخل هواپیما قرار گیرد، هزینه آن هم براساس تعرفه های دولتی که مصوب قوه قضائیه است، تعیین می شود. هزینه آن چقدر است؟ الان فکر می کنم حدود دو میلیون تومان است. درِ بزرگ و سفید پزشکی قانونی نزدیک ظهر بسته می شود؛ با سروصدایی که به صدای خودرو بزرگ حمل اجساد درمی آمیزد، خودرو بزرگی که بدن های امروز را آورده برای پزشک های منتظر تا شناسایی شوند، دلیل مرگشان مشخص شود و... و آنها زبانی بشوند برای بی زبان ها، در برزخ مرده ها. مهمترین نکات حرف های پزشکان تالار تشریح به گفته این پزشکان بیشتر پیکرهای آتش نشانان حادثه پلاسکو به کلی از بین رفته و از آنها تنها قطعاتی باقی مانده بود پزشکان سالن تشریح پزشکی قانونی می گویند همه زیرآوارماندگان حادثه پلاسکو همان روز اول جانشان را از دست داده بودند در طول سال، 10 هزار تا 11 هزار جسد، ماهانه بین 900 تا 1000 و روزانه بین 30 تا 35 جسد برای بررسی به سالن تشریح پزشکی قانونی تهران می آیند در حال حاضر در پزشکی قانونی استان تهران 9 پزشک، مسئول شناسایی و تشخیص علت مرگ اجسادند از این 9 پزشک، 6 نفر مرد و 3 نفر زن هستند پزشکان پزشکی قانونی هرماه بین سه تا چهار میلیون تومان حقوق می گیرند بر اساس عرف پزشکی قانونی، حوادثی که بالای 12 کشته داشته باشند، حوادث بحرانی اند هرماه حدود 10 جسد مجهول الهویه وارد سالن تشریح پزشکی قانونی تهران می شوند معمولا هویت 90 درصد اجساد مجهول الهویه تهرانی مشخص می شود هزینه مومیایی کردن اجساد برای خروج از کشور دو میلیون تومان است منبع:روزنامه ی شهروند ...
امیرحسین رستمی: در بازیگری خوش شانس ام
ماهنامه دیده بان - مریم ناظران: سریال لیسانسه ها به کارگردانی سروش صحت که از اوایل زمستان به روی آنتن شبکه سه رفت، در مدت کوتاهی توانست نظر مخاطبین بسیاری را به خود جلب کند. از سوم بهمن تصویربرداری فصل دوم لیسانسه ها در لوکیشن مرزداران و خانه حبیب با بازیگران جدید کلید خورده و در حال ساخت است. به مناسبت این بازتاب گسترده با امیرحسین رستمی، یکی از سه بازیگر اصلی این سریال گفت و گویی ...
ژان پل سارتر به مریوان رفت
انتظار مرگ به سر می برند، فردی خودخواه، ترسو و منفعت طلب معرفی می شود و تقابل او با پنج تن دیگر (که بیشتر به بازی دادن آن ها شباهت دارد) به زیبایی اوضاع و شرایط را در جامعه ی وقتِ فرانسه بازنمایی می کند. به گفته این نویسنده، نباید از یاد برد که سارتر در مرده های بی کفن نظام فکری خود و تعاریفش را از مفاهیمی چون ترس، ظلم، آزادی، مسئولیت، تعهد و ... به زیباترین شکل به منصه ظهور می رساند ...
پاسخ احسان علیخانی به هواداران چاوشی/ حضور تهیه کننده های ثریا و سمت خدا در برنامه علیخانی
همه دیده شوند. عیلخانی برای چندمین بار دوباره درخواست خود را مطرح کرد و گفت: من نذر کردم هر شب این موضوع را بگویم. خواهش می کنم این محتوا و موضوع طرح سه ستاره را شبکه دیگری بر عهده بگیرد. سال اول این طرح به ذهن من آمد و با مدیران در میان گذاشتیم تا بتوانیم زحمت همکاران خود را نشان دهیم. امیدوارم این طرح سال بعد در شبکه دیگری پخش شود. محمودی ادامه داد: برنامه ساعت 25 بدون ...
مهم ترین رویدادهای موسیقی ایران درسال 95
اعلام کرد که علی رهبری به فعالیت خود در ارکستر سمفونیک تهران ادامه خواهد داد. اما گویا صدور این اطلاعیه هم ثمری نداشت و علی رهبری و مدیران دولتی راهی را برای مفاهمه اساسی نمی یافتند سرانجام به این نتیجه رسیدند راهی جز جدایی وجود ندارد. البته داستان استعفای علی رهبری از مجموعه ارکستر سمفونیک تهران و حضورش در ارکستر دولتی آنتالیا گویا بعد از این استعفا تمامی ندارد، به طوری که همچنان با گذشت ...
نگاهی به سیر ویژه خواری و فاصله گرفتن برخی مدیران از ارزش های انقلاب
بیکار است، کارگری که از عهده اجاره خانه خود برنمی آید، پیرمردی که حقوق بازنشستگی کفاف خرج و مخارج زندگی اش را نمی دهد و مجبور است دستفروشی کند، خانواده ای که در تامین مخارج عضو بیمار خود مانده است، جوانی که نمی تواند سرپناهی برای تشکیل خانواده مهیا کند و بسیاری دیگر از مردم طبقه محروم جامعه کاری به عملکرد این دولت و آن دولت ندارند، بلکه عملکرد بد برخی مسئولان را داخل نظام و انقلاب می دانند. ...
تقدیر از آلبرت کوچویی به پاس 50 سال فعالیت فرهنگی و هنری
گفته است. در بخشی از این گفت وگو آلبرت کوچویی گفته است: برای من همه لحظه های حضور در رادیو خاطره انگیز است. من پرپرزنان می آیم. باور کنید گاهی به بچه ها می گویم مثل یک پرنده می آیم و پشت میکروفن می نشینم و حس می کنم همه انرژی ام را به کار می برم. در واقع حس می کنم تمام وجودم در خدمت صداست و و اصلا احساس خستگی نمی کنم و تازه حس می کنم یک اثر هنری را به پایان رسانده ام. واقعیت این است که من ...
بنیاد در آینه مطبوعات
جامعه از خط امامت شد و این مهم درس عبرت و یک آموزه سیاسی برای جامعه کنونی است که تولید بصیرت می کند. وی افزود: اگر جریان های سیاسی جامعه با ولایت زاویه پیدا کنند و این زاویه ها در جامعه تکثیر یابند، اندیشه های زاویه دار در کنار هم قضایایی بدتر از اتفاقات بعد از رحلت پیامبراکرم(ص) به وجود می آورند. امام جمعه مشهد ادامه داد: اینکه مردم عصر پیامبراسلام(ص) را محکوم کنیم که رشد سیاسی ...
رقابت شش فیلم در گیشه نوروزی
پرداخته اند. در خلاصه داستان "ماجرای نیمروز" آمده است: در محله های پر آشوب تهران، در پیچاپیچ خیابان ها و کوچه ها و در پستوی خانه ها سرگردان و حیران. آیا این جستجو را فرجامی هست؟ "ماجرای نیمروز" به وقایع بعد از خرداد 1360 و عزل بنی صدر از مقام ریاست جمهوری و ورود سازمان مجاهدین خلق به فاز مسلحانه می پردازد که پیامد آن شهادت تعدادی از شخصیت های مهم تاریخ معاصر ایران از جمله آیت ...
جذابیت و ماندگاری بیشتر در روایت عاشورایی
عاشورا داستان تازه ای است که هنوز بعد از گذشت سال ها و قرن ها می توان با نگاه های دیگر به آن توجه مخاطب و تماشاگر را جلب کرد. نمایش مذهبی تاریخی هزاران دست با همین موضوع به نویسندگی، طراحی و کارگردانی محمدرضا رفیعی از سوی تالار هنر سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان به تازگی به روی صحنه نمایش رفت. در این نمایش سعی شده بود کاری متفاوت و روایتی تازه و نو از اتفاقات روز عاشورا در صحرای کربلا و ...
بهانه جدید مطهری برای خودنمایی/ ادعای جدید نتانیاهو درباره ایران/ باز هم مجوز ویژه دولت برای خرید خودرو
هیوستون ایالت تگزاس به یک زن ایرانی که مادر دو فرزند است تعرض کرد. این اتفاق روز پنجشنبه رخ داده و دختر 12ساله این زن که در آپارتمان محل سکونتشان شاهد این تجاوز بوده به پلیس اطلاع می دهد. دختر این زن اعلام کرد مادرش توسط مرد همسایه که به زور و شب هنگام وارد آپارتمان شده بود، هدف تعرض قرار گرفت. مرد آمریکایی زن را با اسلحه تهدید کرده بود. گفته می شود مادر دو فرزند به تازگی از ایران به آمریکا مهاجرت ...
زندگینامه و مبارزات محمدتقی بهار + دانلود کتاب گزیده دیوان اشعار
طبع و به اسم (رئیس الطلاب) موهوم منتشر می کردیم و اولین آثار ادبی من در ترویج آزادی در آن روزنامه انتشار یافت. مشهورترین آنها قصیده مستزادی است که در 1325، در عهد استبداد صغیر محمدعلی شاه، گفته شد و در حینی که مردم در سفارت خانه ها پناه جسته بودند، در مشهد و تهران انتشار یافت: با شه ایران ز آزادی سخن گفتن خطا است کار ایران با خدا است مذهب شاهنشه ایران ز مذهب ها جدا است کار ایران با ...
17 اسفند همه آنچه باید درباره سریال های نوروزی بدانید
نامش تغییر یابد، مضمونی کمدی دارد و داستان چند خانواده را روایت می کند که به دلایلی مجبور می شوند سه ماه در یک خانه با یکدیگر زندگی کنند. این خانواده ها هیچ آشنایی با یکدیگر ندارند و در یک روز بنا به اتفاقی مجبور می شوند که با هم زندگی کنند. خانه ما به مانند شمس العماره دیگر سریال کمدی مقدم اغلب در لوکیشن های داخلی روایت می شود و برمبنای تکیه کلام ها و موقعیت های کمدی پیش می ...
نادر مشایخی: به خاطر یک نامه عاشقانه من نزدیک بود 50 نفر از بچه های مدرسه اخراج شوند!
راه انداختیم و برنامه ای برایش چیده بودیم که تا 2001 ادامه داشت. * تا چه سالی فعال بود؟ تا 2004. همان سال به ایران برگشتم. خسته شده بودم. تمام کارهای ارکستر را خودم می کردم. از رهبری تا تنظیم و طراحی پلاکارد و... ضمن اینکه زمانی که من به اتریش رفتم، 19 ساله بودم و هدف و انگیزه داشتم. 20 سالی ماندم. بعد از 20 سال، سه هفته به ایران آمدم و برگشتم و افسردگی شدید گرفتم. (خنده) تازه با مفهوم ...
کارتن سازی؛ عاقبت روزنامه ها در اردبیل
نشریه به قیمت هزار تومان برای مخاطب جذابیت لازم را نداشته باشد. وی متذکر شد: علاوه بر این مشاهده می شود که مردم اردبیل هنوز ارتباط مطلوبی با نشریات محلی ندارند و نشریات محلی به عنوان یکی از ابزارهای اطلاع رسانی جایگاه خود را کسب نکرده است. داستان ضعف مطالعات مطبوعات که به عقیده دکه داران حتی سرانه آن رقم دلخوش کننده ای نیست به اینجا ختم نمی شود. یکی از توزیع کنندگان روزنامه در ...
پی دی جیمز؛ ملکه جنایت!
تخیلم را برای آمدن الهام آماده نگه می دارم، اما عجله هیچ گاه در کار من نبوده است. شماری از نویسندگان و نمایشنامه نویسان مدرن از این که در پی ریزی طرح نهایی شان مشکل دارند، بارها و بارها سخن گفته اند. شما چه؟ خصوصا که در رمان کارآگاهی آن طرح نهایی و به اصطلاح پلات کار همه چیز است. نه؛ شاید فقط آنهایی از این قضیه شکایت دارند که راهش را نمی دانند و شاید هم داستان گفتن را بلد ...
جیب شوهرتان را خالی نکنید
خیال راحت خرید کنند و اجناسی را که دوست دارند تهیه کنند اما واقعیت این است که در همه جای دنیا به جز قشر مرفه محدودی در جامعه، بقیه مردم از آنها که دستشان بازتر است تا آنها که معیشت تنگ تری دارند، همگی در حدود مالی خود باید با دقت، هزینه های جاری و خرید خود را مدیریت کنند و اگر با دقت و حساب و کتاب درآمدهای خانوار هزینه نشود به مشکل برمی خورند. حالا در چنین شرایطی اگر شما به عنوان خانم ...
تنهایی پرهیاهوی بیمار در صنعت درمان
پلاستیک ها را یکی یکی برانداز می کند و می گوید: اینها داروی شیمی درمانیه، همه شون خارجیه. دو روزه که این دارو ها رو گرفتم. الانم از پنج صبح اینجاییم و این داروها دست منه. اینا اگه تو یخچال نباشه، خراب میشه... . او اجاره نشین است. می گوید صاحبخانه، خانه را برای فروش گذاشته و باید به سرعت به دنبال جایی برای خودش و زن و بچه اش باشد. ما هر چهارتا با هم اومدیم. دکترش گفته، بیارمش بیمارستان ...
حماسه در نمایشی عاشقانه
فراق با آنها زندگی را گذرانده است. امید وصال تمام روزهایش را پر می کند و نکته آنجاست که بعد از رهایی بیژن از چاه هم وصال سهم منیژه نمی شود. داستان بیژن و منیژه فراز و فرودهای زیادی دارد. عناصری همچون عشق، فریب، جنگ، نفرت، بخشش، تدبیر و. . . باعث شده است این داستان روایتی متفاوت تر از دیگر داستان های شاهنامه داشته باشد. به نظر شما چقدر شاهنامه می تواند در فضای امروزی ما برای نسل جدید جذابیت ...
ایرانیها چرابه فلافل علاقه دارند؟
فیش اند چیپس می گویند: به این نوع غذاها deep fat fries گفته می شود. من حدس می زنم فلافل بعد از مهاجرت جنوبی ها به مناطق مرکزی همه گیر شد. پس این غذا جزء غذای مهاجرت محسوب می شود. این غذا بعد از جنگ و مهاجرت مردم جنگ زده به دیگر شهرها آمد و جزء غذاهای deep fat fries شد؛ یعنی غذایی که در روغن غوطه ور سرخ می شود. این نوع غذاها در بین جوانان محبوب است و نسخه غربی آنها دقیقا چیپس و ماهی انگلیسی ها یا ...
گزارشی از پشت صحنه برنامه جیوگی
فرد مقابل مواجه می شود، همانجا در راهرو مشغول فوم زدن به صورت او می شود. طبقه پایین اتاق گریم است و برخی مهمانها که به موقع رسیده اند در این اتاق گریم شده اند. روابط عمومی برنامه خطاب به خانم های حاضر در لابی می پرسد، همگی گریم شدید؟ شکل پذیرایی از مهمان ها هم در این برنامه مثل سایر موارد خودمانی است. سماور آب جوش، چای کیسه ای، نسکافه، خرما و شکلات توسط گروه جیوگی برای مهمان های برنامه تدارک دیده ...
فقر پنهان زیر پوست شهر بدون گدا
خاطرنشان می کند: مسؤولان باید دغدغه خود را به سمت شهر بدون فقیر ببرند. آنچه در اظهارات مدیرکل کمیته امداد استان نمود عینی و واقعی پیدا می کند، رشد زیر پوستی فقر در محلات حاشیه نشین و قشر محروم جامعه در سایه توجه زیاد به شعار شهر بدون گدا است. قشر آسیب پذیر و فقیر برخی محلات تبریز در ورطه فراموشی عنوان شهر بدون گدا سبب شده تا قشر آسیب پذیر و فقیر برخی محلات تبریز توسط ...
آنا آخماتووا، صدای تراژیک روسیه
. سرنوشت آنا آخماتووا از آن پس مانند زنان بی شماری بود که ساعت های طولانی، هفته ها و ماه ها جلوی زندان ها انتظار می کشیدند تا شاید از مردان خود خبری بگیرند یا بتوانند اندکی غذا به آنها برسانند، و معمولا خسته و گریان از در زندان پس رانده می شدند. آخماتووا، همان گونه که بارها در شعرهایش گفته در “روسیه معصوم” مانده بود تا گواهی هشیار بر ستم عظیمی باشد که به نام کمونیسم بر مردم میهنش می رفت. شعر ...
برگزاری اولین روز از کارگاه های جشنواره فیلم کوتاه حسنات
، به قول استانیسلاوسکی اگر شما شخصیتی را که قرار است بازی کنید باور کردید مخاطب هم باور می کند. برای رسیدن به این هدف باید علاوه بر باور ایده و طرح خود ابزار و تکنیک خود را بشناسیم، برای مثال ممکن است برای بیان یک داستان, پویا نمایی جذاب تر باشد و انتخاب بهترین ابزار و تکنیک ها با شناخت ایده است. وی اضافه کرد: ما در جهان یک سری حس ثابت و شناخته شده در تمام جهان داریم شبیه خیانت، عشق، ترس ...
قرعه پرسپولیس: مهمانان بزرگ، میزبانان کوچک
فصل که منصوریان و دوستانش برنامه لیگ رو طوری چیدن که پرسپولیس قبل از دربی بره تبریز با تراکتور بازی کنه بعد از دربی بره اصفهان با سپاهان بازی کنه ولی استقلال از هفته دوم تا پنجم (خودجوش!) با سه تیم تازه صعود کرده بازی کنه، فکر اینجای داستان رو نکرده بودن. ولی بالاخره مکروا و مکر الله، الله خیر الماکرین. ...