خانه
سایر منابع:
با دوستان خود به اشتراک بگذارید
می پسندم
0
سایر خبرها
معصومه کریمی با لبخند همیشگی اش به مرگ فکر می کند!
روزی شبیه یکی از همین روزها خبر رفتن من را دیگران خواهند شنید. در آن لحظه ها من در چه شرایطی هستم، و دیگران با چه حسی از من یاد خواهند کرد، شاید فکر کردن به این موضوعات برای عده ایی جذاب نباشد، اما من همیشه به مرگ فکر می کنم شاید به همان اندازه که به زندگی فکر می کنم و قدردان لحظه های باشکوهش هستم، من شوق زیستن و زندگی کردن دارم ولی مرگ همیشه کنارم ایستاده و برایم خودنمایی می کند، مخصوصا نزدیک ...
بخش اعظمی از پیشرفت علمی کشور مدیون دانشگاه آزاد اسلامی است
هدایت حرکت های جهادی کشور، مسئول برگزاری اردوهای جهادی تجمیعی استان لرستان، مسئول اعتقادی و فرهنگی اردوهای جهادی لرستان در اردوهای تجمیعی مسئول نظارت و ارزشیابی اردوهای جهادی، تشکیل گروه جهادی مریدان ولایت، ارتباط مستقیم با اردوهای جهادی دارم. پرنیان با اشاره به اینکه وی ریاست مجمع اعتلای سازندگی گروه های جهادی استان لرستان را داشته گفت: ثمره این مجمع ساخت پنج مسجد بانام صاحب الزمان در ...
پدر معنوی شیعیان جنوب شرق آسیا که بود؟
به گزارش پایگاه خبری، تحلیلی میرملاس به نقل از جماران، نشریه حریم امام در 347 شماره خود به زندگی، سوابق مبارزاتی و تحصیلی و ... مرحوم آیت الله سید محمّدنقی شاهرخی(ره) پدر معنوی شیعیان جنوب شرق آسیا، در گفت و گو با آیت الله مصطفی دوستی زنجانی، آیت الله هاشم نیازی، سید احمد رضا شاهرخی [...] به گزارش پایگاه خبری، تحلیلی میرملاس به نقل از جماران، نشریه حریم امام در 347 شماره خود به زندگی، سوابق مبارزاتی و تحصیلی و ... مرحوم آیت الله سید محمّدنقی شاهرخی(ره) پدر معنوی شیعیان جنوب شرق آسیا، در گفت و گو با آیت الله مصطفی دوستی زنجانی، آیت الله هاشم نیازی، سید احمد رضا شاهرخی و ... پرداخته است. مجموعه مطالب و گفت و گوهای این شماره حریم امام در ادامه می آید: زندگی نامه آیت الله سید محمّد نقی شاهرخی خرم آبادی(ره) مرحوم آیت الله سید محمّدنقی شاهرخی فرزند حجت الاسلام سید علی نقی شاهرخی از سادات شاهرخی لرستان، یکی از هفت تیره سادات آهوقلندری از ذریه عبدالله بن موسی بن جعفر (علیهم السلام) در سال 1313 ه.ش در خرم آباد دیده به جهان گشودند. ایشان سال 1344 با نوه آیت الله العظمی سید محمد حجت کوه کمری (قدس سره) ازدواج نمودند که حاصل این ازدواج 4 فرزند پسر و یک دختر می باشد که همگی مدارج بالای تحصیلی را طی نموده اند. تحصیلات ایشان تحصیلات اولیه، قرآن و ریاضیات را نزد پدر خود – که استاد ریاضیات، ادبیات و علوم قرآنی بودند و افراد زیادی از محضر ایشان استفاده کردند- آموختند و سال 1327 ه.ش برای تحصیل علوم حوزوی وارد حوزه علمیه بروجرد شده و ادبیات عرب را در بروجرد نزد آیات جواهری ، فیضیان و حاج میرزا لطف الله خواندند. یک سال بعد به دعوت آیت الله کمالوند برای راه اندازی حوزه علمیه خرم آباد به این شهر رهسپار شدند و پس از یک سال و نیم در سال 1329 در سن 16 سالگی وارد حوزه علمیه قم شدند و دروس سطح را در قم نزد علمایی چون آیات صدوقی یزدی، فکوری یزدی، مجاهدی تبریزی، سلطانی طباطبایی و مرعشی نجفی تلمذ نمودند. ایشان بطور همزمان دروس سیکل و سپس دروس دیپلم را خودشان مطالعه کردند و به صورت آزاد امتحانات دیپلم را شرکت کردند و دیپلم گرفتند که آن زمان این کار بین طلاب رایج نبود. بیشتر دروس خارج را نزد امام خمینی بودند و حدود 12 سال در درس خارج و غیر خارج از محضر امام خمینی بهره بردند و همزمان حدود 2 سال هم درس آقای آیت الله العظمی بروجردی را شرکت نمودند. در درس خارج علمای دیگری همچون حضرات آیات عظام گلپایگانی و محقق داماد هم به صورت موردی و کوتاه تر شرکت نمودند. در دروس معقول هم منظومه و منطق را نزد آیت الله شیخ اسدالله اصفهانی و بخشی از منظومه حکمت را نزد آیت الله سید رضا صدر-برادر امام موسی صدر-خواندند. بیشترین استفاده را در دروس معقول از علامه طباطبایی بردند و اسفار و شفا را نزد ایشان تلمذ نمودند و از ایشان بهره های بسیاری بردند به طوری که همواره از سکنات و رفتار ایشان تعریف می کردند. ایشان اولین تاییدیه اجتهادشان را در 27 سالگی از آیت الله العظمی حاج شیخ مرتضی حائری دریافت نمودند. هم مباحثه ها: از علمایی که آیت الله شاهرخی دروس حوزوی را با آنها مباحثه می نمودند می توان به بزرگان زیر اشاره نمود: • شیخ محمد علی حیدری نهاوندی (هم بحث دوره سطح) • آیت الله شیخ موسی سلیمی (هم مباحثه درس خارج فقه مرحوم امام خمینی) • آیت الله شیخ یحیی انصاری شیرازی (هم مباحثه درس کفایه و مکاسب آیت الله العظمی مرعشی نجفی) • آیت الله شیخ محمد آل اسحاق (هم مباحثه دروس اصول و فقه امام خمینی و اشارات علامه طباطبایی) همچنین از حضرات آیات شیخ یوسف صانعی، شیخ محمد مومن قمی، شیخ اکبر هاشمی رفسنجانی و شیخ محمد علی گرامی قمی به عنوان هم دوره ای های خود یاد کرده اند. سوابق تدریس ایشان در زمان آیت الله العظمی بروجردی، رسائل، مکاسب و کفایه، اسفار و شفا را تدریس می نمودند و در سال های آخر حیات شان نیز کلاس های اخلاق، منطق، فلسفه، خارج اصول و فقه را برای طلاب خارجی برگزار می نمودند. سوابق مبارزاتی آیت الله شاهرخی با شروع نهضت اسلامی به رهبری امام راحل(ره) در سال 42 به همراه فضلاء و مدرسین حوزه علمیه قم وارد صحنه مبارزات مردم علیه رژیم استبداد شدند و در طول این مبارزات بارها تحت تعقیب قرار گرفتند. ایشان سه بار به زندان افتادند که آخرین مرحله در ماه مبارک رمضان سال 1357 پس از سخنرانی در مسجد ارک تهران بود، که راهی زندان مخوف کمیته مشترک ضد خرابکاری شدند و در آنجا با شخصیت هایی همچون آیت الله روحانی، شهید دستغیب، علامه یحیی نوری و واعظ شهیر مرحوم فلسفی هم بند بودند. در واپسین روزهای انقلاب ایشان رهبری مبارزات علیه رژیم شاه در شهرستان بروجن چهارمحال و بختیاری را بر عهده داشتند که به پایین کشیدن مجسمه شاه در این شهر در زمان حضور شاه در ایران منجر شد. برخی مسئولیت های پس از انقلاب ایشان اوایل انقلاب تا حدود یک سال و نیم نماینده ویژه حضرت امام(ره) در بروجرد و حاکم شرع این شهر بودند. همچنین ایشان در سال های اول انقلاب اسلامی، نماینده ویژه امام (ره) در شهرستان بروجن بودند و توانستند آرامش را به این شهر بازگردانند. نماینده اوّلین دوره مجلس شورای اسلامی از خرم آباد و اولین امام جمعه خرم آباد از دیگر مسئولیت های ایشان پس از انقلاب بود. ایشان نماینده دوره های سوم و چهارم مجلس خبرگان رهبری از استان لرستان بودند. پدر معنوی شیعیان جنوب شرق آسیا ایشان از سال 1369 نماینده رهبری در کشورهای جنوب شرق آسیا (تایلند، میانمار، بنگلادش، سریلانکا و ...) بودند و حدود 25 سال از عمر شریف خود را صرف خدمت به شیعیان این مناطق نمودند و پایگاهی بسیار قوی برای مسلمانان خصوصاً شیعیان در تمامی این کشورها ایجاد نمودند تا جایی که شیعیان این کشورها لقب پدر معنوی شیعیان را به ایشان دادند. اهداف اصلی ایشان در سفر به جنوب شرق آسیا •معرفی اسلام ناب محمّدی(ص) •زدودن شبهات و اتهامات از چهره پر فروغ اسلام و مکتب راستین اهل بیت •جهالت زدایی و مبارزه با تحجرگرایی و خرافه پرستی •ترغیب مسلمانان و به ویژه شیعیان برای صعود به قله های رفیع علم و دانش و آشنا کردن آنان با معارف اسلامی •تنش زدایی و خشونت ستیزی •تقویت روحیه خودباوری و اعتماد سازی شیعیان در این کشورها که شیعیان در اقلیت هستند •کوشش برای تقریب بین مذاهب و تعامل و همکاری با مکتب ها، فرهنگ ها و تمدن های بشری با استفاده از مشترکات •ایجاد فرهنگ کتاب و کتاب خوانی در تمام مراکز شیعیان با ساخت و اهدای کتاب و ترغیب به مطالعه !آثار معنوی و وحدت آفرین در راستای تعاملات با اهل تسنن •انصراف برخی از مفتیان اهل سنت از صدور فتوای تکفیر و مباح دانستن خون و اموال شیعیان •اظهار رضایت علمای اهل سنت از فعالیت های ایشان •انصراف برخی ائمه جمعه و جماعات از اهانت به شیعه •شناخته شدن مذهب شیعه به عنوان یکی از مذاهب اسلامی با وجود در اقلیت بودن این مذهب و ایجاد جایگاه درخور شأن شیعه !وفات ایشان پس از عمری مجاهدت و تلاش در شب 28 صفر سال 1438 ق ، برابر با 7 آذر 1395 شمسی دارفانی را وداع گفت و پس از تشییعی باشکوه در حرم حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد. آیت الله حاج شیخ مصطفی دوستی زنجانی: متخلّق به اخلاق فاضله بود آیت الله حاج شیخ مصطفی دوستی زنجانی در این مصاحبه به بخشی از تحصیلات علمی آیت الله شاهرخی(ره) و نیز تلاش های تبلیغی ایشان در بنگلادش و همراهی ایشان با نهضت امام خمینی اشاره کردند. از دیدگاه حضرت عالی بارزترین ویژگی اخلاقی و رفتاری آیت الله شاهرخی چه بود؟ من آن مقداری که با ایشان انس گرفته بودم ایشان را یک انسان خالص، پاکدل و سلیم النفس می دیدم. بسیار متخلق به اخلاق فاضله و اخلاق انسانی بودند، غالباً سکوت داشتند و وقتی هم حرف می زدند حرف های تبلیغی و حرف های علمی بود. از اساتید ایشان اطلاعی دارید؟ استاد مشترک همزمان نداشتیم، چون سن من اقتضا نمی کرد که همزمان با ایشان درسی رفته باشم. ایشان به طوری که معلوم است رسائل یا کفایه را پیش آقای مرعشی خواندند. از محضر آیت الله العظمی بروجردی حدود دو سال استفاده کردند و بعد حدود دوازده سال در درس های خارج فقه و اصول امام قدس الله سره شرکت کرده اند و از نظر تحصیلات معقول و فلسفی هم از محضر سیدنا الاستاد علامه ی طباطبایی قدس الله سره استفاده کردند. از محضر علامه ظاهراً اسفار و شفا را تلمذ کردند. مدتی هم درس آقای محقق داماد حاضر می شدند. آن زمان فضلای حوزه درس آقای داماد می رفتند؛ مثلاً بعضی از فضلایی که من یادم می آید که در درس آقای داماد حاضر می شدند عبارت بودند از آقای شبیری زنجانی،آقای مکارم شیرازی، آقای سبحانی ، آقای جوادی آملی و آقایان دیگر. در آن زمان سن ما اقتضا نمی کرد درس ایشان را برویم ولی ظاهراً حاج آقای شاهرخی رحمه الله علیه یکی از اساتیدی که از محضرشان استفاده کردند آقای محقق داماد بوده است. البته بیش تر تلمذ ایشان محضر امام بوده و حضرت امام را که تبعید می کنند ایشان از محضر مراجع دیگر از جمله حضرت آیت الله العظمی گلپایگانی استفاده و تلمذ کردند. من درس آقای گلپایگانی حدود 6-7 سال رفته ام ولی نه زمانی که حضرت آیت الله شاهرخی بودند، آن زمانی که ایشان رفته بودند من او را درک نکردم ولی بعدها در درس آقای گلپایگانی شرکت کردم. از نظر حضرتعالی شخصیت ایشان بیشتر متاثر از کدام یک از اساتیدشان بود؟ از نظر بحث های عقلانی بیش تر از علامه ی طباطبایی متأثر بودند و از نظر بحث های فقه و اصول ظاهراً بیش تر از محضر امام استفاده کردند، البته محضر آیت الله بروجردی را دو سال درک کردند. از تدریس ایشان و شاگردان شان مطلبی شنیده اید؟ من این جور به دست آوردم که ایشان از آن موقع هایی که مشغول دروس سطح بوده اند،تدریس هم داشته اند. در درس های سطح و خارج هم شاگردانی داشتند؛ از جمله یک نفر که من می شناسم جناب آقای آیت الله نیازی است که شنیدم در درس های ایشان از اول شرکت داشته و حتی مقدمات را هم پیش ایشان تلمذ کرده است. ایشان سال 69 برای تبلیغ دین اسلام و تشیع به کشورهای جنوب شرق آسیا رهسپار شدند ، به نظر شما چرا با وجود کهولت سن، ایشان این پیشنهاد را پذیرفتند و بیش از 25 سال به این کشورها سفر نمودند؟ چند جهت داشته یکی این که ایشان از نظر بحث های علمی، مسئله ی تبلیغ را بسیار اهمیت می دادند و برای تبلیغ آماده بودند، مخصوصاً برای گسترش تشیع در جهان اسلام و کشورهای خارج آمادگی بیش تری داشتند و دانش هایی را که بر اساس بحث های عقلانی و استدلالی برای یک مبلغ لازم بود، ایشان جمع کرده بودند و دارا بودند. از این جهات چون آماده ی تبلیغ بودند و تشیع در بنگلادش و میانمار در اقلیت قرار گرفته بود و آن مناطق از نظر اقتصادی هم کشورهای ضعیفی بودند و معمولاً آن جور جاها مبلغین کمتر می روند و استقرار پیدا می کنند، شاید این جهات باعث شده بود که ایشان آن جا را انتخاب کرده بودند که یک جایگاه تبلیغی برای شیعه درست کنند. از فعالیت های ایشان در جنوب شرق آسیا به خصوص بنگلادش اطّلاع دارید؟ تا آن جایی که من اطلاع به دست آوردم در زمانی که ایشان سفرهای تبلیغی به آن مناطق داشتند، تعدادی از مفتیان بنگلادش فتوا به تکفیر شیعیان داده بودند و بنا بود که فقهای دیگری هم یک شورای فتوا تشکیل بدهند و همین فتوا را که آن مفتی داده بود، تأیید کنند. خُب این خبر ناگواری بود و اگر پا می گرفت برای تشیع خیلی زیان آور بود و ممکن بود جان شیعیان بنگلادش و آن مناطق در خطر قرار بگیرد. وقتی این خبر به ایشان که در ایران بودند، رسید ، ایشان فعالیت کردند که این تأییدِ فتوا سر نگیرد. برای این جهت یک مقاله هایی را از شخصیت های شیعی مثل آیت الله العظمی مکارم شیرازی، آیت الله العظمی سبحانی و آقای معرفت مبنی بر این که قرآن تحریف نشده است و شیعه قائل به تحریف قرآن نیست، تهیه کردند و قرآن های چاپ ایران را جمع آوری کردند و با خود به بنگلادش بردند و با آن مفتی بزرگ بنگلادش ارتباط برقرار کردند و در آن جلسه برای ایشان ثابت کردند ما قرآن دیگری نداریم و قرآنی که ما شیعه ها داریم با قرآن شما یکی است و وقتی ما اهل قرآن هستیم دیگر مبنایی نمی ماند که شما شیعه را تکفیر کنید. همچنین بحث هایی هم در باب رد پرستش ائمه توسط شیعه داشتند و بالاخره ایشان را قانع کردند که از آن تأیید فتوا دست برداشتند و این خیلی به نفع شیعیان بنگلادش و بلکه مناطق دیگر هم شد. بعداً آن مفتی اهل سنت به ایران آمدند و از طریق آقای شاهرخی با بعضی از آقایان مثل آیت الله العظمی شبیری و آیت الله سید مهدی روحانی تماس داشتند و بعد از آن دیگر باب رفاقت باز شده بود و این جا می آمدند و آن قضیه خیلی به نفع شیعه تمام شده بود. رحمت الله علیه. ایشان با نوه آیت الله العظمی حجت ازدواج کردند. شما با بیت آیت الله حجت آشنایی داشتید؟ من خودم محضر مرحوم آیت الله العظمی حجت کوه کمری نرسیده بودم و ایشان را ندیده بودم، یعنی سن من اقتضا نمی کرد ولی بعدها که قم آمدم آقازاده های ایشان را شناختم؛ آن که من بیش تر دیده بودم همان آقا سید محسن حجت بودند که خاطره ای از ایشان دارم این است که یک دفعه منزل ایشان رفتیم،خیلی زندگی ساده و قدیمی ای داشتند به طوری که فکر نمی کنم الان نازل ترین طلبه به آن زندگی قانع بشود،خیلی زندگی ساده و با معنویتی داشتند و خود ایشان هم بسیار متواضع و خوش برخورد بودند. رحمت الله علیه. و خب حضرت آیت الله شاهرخی با این خانواده ی بزرگ مرجعیت وصلت پیدا کرد و با نوه آیت الله حجت که همان صبیه ی آقا سید محسن حجت بودند، ازدواج کردند. از آقای آیت الله العظمی حجت هم داستان معروفی هست. در آن موقعی که بیماری ایشان بالا گرفته بود به ایشان مطالبی را پیشنهاد کردند، ایشان فرمود که قرآن را بیاورید من استخاره بکنم و وقتی که قرآن را باز کرده بودند ظاهراً این آیه آمده بود له دعوه الحق و ایشان از این آیه این جور استنباط و استحضار کرده بودند که زمان وفات ایشان فرا رسیده است و حتی فرموده بودند که مهر من را بیاورید بشکنید و وقتی هم که اطرافیان در جلسه استنکاف کرده بودند تأکید فرموده بود که مهر را بیاورید در همین جا جلوی من بشکنید. می شود گفت که این یکی از کراماتی است که از ایشان ظهور کرده است. مطلبی از همراهی حاج آقای شاهرخی و امام خمینی شنیده اید؟ منزل حضرت امام قدس سره در همسایگی همین منزل فعلی ما است البته ما آن وقت اینجا نبودیم؛ ولی آن وقت اوایل طلبگی ما بود و گاهی منزل حضرت امام می آمدیم. آن موقع منزل امام ظاهراً آخرین منزلی بود که در این منطقه قرار گرفته بود و پشت آن یک باغ انار بود. گاهی اوقات که امام خمینی سخنرانی داشتند و جمعیت زیاد بودند، ما در همان باغ می آمدیم و حرف ه ای ایشان را استماع می کردیم. من این طور شنیده ام که حضرت آقای شاهرخی رحمه الله علیه فعالیتی کرده بودند و از استان لرستان عده ای به ایشان پیشنهاد کرده بودند که ما حاضر هستیم مسلح خدمت امام و محضر امام بیاییم و از ایشان دفاع بکنیم؛ چون منتشر شده بود که رژیم پهلوی قصد دارد که به امام سوء قصد کند و ایشان را دستگیر کنند. این ها آمده بودند مدتی در آن باغ مستقر شده بودند و آیت الله شاهرخی از جانب ایشان برای امام پیغامی آوردند و گفتند که این ها حاضر هستند افراد بیش تری را از استان لرستان به صورت مسلح در این جا برای دفاع از شما حاضر کنند؛ امام فرموده بودند که نه شما سلام من را به ایشان برسانید بگویید که برگردند و جان خود را به خطر نیندازند و حتی یک نفر هم این جا نماند و بعد آقای شاهرخی این پیام را رسانده بود و آن ها را به استان لرستان باز گردانده بودند. آیت الله هاشم نیازی: بسیار شوخ طبع و کریم بود آیت الله هاشم نیازی عضو مجلس خبرگان رهبری از استان لرستان و از شاگردان مرحوم آیت الله شاهرخی در این مصاحبه ضمن بیان خاطراتی از تلمّذ ایشان در محضر بزرگان، به ارتباط صمیمی ایشان با طلّاب نیز اشاره کردند. از سابقه آشنایی و تلمّذتان در محضر آیت الله شاهرخی بفرمایید؟ حدود قبل از سال 42 یک تابستانی آقای شاهرخی آمدند خرم آباد، ایشان آن زمان ساکن قم بودند و ما در خرّم آباد طلبه مقدماتی بودیم؛ ایشان برای ما در تابستان شروع کردند به تدریس سیوطی، گاهی می شد در روز 16 صفحه درس می دادند که بسیار زیاد بود و این باعث شد که همه غیر از من از درس سنگین ایشان فراری شدند؛ من تا آخر ماندم و از ایشان استفاده کردم. دروس مقدماتی را زیاد از محضر ایشان استفاده کردم. شاید سال 1342 بود که ما در خدمت ایشان و با هدایت و حمایت ایشان برای شروع تحصیلات حوزوی آمدیم قم، آن زمان من 15 سال داشتم؛ چند ماهی در مدرسه فیضیه بودیم؛ بعد ایشان از باب آقایی و کرامتی که داشتند، یک مقدماتی فراهم کردند و حجره شان در مدرسه خان را به من و آقای شهیّد سید فخرالدّین رحیمی و مرحوم مبشّر واگذار کردند و ما 3 نفر در حجره ایشان مستقر شدیم و خودشان به طبقه سوم مدرسه خان رفتند. سن ایشان از ما خیلی بیشتر بود و در حقیقت ایشان از بنده، آقا فخرالدین رحیمی، آقای مبشر و برخی دیگر از خرم آبادی ها که بچه و کوچک بودیم، حمایت می کرد و ما را تحت پوشش حمایتی خودشان قرار دادند و همیشه در محضرشان بودیم. آن زمان مرحوم آیت الله حاج آقا عیسی جزایری (ره) که از بزرگترین علمای لرستان بودند، به حجره آقای شاهرخی وارد می شدند و مهمان ایشان می شدند؛ شاید مکررا این اتفاق افتاده بود. بعد علمایی مانند آقای آیت الله العظمی گلپایگانی(ره) و آقای آیت الله العظمی مرعشی(ره) و مراجع دیگر برای دیدن آقای جزایری به همان حجره ایشان-حجره 3 مدرسه خان که بعد ما آمدیم- می آمدند. حاج آقا عیسی جزایری هم انسان خوش محضر و خوش مشربی بود و یک معنویتی داشتند، اهل دعا و حتما بین الطلوعین بیدار بودند؛ ایشان تعریف می کردند که زمان قدیم که در مدرسه فیضیه بودند، زمان سحر که بیدار می شدیم می دیدیدیم تمام حجره ها روشن بود و طلبه ها مشغول نماز شب و راز و نیاز بودند. چه ویژگی های اخلاقی و رفتاری آیت الله شاهرخی برای شما جالب بود؟ خلوص نیت و رعایت تقوی شاید بارزترین ویژگی های رفتاری و اخلاقی ایشان بود. ایشان شجاع و دلیر بودند و دغدغه مردم استان لرستان و تمام شیعیان را داشتند. از طرفی علاقه مند به تحصیل و یادگیری بودند و به هرکسی برای تحصیل و یادگیری توصیه می کردند و هم اگر لازم بود کمک مالی می کردند. به خصوص به بانوان برای تحصیل و کسب دانش توصیه می کردند. از نظر برخورد هم بسیار شوخ طبع بودند و معمولاً با همه شوخی می کردند و سخنان نغز می گفتند. بسیار انسان کریم و بزرگواری بودند و هر وقت طلبه های جوان تر از ایشان چیزی می خواستند، دریغ نمی کردند. متخلق به اخلاق حسنه بودند. ایشان تحصیلات خارج فقه و اصول خود را نزد چه کسی طی کی کردند؟ بیشتر دروس خارج را نزد امام خمینی بودند، البتّه از دروس آقای آیت الله العظمی بروجردی و علمای دیگری همچون حضرات آیات عظام گلپایگانی و محقق داماد هم استفاده کرده بودند. ایشان مورد عنایت و توجه اساتیدشان بودند به طوری که برخی از این آیات عظام مثل آیت الله فرید اراکی(ره) برای ایشان درس خصوصی داشتند. یک بار در امتحان خارج فقه که آن زمان احتمالا باب الصلاه را درس می دادند، حضرت آقای بروجردی تقریرات شاگردان را جمع می کنند تا ارزیابی ای از آنها داشته باشند. برخی جزوات خیلی ضعیف بوده است و حتی ظاهرا ایشان ناراحت شده بودند. درس ایشان به زبان فارسی بود. حاج آقای شاهرخی درس ایشان را همانجا به عربی ترجمه می کرده و می نوشتند. بعد هم در حجره مجدد غلط یابی و با قلم و دوات با خط زیبا پاک نویس می کردند. آقای بروجردی جزوه ایشان را گرفته بودند و مطالعه نموده و پسندیده بودند. برای بررسی دقیق تر به حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی که آن زمان ممتحن درس خارج آقای بروجردی بودند، دادند. ایشان هم دقیق بررسی کرده بودند و به آقای بروجردی گفته بودند که من اشکالی پیدا نکردم. آقای بروجردی هم حاج آقای شاهرخی را تشویق کرده بودند و به ایشان پیشنهاد کرده بودند که به مدرسه خان بروند و یک جایزه هم برای ایشان فرستادند. بعداً ایشان این جزوه خطی و همچنین تایپ شده آن را به من دادند و امر فرمودند قسمت قسمت ببینم که با شروع بیماری و کسالت ایشان به لحاظ مراعات حال ایشان، جلسات مقابله نسخه خطی و تایپی انجام نشد. بعداً آقازاده ایشان ویرایش هایی روی کتاب انجام داده و به چاپ رساندند. ارتباط ایشان با لرستانی ها و بخصوص طلاب لرستانی چگونه بود؟ ایشان همواره طلاب لرستانی را مورد تفقد خود قرار می دادند و از آن ها حمایت می کردند و شاید در دوره هایی که نماینده خبرگان از استان لرستان بودند به طلاب لرستانی گاهی کمک های مالی هم می کردند؛ البته نه بصورت رسمی و طولانی مدت. ایشان چه دروسی را تدریس می کردند؟ اوایل طلبگی برای برخی مقدمات تدریس کرده بودند. در زمان آیت الله العظمی بروجردی دروس سطح از جمله کفایه، رسائل و مکاسب را تدریس می کردند. به فلسفه هم علاقه داشتند و مدتی اسفار تدریس می کردند. این اواخر هم سال ها درس خارج اصول و فقه را معمولا برای طلاب خارجی داشتند. ایشان علاقه مند به مطالعه و تحقیق در علوم غیر تخصصی حوزه نیز بودند. زمانی اوایل طلبگی برای ما کلیله و دمنه می خواندند. آن زمان رایج نبود طلبه ها زبان خارجی بخوانند ولی ایشان خودشان هم زبان انگلیسی، هم زبان فرانسوی و هم آلمانی را مختصری خوانده بودند. ایشان به همه طلبه ها و جوانتر ها توصیه می کردند که از علوم روز بهره ببرند. با ابوالزّوجه ایشان مرحوم آیت الله سیّد محسن حجت(ره) ارتباطی داشتید؟ بارها در خدمت حاج آقای شاهرخی خدمت آیت الله سید محسن حجت (ره) مشرف شدم و به منزل ایشان رفته بودم و از نظر تربیتی به لحاظ اینکه آثاری از زهد و معنویت و جلالت شأنی در بیت آیت الله العظمی سید محمد حجت کوه کمری (قدس سره) احساس می شد، برای هر بیننده ای تاثیر گذار بود. در زمان شروع فعالیت های خارج از کشور، ایشان کشور بنگلادش را به عنوان پایگاه اصلی فعالیت های خود انتخاب نمودند، دلیل این انتخاب از نظر شما چیست؟ وجود اقلیت شیعه در مقابل تعداد بسیار زیاد اهل تسنن در این کشور فقیر نشین باعث شد تا ایشان برای خدمت در این وادی علاقمند شوند. انجام فعالیت فرهنگی در کشورهای متمکن که شیعیان امکانات فراوان دارند بسیار ساده تر است و پیش از این نیز مبلغان زیادی به این کشورها رفته اند، ولی کشورهای فقیر نشین بسیار مشکلات بیشتری دارند. ایشان به عنوان یک فقیه مجتهد عازم این کشورها شدند و پایگاهی برای تشیع ایجاد کردند و شنیدم که شیعیان کشورهای این منطقه به ایشان لقب پدر معنوی شیعیان منطقه داده بودند. هم چنین شنیدم که پیش از رحلت ایشان و زمانی که در بیمارستان بستری بودند، شیعیان این مناطق، مجالس قرائت قرآن جهت شفای ایشان برگزار کرده بودند و پس از رحلت ایشان هم قبل از اینکه از طرف ایران مجلسی برای ایشان برگزار شود، به صورت خودجوش در کشورها و شهرهای مختلف مجالس بزرگداشتی برای ایشان برگزار شده بود. اگر خاطره ای از ایشان دارید، بفرمایید. یک بار فرمودند در زمانی که توده ای ها در ایران خیلی فعّالیّت داشتند و نوشته ها و انتشاراتی از آن ها منتشر می شد، من نوشته های آن ها را می خواندم بعد یک روز رفتم متوسل شدم به حضرت فاطمه معصومه (س) گفتم من می خواهم با چشم خودم یک صحنه ای را ببینم که هیچ گونه تفسیر مادی نداشته باشد. گفت همین را که گفتم، از حرم آمدیم بیرون، دیدم که طلبه ها دور یک پیرمردی را گرفته اند و میگویند این شخص سواد ندارد ولی قرآن حفظش شده است. ایشان کربلایی کاظم ساروقی بود. گفت کربلایی کاظم را بردم به حجره ام؛ به نحو احتمال گفتم ممکن است این بسیار آدم نابغه ای بوده، یکبار قرآن را خوانده و حفظ شده؛ ولی دیدم نه این حفظ قرآن ایشان چیز عادی ای نیست. به انحاء مختلف آزمایشش کردم. مثلاً وقتی بهش می گفتم که چند تا تعلمون در قرآن هست؟ عددش را می گفت بعد همین جور که قرآن را باز می کرد یا یک صفحه سمت راست یا سمت چپ می گفت این یکی؛ دوباره قرآن را باز می کرد می گفت این دو، این سه و تا آخر همه موارد نشان می داد. گفت دیدیم نه این واقعاً از جهت مادی هیچ قابل تفسیر نیست و این جریان برای من خیلی خوب بود چون من آن زمان طلبه بودم و آن کتاب ها را می خواندم و می خواستم یک اعجاز را ببینم.گفت مثلاً کتاب مغنی را دستش می دادم می گفت من این نوشته ها را نمی توانم بخوانم ولی این آیه قرآن است؛ می گفتیم چه فرقی بین این خط و آن خط است، می گفت این جلوی چشمم نورانی است. در انتها اگر مطلب خاصی در مورد ایشان دارید بفرمایید؟ لازم می دانم به عنوان ادای بخشی از حقوق معنوی و تربیتی معظم له یادآور شوم که ایشان از بذل توجه به طلاب بخصوص طلاب خرم آبادی تا وقتی که عارضه کسالت شان پیش نیامده بود، دریغ نمی کردند و هر روز خیلی با محبت و چهره باز تا مادامی که طلبه ها در مدرسه مرحوم آیت الله العظمی بروجردی بودند، از آن ها سرکشی می کردند و این بذل توجه باعث می شد که آقایان طلاب احساس غربت و افسردگی نکنند ضمن این که گاهی با بیانات روشن گرانه ایشان، افراد ساخته می شدند و دستور تصمیم گیری های مبارزاتی را در همان حجره ها طراحی می فرمودند که نمونه هایی از آنها بعداً در اسناد ساواک کشف شد و ای کاش این سنت حسنه در بین بزرگان همه شهرستان ها باشد و طلبه ها را مورد تفقد قرار دهند. چه بسیار طلبه هایی که سال ها از ما جوان تر هستند ولی در اثر احساس افسردگی و غربت و عدم توجه بزرگان شان گرفتار بیماری های صعب العلاج حاصل از افسردگی هستند. رضوان الله تعالی علیه. فعالیت های سیاسی و مبارزاتی مرحوم آیت الله سید محمد نقی شاهرخی اقدامات انقلابی و فعالیت های مبارزاتی این روحانی کوشا و جهادگر تا قبل از پیروزی انقلاب اسلامی و رهبری امام راحل به اشکال مختلف بوده است. برخی از این موارد جزیی و موردی، برخی دیگر در قالب سخنرانی های آتشین بود که شخص شاه و دستگاه طاغوتی او و اعوان و انصار او را با دلیل و برهان محکوم می نماید که در مواردی منجر به تعقیب و دستگیری و بازجویی و محاکمه و زندان و تفتیش منزل و به همراه بردن کتاب ها و نوشته های ایشان می گردد. برخی دیگر از فعالیت های ایشان برنامه ریزی و پشتیبانی از مبارزان و انقلابیون و دعوت مردم برای حضور در راهپیمایی علیه شاه و دولت طاغوتی و رهبری این اجتماعات می شود که در نهایت در میدان شهر بروجن مجسمه ی شاه را پایین می کشند و بر فراز آن مجسمه برای مردم سخنرانی می کنند. بررسی اقدامات این روحانی پر تلاش نیازمند ساعت ها و روزها گفتگو و نوشتن کتاب ها و برگزاری نشست های متعددی است که مجال دیگری را می طلبد اما اگر بخواهیم به طور فهرست وار برخی از اقدامات ایشان را برشماریم می توان به موارد زیر اشاره کرد: یک روز قبل از ورود شاه به قم، مأموران دولتی برای ورود او طاق نصرت درست می کنند. ایشان به همراه جمعی طاق نصرتی که روبه روی بازار شیخان نصب شده را تخریب می کنند. این در حالی بود که مأموران با تفنگ و سرنیزه های مجهز، صحنه ی تخریب را تماشا می کردند که در نهایت ایشان طاق نصرت را تخریب می کند و در درگیری ای که با مأموران پیدا می کند باتوم را از مأموری که به جمعیت حمله می کند با صلابت و قدرت و فاتحانه می گیرد. به همراه جمعی از طلاب در حجره مدرسه خان که محل سکونت ایشان بود، اعلامیه های حضرت امام راحل را مبنی بر خودداری از برگزاری جشن عید نوروز در سال1342 به دلیل شهادت روحانیون و طلاب در مدرسه فیضیه را در نسخه های متعددی تکثیر می کنند و آن را در قم و سایر شهرستان ها پخش می کنند. سخنرانی در یکی از مراکز تبلیغاتی علیه حکومت دیکتاتوری شاه به نام انصار الحسین در تهران که حضرات آیات شهید استاد مطهری، شهید بهشتی، مقام معظم رهبری، مرحوم هاشمی رفسنجانی هم سخنرانی می کردند. وقتی خود را برای سخنرانی در این مرکز تبلیغاتی آماده می کرد مرحوم آقای فلسفی سخنور و خطیب شهیر به ایشان خبر دادند که قصد دستگیری شما را مانند دیگر آیاتی که از آن ها نام بردیم، دارند لذا از شرکت در این جلسه خودداری می کند. حمایت از طلاب و خانواده های آن ها که رژیم شاه آن ها را به سربازی برده بودکه در مواردی هم از طریق بانک برای آن ها پول ارسال می کند و با پیگیری ساواک مورد پی گرد و بازجویی قرار می گیرد که با زیرکی از این تعقیب رهایی پیدا می کند. پانزدهم خرداد پس از دستگیری حضرت امام خمینی در شب پانزدهم خرداد از روی احساس تکلیف به کوهدشت یکی از شهرهای استان لرستان می رود تا ضمن عمل به وظایف تبلیغی، مردم را با مظالم شاه آشنا کند. در سخنرانی های خود به حادثه ی مدرسه فیضیه و دستگیری حضرت امام و ریختن کماندوها به منزل ایشان اشاره می کند که مردم از شدت ناراحتی گریه می کنند. در این سفر تبلیغی لبه تیز حملات خود را متوجه اساس سلطنت و حکومت دیکتاتوری شاه می کند. در نهایت پس از مدتی کش و قوس با مسئولین ژاندارمری، دستگیر و به خرم آباد منتقل می شود. چند روزی در زندان ساواک در بازداشت به سر می برد اما با فشار عشایر و اقوام و بستگان و ترس از حمله آنان به هنگ ژاندارمری و پیغام مرحوم آیت الله کمالوند مبنی بر این که اگر آقای شاهرخی را آزاد نکنید شهر را به هم می ریزیم، او را آزاد می کنند. دیدار با امام پس از آزادی حضرت امام رحمه الله از زندان در حالی که هوا هنوز تاریک است خود را به منزل امام می رساند. مرحوم آیت الله شاهرخی می گوید که حضرت امام راحل به من فرمودند که به نظر شما در این اوضاع و احوال چه باید کرد؟ (البته روش امام این بود که در اتفاقات مهم با دیگران مشورت می کرد.) جناب آقای شاهرخی هم در پاسخ مطالبی را عرض می کند.امام پس از آزادی برای بازدید علمایی که به دیدار ایشان رفته بودند اقدام کردند و لذا اعلام کردند برای دیدار با برخی مردم و علما بالاخص بازدید از عشایر لرستان به حجره ی آقای شاهرخی در مدرسه ی خان تشریف می برند. برگزاری مجلس ختمی در مدرسه ی فیضیه در شبستانی پشت دارالشفا به مناسبت شهادت آیت الله شهید سعیدی و سپس حضور در وادی السلام و قرائت فاتحه برای آن شهید بزرگوار که در برگشت موجب درگیری و تعقیب و گریز با مأمورین شاه می شود. شرکت در تظاهرات و اعتراض به دو تن از سناتورهای مجلس سنای مجلس پهلوی به نام جمشید اعلم و محمد علی علامه وحیدی در سال 1352 که به شخصیت حضرت امام اهانت کردند. در این تظاهرات که با حضور طلاب و روحانیون در مقابل مدرسه ی فیضیه و جلوی گذر خان برگزار شد، شرکت می کند؛ در این بین یکی فریاد می زند که آقای شاهرخی طلبه ها را تحریک کرده است ؛ دور ایشان حلقه می زنند که با مقاومت و مشت های گره کرده ایشان، مأموران محل را ترک می کنند. سخنرانی و روشنگری در سال 1352 به دعوت مرحوم شیخ علی محمد حیدری پدر شهید حیدری که در زمره علما و روحانیون شجاع نهاوند و لرستان بود به نهاوند می روند و در جلساتی که در آن جا برگزار می شود جناب آقای شاهرخی با نام مستعار موسوی سخنرانی های تندی می کند. پس از اتمام سخنرانی، ساواک در صدد دستگیری ایشان برمی آید که محل را ترک می کند و به قم می آید و مدتی در اختفا به سر می برد. به قول خود او وقتی در خرم آباد سخنرانی می کردم و ساواک در صدد دستگیری من بود به قم می گریختم و وقتی در قم به دنبال دستگیری من بودند به خرم آباد فرار می کردم؛ این روش برای من و خانواده ی من و همه ی انقلابیون معمول شده بود. سخنرانی در جمع مردم پر شور اهواز و روحانیون انقلابی آن شهر منجر به تعقیب و دستگیری ایشان می شود. مدتی که تحت نظر هستند به طور اجباری ایشان را به بازدید از سد دز می برند و در نهایت او را مجبور به ترک اهواز می کنند. این گونه سخنرانی ها در اهواز و خرمشهر به طور مکرر به عمل می آمد که از جمله ی آن ها سخنرانی در اهواز در حضور علما و اصناف گوناگون بود و در آن جلسه که قبل از ظهرهای روز جمعه برگزار می شد مردمی از شهرهای آبادان، اهواز، خرمشهر و بهبهان شرکت می کردند. در این جلسه که یکی از گویندگان بزرگ و با جرأت و شهامت سخنرانی می کرد، به ایشان پیشنهاد کردند که در این جلسه ی مهم سخنرانی کند که ایشان هم سخنرانی می کند و هر از چند گاهی هم خود را از قم برای سخنرانی در این جلسه مهم به اهواز می رسانید. در یکی از این جلسات مهم درباره کسانی که به شاه سوء قصد کرده بودند ،بحث می کند و اعدام آن ها را خلاف موازین می داند و انتخابات شاه در مورد لوایح ششگانه را به تمسخر می گیرد که سبب خنده ی مردم می شود. در این جلسه مأمورین شهربانی با مردم شرکت کننده درگیر می شوند و مدتی ایشان را در شهربانی زندانی می کنند. ایشان با سرسختی تمام از سخنان و مواضع خود دفاع می کند و عقب نشینی نمی کند. حتی مأمورین شهربانی از سر نصیحت برمی آیند و می گویند این حرف های شما به اعدام شما منجر می شود که ایشان خود را آماده برای شهادت اعلام می کند ولی در نهایت با پا درمیانی علمای بزرگ آن شهر-که برخی مرجع تقلید بودند- و فشار مردم آزاد می شود و به قم برمی گردد. ایشان سفرهای متعدد این چنینی به شوش، تویسرکان، کرمانشاه، نهاوند، اسلام آباد، یزد، کرمان، هفت تپه ی خوزستان، خرم آباد و خیلی از شهرها، دارند و با نام های مستعار، سخنرانی های مهیج و انقلابی داشتند که در نهایت به تعقیب و دستگیری منجر شده و مدتی هم زندانی می شود. تبیین اهداف نهضت سخنرانی در مدرسه غیاثی تهران به پیشنهاد آیت الله سعیدی و حشر و نشر و مشورت در خصوص مبارزه با رژیم با آن شهید عزیز و دیگر علما و بزرگانی که جمعی از آن ها به درجه رفیع شهادت نائل شدند و در جوار حق آرمیدند، از دیگر خصوصیات ایشان است. آن چه فصل مشترک سخنرانی های ایشان است تبیین آموزه های اعتقادی و اخلاقی و احکام اسلامی به همراه بررسی مسائل سیاسی و اجتماعی روز و تطبیق آن ها با اهداف و راه حضرت امام راحل بود. در ادامه سخنرانی با برمَلا کردن فساد در دستگاه رژیم پهلوی از شخص شاه تا دولت دست نشانده ی رژیم پهلوی سخنرانی های خود را به پایان می رسانیدند. این گونه سخنرانی ها بعد از سال های 1342 و در سال های اختناق تا 1357 کاری بسیار سخت و نیازمند جانفشانی بود. ایشان در این سخنرانی ها با صلابت و قاطعیت و به دور از تسامح و دو پهلو گفتن، مطالب را بیان می کرد. به طوری که وقتی دستگیر می شد خیلی روشن و شفاف پای همه آن چه در سخنرانی بیان کرده بود، می ایستاد و از آن دفاع می کرد و گاهی سیر بازجویی به سمتی می رفت که جای متهم و بازجو عوض می شد و این روحانی مبارز آن ها را بازجویی می کرد و در نهایت یا به دستگیری ایشان منجر می شد و یا با پا درمیانی علمای موقر شهر، ایشان را به قم یا به شهر دیگری می فرستادند. زندان و ادامه مبارزات در بحبوحه انقلاب به دعوت آیت الله شیخ مهدی حائری تهرانی که ظهرها در مسجد ارک نماز می خواندند در آن مسجد سخنرانی می کرد. شب ها هم بعد از نماز مغرب و عشا در مسجد فرشته که امام جماعت آن جا آیت الله سید ابوالحسن موسوی دبستانی بود سخنرانی می کرد. مسجد ارک پایگاه مهمی برای تقویت نیروهای انقلابی بود. سخنرانی های ایشان تا هجدهم ماه رمضان سال 57 ادامه می یابد ولی در آن روز مأموران نظامی اطراف مسجد را محاصره می کنند. در روز هجدهم رمضان پنجاه و هفت در یکی از خیابان های تهران ایشان را دستگیر می کنند و مستقیماً به کمیته مشترک ضد خرابکاری می برند که در چندین مرحله توسط بازجویان شکنجه گر و ماهر بازجویی می شود. در هفته یک بار ایشان و بقیه زندانیان از جمله شهید آیت الله دستغیب را از سلول بیرون می بردند تا از فضای آزاد استفاده کنند. ایشان مدتی با شهید دستغیب هم سلول بود و می گفت در ابتدا به لحاظ تاریک بودن محیط به رؤیت یکدیگر موفق نمی شدیم ولی بعد از یک مدت که چشمان ما عادت کرد یکدیگر را مشاهده کردیم. تشکیل نماز جماعت و پاسخ به سؤال ها و پرسش های مذهبی یکی از برنامه هایی بود که در زندان ترتیب داده بود. از این رو مورد اعتراض منوچهری شکنجه گر معروف قرار می گیرد و در برخوردی که با هم دارند مشت محکمی به سینه ی آقای شاهرخی می زند که ایشان با سرعت مشت متقابلی به سینه ی منوچهری می زند که نزدیک است با پشت به زمین بیفتد. در آخر پاییز سال 57 که از زندان آزاد شد رهبری تظاهرات مردم شهرستان بروجن که از دلدادگان به اسلام و اهل بیت بودند را به عهده گرفت تمام تلاش ها در راستای اسلام و اهداف امام راحل بود. تا این که در تاسوعا و عاشورای همان سال با همراهی جوانان پر شور انقلابی با تهیه جرثقیل مجسمه شاه را پایین می کشند و بدون درگیری این امر مهم را انجام می دهد. بازگشت امام به ایران در بازگشت حضرت امام راحل در سال 57 مکان خاصی را هم برای این روحانی جهادگر در فرودگاه و مراسم استقبال آماده می کنند ولی به علت بسته بودن راه تهران نمی تواند حضور پیدا کند اما با تأخیر خود را به سخنرانی امام در بهشت زهرا و سپس مدرسه ی رفاه می رساند و در مدرسه رفاه همان شب امام را ملاقات می کند و نماز صبح را به امامت ایشان می خوانند. در همان حال با توجه به سوابقی که در چهارمحال و بختیاری و در بروجرد و بروجن و خرم آباد دارند زمینه ملاقات قشرهای مختلف مردم این شهرها را با حضرت امام فراهم می کند. این در حالی بود که هنوز شاپور بختیار بر سر کار بود. دلبسته امام خمینی با توجه به علاقمندی ایشان نسبت به تاریخ مبارزات آزادی خواهانه ملت ها خصوصاً کشور ایران از این که یک روحانی مجتهد در سرنوشت کشور دخالت کند در خود احساس خرسندی می کرده است و به خود می بالیده است و آن را باعث افتخار روحانیت می دانسته است. حضور این روحانی متفکر در اتفاقات سیاسی و اجتماعی که در زمان مرجعیت حضرت آیت الله العظمی بروجردی به وقوع پیوست در دفاع از اسلام و حوزه های علمیه و مرجعیت شیعه پررنگ و آشکار بود. ایشان که قبل از ورود به حوزه ی علمیه ی قم اوصاف حضرت امام خمینی را شنیده بود و ارادت غائبانه ای به ایشان پیدا کرده بود، پس از ورود به حوزه ی علمیه ی قم دوازده سال در محضر آن فقیه، فیلسوف و عارف درس خواند و از اخلاق ایشان درس ها آموخت. خصوصیات ویژه اخلاقی امام، قاطعیت، طرز ورود و خروج به مباحث علمی، سرعت انتقال، احاطه به نظرات علما و وقت شناسی از نکات مهمی بود که آیت الله شاهرخی و بسیاری از فضلا به محفل درس امام راحل روی آوردند و حلقه درسی امام پرجمعیت شد. آیت الله شاهرخی ایده ها و افکار امام راحل را در حدی می دانست که عده ای توان هضم آن را نداشتند و با شنیدن ایده های آن مرجع عالی قدر وحشت می کردند. ایشان نقل می کنند که در یک گفتگوی خصوصی که با امام راحل داشتم عرض کردم که اگر مخالفت با مصوبه مجلس و دولت طاغوت مقدمه ای برای سرنگونی رژیم شاه باشد و این مخالفت ها تنها مقدمه ای برای رسیدن به آن هدف مهم باشد این خیلی ارزش دارد و ما تا سرحد شهادت و جانبازی آماده هستیم. حضرت امام در پاسخ مطالبی فرمودند که معنی آن این بود که مخالفت با مصوبه دولت و مجلس را مقدمه برای سرنگونی رژیم می داند. آیت الله شاهرخی عرض می کند حالا که مقصود شما براندازی رژیم شاه است راه آن این است که حکم تکفیر او را صادر کنید و ما در آن صورت با آمادگی برای جهاد و شهادت با رژیم می جنگیم و او را ساقط می کنیم. حضرت امام تبسمی می کند و می فرماید: شما خیلی تند هستید! قدری آرام تر، ما به آن هدف هم که شما گفتید ان شاءالله می رسیم. با این سخنان حضرت امام، جناب آقای شاهرخی در لزوم مبارزه با شاه در هیچ مرحله ای دچار تردید نشد. از این رو حجره ایشان علاوه بر این که مرکز پخش اعلامیه به خیلی از نقاط کشور بود، محل اجتماع اساتید و دانشگاهیانی بود که از تهران و جاهای دیگر به قم می آمدند و به همراه این روحانی مبارز به دیدار حضرت امام راحل می رفتند و با سخنان و اهداف مبارزه امام آشنا می شدند. حضرت آیت الله شاهرخی در خاطرات خود که مرکز اسناد انقلاب اسلامی چاپ کرده است چنین آورده است که پس از پیروزی انقلاب برخی از سیاسیون مانند مهندس بازرگان مدعی شدند که تشکیل حکومت اسلامی از اهداف مبارزه آنان نبوده است. ولی من به آنان گفتم که اشتباه می کنید زیرا خود من مستقیماً از امام شنیدم که فرمودند شما تلاش خود را بکنید و به حکومت اسلامی هم خواهیم رسید. مسئولیت های بعد از انقلاب از دیگر فعالیت های ایشان که هر یک جای بررسی و تحلیل دارد انتصاب از سوی حضرت امام راحل به سمت امام جمعه شهر خرم آباد، نماینده ی دوره اول مجلس شورای اسلامی، نماینده ی امام در شهرستان بروجن استان چهارمحال و بختیاری، نماینده امام در شهرستان بروجرد استان لرستان، نماینده ی دور سوم و چهارم مجلس خبرگان رهبری از استان لرستان و نماینده مقام معظم رهبری در جنوب شرق آسیا می باشد. این انسان فرزانه در راستای تلاش خستگی ناپذیر خویش در جنوب شرق آسیا با معرفی اسلام ناب محمدی (صلی الله علیه و آله و سلم) و معارف اهل بیت (علیهم السلام) همراه با تنش زدایی و تقویت همه جانبه ی شیعیان در عین زندگی مسالمت آمیز در کنار دیگر فرق مسلمان و آیین های غیر اسلامی، تحول بزرگی را به وجود آوردند که آثار ارزشمند آن روز به روز نمایان تر خواهد شد. گرچه فقدان این روحانی پر تلاش مصائب و مشکلاتی را برای مردم آن سامان به وجود آورد که به عنوان مثال به این اتفاقاتی که در میانمار به وجود آمده است، می توانیم اشاره کنیم. باید گفت مجموعه این تلاش و کوشش ها به صورت معمول و عادی از توان یک یا چند نفر خارج است. چنین از خودگذشتگی الحق و الانصاف مصداق بارز جهاد و ایثار در راه خدا هست و فقط با همت و تلاش مضاعف امکان دارد که مدد و توفیقات الهی را هم به همراه داشته باشد. در پایان باید اضافه کرد توفیقات چنین مردان الهی در سایه ی حمایت، صبر، بردباری و تدبیر همسران آن ها بوده است و مرحوم حضرت آیت الله شاهرخی خرم آبادی هم چنین همسر فداکاری داشته اند که خود از بیت علم و ایمان برخاسته و نوه ی مرحوم آیت الله العظمی سید محمد حجت کوه کمری است. همسری که در تمام فراز و نشیب ها و سختی و دشواری ها در کنار همسر گرامی خود بود و قطعاً در نزد خداوند از اجر بیکران الهی برخوردار خواهد بود. سرکارخانم زهرا حجت نجفی: بسیار شجاع و مردم دار بود سرکار خانم زهرا حجت نجفی همسر مرحوم آیت الله سید محمد نقی شاهرخی (ره) در این مصاحبه به خاطراتی از اخلاق شخصی و اجتماعی و نیز تلاش های مبارزاتی ایشان اشاره کردند. سرکار عالی در چه سالی با آیت الله شاهرخی ازدواج کردید؟ واسطه ازدواج شما چه کسی بود؟ سال 1344 بود. آقای آیت الله کبیر، آیت الله شیخ مرتضی حایری و آیت الله سلطانی طباطبایی بروجردی افرادی بودند که مرتبط بین پدر بنده یعنی آقا سید محسن حجت و حاج آقا بودند و هر کدام نقشی در این ازدواج داشتند. آقای سلطانی طباطبایی پیش پدرم آمده بودند و به پدرم یعنی آیت الله سید محسن حجت گفته بودند "من دختری ندارم که به درد این آقا بخوره (دخترشان کوچک بودند آن زمان) وگرنه خودم دخترم رو بهش می دادم". اینطوری به پدر من اطمینان داده بودند. همسر آقای سلطانی طباطبایی هم که صبیه آقای آیت الله صدر بودند و با خانواده ما رفت و آمد داشتند. رفتار ایشان در خانه با شما و فرزندان چگونه بود؟ رفتارشان خیلی خوب و بامتانت بود. هیچ وقت با بچه ها تندی نمی کردند، همیشه با ملاطفت برخورد می کردند. البته ایشان جذبه ای هم داشتند و وقتی با کاری مخالفت می کردند، کسی معترض شان نمی شد ولی همواره آرام، خوب و مهربانانه برخورد می کردند. اصلا اهل جر و بحث نبودند. وضعیت مالی ایشان پس از ازدواج چطور بود و کجا ساکن شدید؟ بعد از ازدواج یعنی سال 1345 ایشان پولی نداشتند ولی این مسئله آن زمان طبیعی بود و به خصوص معمولا طلبه ها پولی نداشتند و با یک شهریه طلبگی زندگی شان رو می گذراندند؛ ایشان هم همین طور بود. بعد از ازدواج یک خانه در کوچه ای نزدیک حرم کرایه کردیم. ماهی 150 تومان کرایه می دادیم که برای حاج آقا تهیه این پول خیلی سخت بود. بعد از آن، مقداری پول قرض گرفتند، فرش هایمان را فروختیم. یک وام هم از بانک مسکن گرفتیم و خانه کوچکی به قیمت 14000 تومان در یکی از کوچه های خیابان صفاییه خریدیم. بقیه پول صاحب خانه هم مدت زیادی طول کشید تا پرداختش کردند. چه خاطره ای از دوره مبارزات انقلابی ایشان دارید؟ خاطرات از دوره انقلاب که بسیار زیاد است. به چند مورد اشاره می کنم. ایشان قبل از ازدواج، فعالیت و مبارزه را شروع کرده بودند. برای دادگاه های آیت الله طالقانی به تهران می رفتند و در جلسات حاضر می شدند. یکبار زمانی که طلبه ها را به اجبار به سربازی می فرستادند، حاج آقای مروجی از علمای کوهدشت آمدند پیش حاج آقای شاهرخی و گفتند که برادر زاده من، محمد کریم مروجی- نماینده اسبق بروجرد در مجلس شورای اسلامی که آن زمان طلبه بود – را برده اند برای سربازی و نمی دانیم ایشان را به کجا برده اند، برای شما مقدور هست که ایشان را پیدا کنید؟ حاج آقا هم رفتند پیش همسایه که گروهبان بود. او با این که در ژاندارمری کار می کرد، ولی فردی بسیار مؤمن بود. او هم محل پادگان را پیدا کرده بود و گفته بود که کازرون هستند. حاج آقا هم برای شان پولی فرستادند و پیغام دادند که از پادگان فرار کنید. بعد از این ماجرا ساواک شک کرده بود که حاج آقا در این پرونده دست داشته اند، از شهربانی بارها آمدند درب منزل که حاج آقا را ببرند ولی ایشان معمولا نبودند. بالاخره یک بار رفتند شهربانی قم، به ایشان گفته بودند که شما یک طلبه را از سربازی فراری داده اید. حاج آقا گفتند پرونده را بیاورید من ببینم چی نوشته اند تا بفهمم موضوع چی بوده. در پرونده نوشته بودند "شیخ نقی شاهرخی باعث فراری دادن این طلبه شده". حاج آقا گفتند خدا پدرتون رو بیامرزه، این شیخه ، من سیدم! گفتند خب چه فرقی داره؟ گفته بودند خب شما که نمی دونید برا چی اومدید دنبال من؟! ما سیدها عمامه سیاه می ذاریم؛ شیخ عمامه سفید داره. از حاج آقا عذرخواهی کردند که اشتباهی به شهربانی احضارشان کرده اند و تا دم در شهربانی هم ایشان را بدرقه کردند!! ایشان در زمان مبارزه علیه طاغوت، چند بار دستگیر شده و به زندان افتادند. از آن دوران خاطراتی را بازگو کنید. آخرین دستگیری ایشان مربوط به سخنرانی در مسجد ارک تهران بود که در کتاب خاطرات شان ماجرای سخنرانی و دستگیری و بعدا انتقال به کمیته مشترک ضدخرابکاری ساواک آمده است. بعد از دستگیری، آقای آیت الله حائری تهرانی که امام جماعت مسجد ارک تهران بودند و خودشان حاج آقا را برای سخنرانی علیه رژیم دعوت کرده بودند، تماس گرفتند با منزلی که ما ساکن بودیم در تهران (منزل حاج آقای توسلی) و گفتند که حاج آقا را بعد از سخنرانی به همراه یک کارگر به نام مشهدی رسول گرفتند و بردند. بعدا مشهدی رسول را آزاد کردند. ما همان جا بودیم. کمتر از یک ساعت پس از تماس ایشان، شاید حدود 20 نفر ساواکی ریختند به منزلی که ما ساکن بودیم. این افراد از هر نوع تیپی بودند،از جمله تیپ دانشجو، تیپ پلیس داشتند. بعضی های شان مودب بودن، بعضی نه. نمی دانستند که آن منزل ما نیست و ما موقتی آنجا ساکن هستیم. خانم صاحب خانه پس از تماس آقای حائری گفت اگر نوار یا اعلامیه ای دارید به من بدهید که پنهان کنم. چند تا نوار از سخنرانی های خود حاج آقا علیه رژیم بود که ایشان برداشت که ببرد و پنهان کند. همان اول که ساواکی ها وارد شدند دو نفرشان دنبال خانم صاحب خانه فوراً رفتند داخل باغ منزل پشتی. وقتی می خواست نوارها را پشت آجرهای دیوار پنهان کند، ساواکی ها متوجه شدند و دستگیرش کردند. یکی از ساواکی ها از من پرسید شما این نوارها را دادید به این خانم؟ گفتم بله؛ اینها مال ما بوده. گفت نترسیدی این خانم رو 2 ماه بیندازند زندان؟ گفتم دیگه زندانی کردن نداره؛ این نوارها همه جا هست. گفت کجا هست؟ گفتم داخل خیابان ها! گفت:"اون خمینی تون رو هم می گیریم و می کُشیمش!!". به ساواکی ها اعتراض کردم و گفتم "این هم عبادت شب نوزدهم ماه رمضان شما باشه!!". بعضی از آن ها سرشان را به زیر انداختند و بحساب خجالت کشیدند و گفتند هر کس وظیفه ای دارد و ما مأموریم و معذور. حاج آقا 2 ماه در کمیته مشترک ضد خرابکاری زندانی بودند. چند بار در معیت آقای آیت الله موسوی دبستانی(ره) که از دوستان حاج آقا بودند برای ملاقات رفتیم، دفعات بعدی خودمان به تنهایی ملاقات شان می رفتیم. مادرم و بچه ها را هم بردم. آنجا که می رفتیم حاج آقا را با چشم بسته می آوردند. البته پیش ما چشم شان باز بود. خودشان اصلا ناراحت نبودند. به خاطر ما و مادرشان ناراحت و نگران بودند. چندبار مادرشان را بردم ملاقات. برای ملاقات صبح زود از قم به سمت تهران حرکت می کردیم؛ ابتدا می رفتیم امام زاده سید ناصرالدین در خیابان خیام، آنجا نان و پنیر همراه مان می بردیم و می خوردیم؛ نماز ظهر و عصر را می خواندیم و حدود ساعت 2 می رفتیم برای ملاقات. جلوی زندان کمیته روی زمین می نشستیم تا از داخل صدا بزنند که چه کسانی اجازه ملاقات دارند. افراد زیادی مثل ما بودند. بعضی وقت ها هم می شد که حاج آقا اجازه ملاقات نداشتند، بدون دیدن شان شب بر می گشتیم قم. برای برگشت هم باید سریع بر می گشتیم که به ساعت شروع حکومت نظامی که 9 یا 10 شب بود بر نخوریم. بعد از 2 ماه حاج آقا آزاد شدند. در دوران مبارزات انقلابی ایشان در بروجن چهارمحال و بختیاری، شما هم همراه ایشان بودید؟ بله؛ بعد از این که ایشان آزاد شدند، رفتیم بروجن. شاید منزل آقای برجیان بودیم که با امکانات کامل در اختیار بود. شاید یک ماه آنجا بودیم. حاج آقا می رفتند برای هدایت مبارزات و فعالیت های خودشان که داستان مفصلش که به پایین کشیدن مجسمه شاه در شهر ختم شد، در کتاب خاطرات شان هست. بعد از پایین انداختن مجسمه شاه، یک شب نیمه شب که حاج آقا خواب بودند، یک نفر زنگ درب منزل را زد. من رفتم و ایشان را بیدار کردم. در را باز کردند. سرهنگی بود، رئیس شهربانی بروجن، همراهان زیادی داشت. تنها آمد داخل منزل و در را بست. افتاد به پای حاج آقا. گفت : از شما خواهش می کنم که این جا را ترک کنید؛ به من دستور داده اند که باید شما را دستگیر کنیم. پدر من روحانی بوده و نمی توانم شما را دستگیر کنم. شما از این جا بروید که من فردا که می آیم، شما نباشید . بعد از رفتن رئیس شهربانی، رفتیم منزل یک نفر دیگر. وقت سحر با یکی دو ماشین که برای ما آوردند از شهر خارج شدیم و از بیراهه آمدیم به سمت قم. از واپسین روزهای انقلاب بفرمایید که ایشان به چه فعالیتی مشغول بودند؟ ایشان در این روزها درگیر وقایع و هدایت مبارزات بروجن بودند. قبل از آن شاید 19 دیماه بود که نیروهای شاه حمله هایی کرده بودند. مردم قم هم مشغول مبارزات بودند که راه ها را بستند. حاج آقا از صبح بیرون رفته بودند. من نگران بودم چون درگیری ها خیلی شدید شده بود. مرتب صدای تیراندازی شنیده می شد. برای این که جلوی راهپیمایی مردم را بگیرند چهار راه بیمارستان را بسته بودند. منزل ما آن زمان در کوچه های خیابان صفاییه بود. حاج آقا تا دیر وقت منزل نیامدند و ما هم نگرانشان بودیم. وقتی آمدند، فهمیدیم کارهای زیادی انجام داده بودند. چون خیلی شجاع و نترس بودند. مردمی که جایی گیر کرده بودند و ترسیده بودند را همراهی می کردند. تیراندازی هم می شده است. مثلا یک خانمی که یک بچه همراه داشته و بچه گریه می کرده، می خواسته برود درمانگاه قرآن و عترت-که الان هم هست – از ترس ماموران جرات نمی کرده حرکت کند و گوشه ای پنهان شده بود. حال بچه هم بد بوده. ایشان کمکشان کرده بودند و رسانده بودش به درمانگاه، مسیر زیادی نبود ولی حاج آقا وارد بودند که چطور از بین ماموران، افراد را عبور بدهند. بارها و بارها هم با ماموران شاه درگیر شده بودند. از دوران حضور ایشان در اوایل انقلاب در بروجرد به عنوان حاکم شرع و نماینده امام خاطره ای دارید؟ بله ما هم همراه ایشان رفتیم بروجرد. البته حاج آقا از قبل می رفتند و مدت زیادی درگیر مسائل بروجرد بودند. یک خانه در اختیارمان گذاشتند،ولی یک هفته بیشتر نتوانستیم بمانیم. حاج آقا همیشه بیرون درگیر کنترل شهر بودند؛ حاکم شرع بودند و تمام مسئولیت شهر با ایشان بود. تیراندازی زیاد انجام می شد و شب ها معمولا اطراف منزل ما تیراندازی می کردند. ما برگشتیم قم. بعدا شنیدم که زمانی که حاج آقا در کمیته انقلاب اسلامی بودند، افرادی می خواستند به ایشان سوء قصد کنند که موفق نشدند. ظاهرا کمیته در زمین بزرگ باغ مانندی بوده، اول برقها را قطع می کنند که حمله کنند و کمیته را تصرف و به ایشان سؤقصد کنند. تیراندازی هایی شده بود ولی موفق نشدند و فرار کردند. در دوران جنگ هم ایشان فعّالیتی داشتند؟ ایشان آن زمان نماینده مجلس و نماینده امام بودند و مرتب جهت سرکشی به جبهه می رفتند. حقوق ایشان در مجلس شورای اسلامی آن زمان ماهی 12000 تومان بود که تمام آن را به حساب های خاص برای هزینه های جبهه واریز می کردند. معمول بود که وقتی وسایل برای جبهه ارسال می شد، پتو، کمپوت و غذا ارسال می شد. حاج آقا یک بار یک محموله بزرگ رادیو های 3 موج بردند جبهه و به رزمندگان دادند. خیلی از این کار ایشان استقبال کرده بودند. رزمندگان در جبهه از همه جا بی خبر بودند و لذا با رادیو می توانستند اخبار مهم را بشنوند. یک بار چند روزی بود که از ایشان خبری نداشتیم. با خرم آباد تماس گرفتم و از کسانی که اطلاع داشتند پرسیدم. گفتند: ایشان رفتند مرز مهران . همان بار برای سرکشی به یک پادگان با هلیکوپتر رفته بودند نزدیک خط مقدم و نزدیک بود که هلیکوپترشان به وسیله نیروهای عراقی ساقط شود که به خیر گذشته بود. خاطره ای در مورد تحصیل ایشان نزد علامه طباطبایی دارید؟ ایشان خصوصیات اخلاقی علامه را خیلی دوست داشتند. تعریف کردند که یک بار پس از کلاس درس داشتیم نزدیک گذرخان با هم راه می رفتیم. یک جوان دوچرخه سواری آمد و یک دفعه به علامه برخورد کرد و ایشان به زمین افتادند. ما رفتیم تا کمک بدهیم که ایشان بلند بشوند، ایشان بلند شدند و حتی برنگشتند به آن جوان نگاه کنند؛ یک کلمه هم حرفی نزدند، چون نمی خواستند که شرمنده شود یا حتی او را ببینند. به مسیرشان همانطور ادامه دادند. این نوع برخوردی که علامه طباطبایی داشتند خیلی سعه صدر می خواهد. خاطره خاصی از علاقه حاج آقا به امام دارید؟ حاج آقا از زمان طلبگی همیشه منزل امام می رفتند. پس از بازگشت امام به ایران و اوایل انقلاب هم حاج آقا ارتباط نزدیکی با امام داشتند. شاید سال 58 یا 59 بود که امام قم بودند و بیمار شدند، پزشکان صلاح دیدند ایشان را به بیمارستان قلب تهران ببرند، یادم هست یکبار سر سفره نشسته بودیم، از تلویزیون خبری در مورد بیماری امام اعلام شد؛ حاج آقا 7 عدد گوسفند برای سلامتی امام نذر کردند، به تعداد افراد خانواده شان که 7 نفر بودند و بعدا گوسفندها را قربانی کردند و به فقرا و مستضعفین که می شناختیم دادیم. ارتباط آیت الله شاهرخی با فامیل و سادات لرستان چگونه بود و چقدر به صله رحم اعتقاد داشتند؟ حاج آقا خیلی اهل صله رحم بودند، حتی برخی از اقوام که مشکلاتی داشتند و بعضی که حتی خیلی هم با حاج آقا نزدیک نبودند، ایشان می رفتند و به آن ها سر می زدند؛ به خصوص زن ها و مرد های مُسِن فامیل که تحت حمایت کسی نبودند، به اینها بیشتر سر می زدند و به آن ها رسیدگی می کردند. مرحوم آیت الله شاهرخی چه ویژگی های اخلاقی داشتند؟ ایشان یک آدم خود ساخته و اهل تقوا بودند و توکلشان همیشه به خدا بود. دست و دل باز بودند و خیلی راحت از داشته های شان به دیگران می بخشیدند. امتیازات اخلاقی خاصی داشتند که من در کمتر کسی مشاهده کردم. ایشان بسیار شجاع و نترس بودند ولی در عین حال، خیلی دل مهربانی داشتند. کلا برای هیچ اتفاقی در زندگی نشده بود که ایشان بترسند امّا با این وجود با زیردستان و کوچک ترها خیلی مهربان بودند. ایشان شدیدا علاقه به تحصیل داشتند و برای دیگران هم همیشه مشوق و حامی تحصیل بودند. شاید حدود 30 سال قبل یک خانمی از آشنایان بود که قالی بافی می کرد و اکابر (نهضت سواد آموزی) می رفت ولی پول نداشت که کتاب و دفتر بخرد. حاج آقا وقتی از این مطلب مطلع شدند، به من گفتند به او بگویم که هزینه کتاب و دفتر و تحصیلش را من می دهم. این خانم هم اکابر رفت و باسواد شد. ایشان به خصوص به طلبه های جوان که از نظر مالی ضعیف بودند، کمک می کردند که بتوانند به تحصیل خود ادامه دهند. حتی برای مدتی به طلاب لرستانی شهریه می دادند. یک بار کمی پس از انقلاب، افرادی برای کاری آمده بودند منزل ما. آن ها داروخانه ای در خیابان ارم داشتند و می گفتند حاج آقا زمان قدیم که طلبه ها پولی نداشتند، تعداد زیادی طلبه ها را به داروخانه ما معرفی کرده بودند و گفتند این طلبه ها که بیشتر لرستانی بودند، هر وقت آمدند و نسخه داشتند، نسخه ها را به ایشان بدهید و با من حساب کنید. این داستان برای سال ها پیش بود و ایشان به من نگفته بودند که به طلاب جوان تر که توان مالی خوبی نداشتند، این گونه کمک می کردند و این داستان را هم من اتفاقی شنیدم. یعنی ایشان اگر کمکی می کردند، اهل بازگو کردن نبودند. در واقع حاج آقا در زندگی، در رفتارشان و بخصوص در کارهایشان که مربوط به مردم و مستضعفین بود، قرآن را عمل می کردند و به جای اینکه بنشینند و فقط مطالعه کنند، به تعالیم و دستورات قرآن عمل می کردند. سید حامد شاهرخی: در جنوب شرق آسیا به عنوان پدر معنوی شیعیان معروف بودند سید حامد شاهرخی فرزند آیت الله شاهرخی خرم آبادی (ره) کارشناسی ارشد مدیریت و مسئول دفتر حفظ و نشر آثار آیت الله شاهرخی(ره) در این مصاحبه گزارش پایگاه خبری، تحلیلی میرملاس به نقل از ی از آثار چاپ شده و در دست چاپ ایشان ارائه و نیز به گوشه ای از روش های تبلیغی ایشان اشاره کردند. انگیزه ی شما از تشکیل دفتر حفظ و نشر آثار آیت الله شاهرخی چه بوده است؟ بنده به همراه اخوی ها در طول سال های مختلف همواره همراه و همیار ابوی راحل بودیم و در سال های آخر عمر شریف شان، بنده به جهت سکونت در قم توفیق خدمت به ایشان را داشتم. پس از رحلت ایشان، به عنوان ادای بخشی از دینی که به ایشان داشته و دارم، مصمم شدم که بخشی از آثار خطی و دست نویس ایشان که می تواند تاثیر مثبتی در جامعه داشته باشد و به عنوان حسنات برای ایشان محسوب شود، را به زیور طبع آراسته کنم و همچنین ایشان در طول عمرشان -که مصداق بارز روایت عاش حمیداً و مات سعیداً بودند – فعالیت های بسیار زیادی داشتند و نیاز بود که اثرات خدمات ایشان مکتوب گردد تا چراغ راهی برای علاقه مندان باشد، به همین جهات این دفتر را راه اندازی کردیم که در این راه اخوان بنده هم یاری کردند. غیر از آثار و جزوات ایشان، چه اطلاعاتی از ایشان در دست دارید که می تواند برای علاقه مندان مفید باشد؟ مطالب و آثار بسیار زیادی وجود دارد. سخنرانی های ایشان قبل از انقلاب که بخشی نوارهای کاست بوده و بخشی هم نوارهای قدیمی تر که بخش دوم هنوز تبدیل نشده است؛ فیلم های فراوانی که از سفرهای ایشان به جنوب شرق آسیا داریم و همچنین شاید بیش از 15000 قطعه عکس که عمده ی آن مربوط به سفرهای ایشان به جنوب شرق آسیا در تمام سالهای فعالیت شان است. این عکس ها گویای فعالیت های ایشان می باشد که نیاز است با کمک افراد مطلع از هر کشور، بررسی شده و در تاریخ ثبت گردد. ویدیو های مصاحبه های ایشان هم همگی جمع آوری شده است. عمده ی فعالیت ما در این بخش به احیای آثار ایشان در جنوب شرق آسیا معطوف است که با توجه به اینکه هیچ کسی غیر از خودشان در تمام این سالها، در جریان جزییات قرار نداشته است، در این زمینه کار دشواری پیش روی ما قرار دارد. برای مثال نوارهایی صوتی از ایشان پیدا کردیم که به زبان عربی با یکی از علمای اهل سنت مباحثه علمی می کنند و در نهایت ایشان را در مورد واقعه ای که در ایران اتفاق افتاده بوده و برای این مفتی به عنوان پرستش ائمه تلقی شده بوده است، روشن می کند که این واقعه به آن شکل نبوده است. این مفتی یکی از کسانی بود که قرار بود در جلسه شورای فقهی حکم تکفیر شیعیان را بدهد. از این دست آثار که حتی ما هم در جریان جزییات آن نبودیم ، فراوان وجود دارد. چه آثاری از ایشان یا در مورد ایشان تا به حال به چاپ رسیده است؟ آثار چاپ شده در مورد ایشان یا به قلم ایشان تا به امروز به شرح زیر است: 1- کتاب "خاطرات آیت الله سید محمد نقی شاهرخی خرم آبادی"، تدوین رضا شیخ محمدی، انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول سال 1385، چاپ دوم سال 1393 این کتاب جامع ترین مجموعه در مورد فعالیت های قبل از انقلاب ایشان است. فصل اول این کتاب به زندگینامه و تحصیلات حوزوی ایشان پرداخته است. بقیه ی فصول به مبارزات ایشان در دوره پهلوی اول تا واپسین روزهای انقلاب پرداخته است. در بین این مطالب به فراخور زمان، خاطرات بسیاری از علما و روحانیون بزرگ معاصر آمده است. اسناد و تصاویر مربوط به این دوره از زندگی ایشان در انتهای کتاب آمده است. 2- کتاب "اسوه اجتهاد و منادی وحدت – آیت الله سید محمد نقی شاهرخی خرم آبادی(ره)" نویسنده: میرزا علی سلیمانی بروجردی، ناشر: انتشارات اندیشه و فرهنگ جاویدان، سال 1395 این کتاب حاوی خلاصه ای از زندگی نامه ایشان به همراه بخش اعظمی از اجازات علمیه ی ایشان که در زمان حیات ابوی راحل، ایشان علاقه نداشتند که چاپ و منتشر شود و همچنین خلاصه ای از فعالیت ها و خدمات ایشان و پیام های تسلیت صادر شده در پی ارتحال ایشان در این کتاب کوچک آورده شده است. 3- کتاب "مدافع حریم عترت، یادنامه اولین سالگرد ارتحال آیت الله سید محمد نقی شاهرخی (ره)" که توسط دفتر حفظ و نشر آثار ایشان تهیه و توسط انتشارات اندیشه و فرهنگ جاویدان در سال 1396 به چاپ رسیده است. کتاب حاضر جامع ترین کتاب درمورد زندگی ابوی راحل می باشد و تمام مباحث کتاب "اسوه اجتهاد و منادی وحدت – آیت الله سید محمد نقی شاهرخی (ره)" هم در آن گنجانده شده است. کتاب حاضر یکی از 4 کتابی است که در اولین سالگرد رحلت ایشان رونمایی شد. 4- کتاب "نماز جمعه و مسائل آن" تالیف آیت الله شاهرخی(ره)، که در دفتر حفظ و نشر آثار معظم له تهیه شد و توسط انتشارات اندیشه و فرهنگ جاویدان در سال 1396 به چاپ رسید. این کتاب قبل از رحلت ایشان در دست چاپ بود ولی بعد از رحلت شان به چاپ رسید و در اولین سالگرد ارتحال ایشان رونمایی شد. کار تدوین و تحقیق این مجموعه توسط میرزا علی سلیمانی بروجردی انجام شده است. بخش اول کتاب به فضائل و اعمال روز جمعه اختصاص یافته و بخش دوم به احکام نماز جمعه با توجه به نظر 18 تن از مراجع معاصر پرداخته شده است. 5- کتاب " نبذه حول صلاه الجماعه"، تالیف آیت الله شاهرخی(ره) به زبان عربی که حاصل تقریرات ایشان از درس آیت الله العظمی بروجردی است. کتاب حاضر در سال 1393 توسط انتشارات نصایح به چاپ رسید. ابوی راحل خط بسیار زیبایی داشتند و خطاطی هم می کردند. درس خارج آیت الله العظمی بروجردی به زبان فارسی ارائه می شده است ولی ایشان در زمان حضور در درس مرحوم آیت الله بروجردی همزمان درس را به عربی بر می گرداندند و سپس در حجره خودشان آن را با قلم و دوات پاک نویس می کردند. نسخه خطی این کتاب که با قلم و دوات در سال 1336 نوشته شده است در حال حاضر موجود است و بصورت دیجیتال هم در اختیار کتابخانه آیت الله العظمی بروجردی قرار گرفته است. 6- کتاب مصور هوشمند "منادی وحدت – آیت الله سید محمد نقی شاهرخی خرم آبادی(ره)" که در دفتر حفظ و نشر آثار معظم له تهیه و توسط انتشارات اندیشه و فرهنگ جاویدان به چاپ رسیده است. کتاب فوق مجموعه ای است دیجیتال از عکس ها و فایل های صوتی که مروری است گذرا بر زندگی پربار و سراسر مجاهدت آیت الله شاهرخی(ره) که توسط دفتر حفظ و نشر آثار ایشان جمع آوری و با همکاری موسسه فرهنگی هنری یاسین به صورت سازگار با قلم هوشمند نگار طراحی شده است. این کتاب هوشمند حاوی گاهشمار زندگی، خانواده، تحصیلات حوزوی و اساتید، مبارزات انقلابی، مسئولیت های سیاسی، سفرهای تبلیغی به خارج از کشور و ارتحال ایشان می باشد. کتاب حاضر که تمام ایده پردازی و طراحی و تحقیق آن توسط دفتر حفظ و نشر آثار ایشان انجام شده است، ایده ی جدیدی بود که برای علما تابه حال سابقه نداشته است. این کتاب سازگار با قلم قرآنی نگار موسسه یاسین طراحی شده است. قلم های قرآنی به این صورت کار می کنند که قلم را روی آیات قرآن یا بخش هایی از صفحات کتب ادعیه مثل منتخب مفاتیح الجنان که توسط همین مجموعه چاپ شده است ، قرار می دهیم تا همان بخش از کتاب قرائت شود. در این کتاب ما تمام بخش های زندگی ایشان را در صفحات مختلف کتاب مصور طراحی کردیم و به هر بخش توسط یک کد که روی صفحه کتاب چاپ شده است یک صوت اختصاص یافته است. به این صورت هرگاه قلم را روی تصویری از این مجموعه قرار دهیم، صوت مربوط به آن تصویر پخش می شود. برای جمع آوری این کتاب، ماه ها وقت گذاشته شده تا مطالبی جذاب که اکثرا با صدای ابوی راحل می باشد به سمع و نظر خواننده برسد. بعضی از نوارهای سخنرانی قبل از انقلاب ایشان در این مجموعه گنجانده شده است. در مجموع حدود 185 قطعه ی صوتی که بیش از نیمی از آن از فایل های صوتی خود ابوی راحل است و در سال های مختلف ذخیره شده است،در آن موجود می باشد. ایده ی مجموعه فوق ابتکاری است و می توان از این ایده برای ساخت مجموعه ای مشابه برای مراجع و سایر علما استفاده کرد. 7- کتاب "مبلغ نستوه – فعالیت ها و خدمات آیت الله سید محمد نقی شاهرخی خرم آبادی(ره) در جنوب شرق آسیا – جلد اول – بنگلادش" که توسط دفتر حفظ و نشر آثار معظم له تالیف شده و در سال 1396 توسط انتشارات فرهنگ و اندیشه جاویدان به چاپ رسید و در اولین سالگرد ارتحال معظم له رونمایی شد. کتاب حاضر اولین جلد از مجموعه کتابهای مبلغ نستوه است که بر اساس سفرهای تبلیغی آیت الله شاهرخی به کشورهای جنوب شرق آسیا تالیف شده است. این کتاب بر پایه ی گزارشات سفرهای ایشان تهیه و سعی شده است که به روش تبلیغی خاص و منحصر به فرد معظم له اشاره شود تا برای مبلغین مورد استفاده قرار گیرد. ابوی راحل از سال 1369 تا سال 1391 سفرهای زیادی به این منطقه داشتند و به طور معمول سالی 2 یا 3 بار عازم سفر می شدند و هر سفر ایشان هم بین یک تا دو ماه و نیم به طول می انجامید که در کل، حدود 70 سفر به این کشورها داشته و جمع زمان های حضور ایشان در این مناطق به 10 سال می رسد که بیش از 70 درصد این زمان را در بنگلادش بوده اند. کار تحقیقاتی و پژوهشی این کتاب از سال 1394 به اشاره ابوی راحل و در زمان حیات ایشان آغاز شد و چون حجم گزارشات سفرهای ایشان شاید بیش از 15000 صفحه بود، تهیه مطالب جالب و قابل درک برای خواننده ای که به مسائل خاص کشور بنگلادش آشنا نیست زمان بسیار طولانی برد. برای حل نکات نامفهوم گزارشات که برخی از آنها مربوط به سال های اولیه سفرهای ایشان بوده و همواره توسط همراه ایشان که از دفتر رهبری و یا از جامعه المصطفی العالمیه (سازمان مدارس سابق) بودند نوشته می شد، مصاحبه ها و سوالات زیادی از طلاب و روحانیون و برخی ایرانیان که در زمان های مختلف در بنگلادش حضور داشتند گرفته شد تا مطالب برای خواننده ملموس باشد. کتاب حاضر به اشاره مرحوم ابوی شروع شد و ایشان نیز پیشنهاداتی برای جمع آوری و نکاتی که باید نوشته شود، به ما ارائه دادند که تماما مورد استفاده قرار گرفت ولی متاسفانه چاپ آن در زمان حیات ایشان میسر نشد و بعد از رحلت ایشان به چاپ رسید. کار تالیف جلد دوم کتاب که مربوط به میانمار است، شروع شده ولی زمان بسیار طولانی برای تکمیل آن مورد نیاز است و مجلدات سوم و چهارم که در مورد سفرهای ایشان به تایلند و سریلانکا می باشد هنوز آغاز نشده است. متاسفانه با وضع اسفبار صنعت نشر و فرهنگ کتاب و کتابخوانی، استقبال از خرید کتاب بسیار کم شده است و باز هم متاسفانه با افزایش قیمت در صنعت چاپ، از سال گذشته این مشکلات بیشتر نیز شد. امیدواریم که مجموعه های مرتبط با این موضوع مانند معاونت بین الملل دفتر رهبری، جامعه المصطفی العالمیه، مدیریت حوزه، سازمان تبلیغات اسلامی، مجمع جهانی تقریب مذاهب و سازمان ها و ارگان های ذیربط با پیگیری بیشتر از تالیف مجموعه های آثار این چنینی حمایت کنند. این مجموعه تجربیات فوق العاده خاص و ذی قیمت یک فقیه و مجتهد است که در امر تبلیغ صاحب سبک بوده و در جنوب شرق آسیا به پدر معنوی شیعیان این مناطق شناخته می شدند و حتی در بین علما اهل سنت این مناطق نیز کاملا شناخته شده بودند. این گونه آثار می تواند چراغ راهی برای تمامی مبلغان و طلاب حوزه های علمیه و همه علاقمندان به مذهب حقه شیعه باشد که متاسفانه تابه حال مورد اقبال درخور و شایسته قرار نگرفته است. چه آثاری را در دست چاپ و تدوین دارید؟ آثاری که توسط دفتر حفظ و نشر آثار ایشان در دست بررسی، تدوین یا تالیف است به شرح زیر می باشد: • جلد دوم کتاب "مبلغ نستوه" راجع به کشور میانمار • شجره نامه جامع سادات شاهرخی، تالیف و تدوین دفتر حفظ و نشر آثار معظم له با همکاری تعدادی از سادات شاهرخی که قبلا با زحمات فراوان مجموعه هایی را آماده کرده اند. • موقعیت انسان در مکاتب الهی و غیر الهی؛ تالیف آیت الله شاهرخی(ره) • مجموعه آیات و روایات موضوعی؛تالیف آیت الله شاهرخی(ره) • زندگی نامه آیت الله سید محسن حجت نجفی (پدربزرگ مادری بنده) آیا آثار دست نویس دیگری از ایشان به جای مانده است؟ آثار دستنویس بسیار زیادی از ایشان به جای مانده است که اگر عمری باقی باشد و توفیق الهی شامل حال مان شود، برنامه داریم که تعدادی از آنها را به چاپ برسانیم. مجموعه های دست نویس تالیف شده توسط ایشان به شرح زیر است: • جزوه ای در اخلاق استدلالی • عاقبت قاتلان کربلا • علل عقب ماندگی مسلمانان • پیش به سوی انقلاب • جبر و اختیار • مجموعه دیوان اشعار همچنین یک دوره کامل اصول، فقه و خارج اصول و خارج فقه که تقریرات درس آیت الله شاهرخی است و توسط یکی از شاگردان بنگلادشی ایشان نگارش شده است موجود می باشد و کارهای اولیه چاپ آن هم انجام شده و حدود 10 جلد آن آماده شده است ولی به علت حجم بسیار زیاد مطالب و نیاز به ویرایش فنی و ویراستاری ادبی و مأخذ شناسی، فعلا در دستور چاپ قرار ندارد. در پایان اگر مطلبی پیرامون سبک تبلیغی ایشان باقی است، بفرمایید. برای بررسی دقیق نظرات و روش های ایشان در امر تبلیغ نیاز است که جلسات متعدد برگزار و کتاب های زیادی نوشته شود و با افراد زیادی مصاحبه شود. سبک ایشان یک سبک خلاصه و ساده نیست که با چند جمله بتوان آن را توضیح داد ولی در حد جواب یک سوال و تا آن جا که بنده اطلاع دارم عرض می کنم. همچنین این نکته باید در نظر گرفته شود که با این که ایشان به نسل قدیم تعلق داشته و رویکردشان بیشتر حوزوی و مذهبی بوده است، با این حال از بسیاری از روش های به روز و پیشرفته هم غافل نبودند. ایشان شگردها و روشهای تبیلغی ارزشمندی داشتند که تلفیقی از اخلاق و سیاست در آن به وضوح مشهود بود. از طرفی همواره با خرافه پرستی و تحجر گرایی مخالف بودند و با آن مبارزه می کردند و سعی داشتند باورهای عوامانه را از مردم دور کنند. ایشان در هر منطقه ای که وارد می شدند کتابخانه و سالن مطالعه راه اندازی می کردند و به واسطه علاقه وصف ناپذیری که به کتاب و مطالعه داشتند، همه را تشویق به مطالعه می کردند. هم چنین علاقه مند به علوم روز بودند و همواره از روش های جدید در کار خود استفاده می کردند. برای مثال ایشان حدود سال 1373 در حسینیه دالان بنگلادش، کلاس آموزش علوم کامپیوتر راه اندازی کردند که به شیعیان آموزش داده شود در حالی که در آن سالها حتی در ایران هم عموم مردم رایانه نداشتند و فقط خواص یا تعداد معدودی از دانشگاهیان و مهندسین رایانه داشتند. به طلاب هم توصیه می کردند اگر می توانند به دانشگاه هم بروند و حتما زبان انگلیسی یاد بگیرند. همیشه از تنش و درگیری بین مسلمانان فاصله می گرفتند و به همه مبلغان هم همین توصیه را داشتند. به مبلغان توصیه می کردند که حتما به دانش لازم برای تبلیغ تسلط داشته باشند. جمله ای از ایشان در ذهنم هست که خطاب به تعدادی از مبلغان فرمودند "شما نماینده شیعه هستید و اگر عملی انجام دهید که اشتباه باشد، به اسم شیعه تمام می شود، پس سعی کنید به علوم حوزوی و علوم مورد نیاز تبلیغ مسلط باشید و رفتار یک شیعه واقعی را داشته باشید" حجت الاسلام والمسلمین سید احسان حسین حسینی: فعالیت های ایشان باعث شخصیت گرفتن شیعه در این منطقه شد حجت الاسلام والمسلمین سید احسان حسین حسینی از روحانیون شیعه اهل کشور بنگلادش و از شاگردان مرحوم آیت الله شاهرخی در این مصاحبه به برخی تلاش های ایشان در جهت گسترش تشیّع در بنگلادش و تعامل با اهل سنّت اشاره نمودند. شما چند سال نزد مرحوم آیت الله شاهرخی تلمّذ نموده اید؟ بنده به همراه 12 نفر دیگر از روحانیون حدود 5 سال در درس خارج اصول و فقه ایشان شرکت می کردم. درس ایشان گرچه مختصر بود ولی بسیار عالی و روان بود. خیلی دوستانه برخورد می کردند و معمولا در انتهای درس بحثی اخلاقی مطرح می کردند. چند درصد از جمعیّت بنگلادش مسلمان اند و از میان مسلمانان چند درصد شیعه اند؟ کشور بنگلادش کشور کوچکی در نزدیکی هندوستان است که حدود 160 میلیون نفر جمعیت دارد. حدود 85 درصد از این جمعیت اهل سنت و بقیه هندو، مسیحی و بودایی هستند. شیعیان شاید 30000 نفر باشند. البته آمار دقیقی از تعداد شیعیان وجود ندارد. در سال 69 که آیت الله شاهرخی فعّالیت های خود را در این کشور آغاز نمودند، تعداد شیعیان شاید بین 5 تا 10 هزار نفر بود. به نظر شما انگیزه مرحوم آیت الله شاهرخی از پذیرفتن مسئولیت نمایندگی رهبری در کشورهای جنوب شرق آسیا چه بود؟ تا آنجا که من می دانم بنگلادش برای تبلیغ یک کشور حاصلخیز است و مردم آرامی هم دارد و چون اغلب حنفی مذهب هستند و از لحاظ فکری به تشیع نزدیک اند، اگر می شد مستقیما تبلیغ تشیع کرد، شاید افراد زیادی به اهل بیت و تشیع گرایش پیدا کنند؛ شاید به این علت حاج آقا آن جا رفتند و توانستند دوام هم بیاورند. این طور نبود که دو سال یا چهار سال بروند و بعد دیگر نیایند. احترام و عزت زیادی هم به حاج آقا گذاشته می شد و حاج آقا هم به مردمی که آن ها را مخاطب قرار می دادند ،عزت و احترام زیادی می گذاشتند. هر جایی هم که می رفتند همین طور بود؛ یعنی تعامل دو جانبه ای بین حاج آقا و مردم و اهل سنت و تشیع بود. فکر می کنم که این محبت، عشق مردم و موثر بودن کارهای تبلیغی، حاج آقا را به اینجا آورد و ایشان راحت می توانستند برنامه های خود را پیاده کنند. بنگلادش کشوری بود که هم غریب بود و هم از لحاظ اقتصادی فقیر بود و دولت هم به شیعیان چندان کاری نداشت، از طرفی اهل سنت هم آن هایی که تندرو بودند به کنار، ولی حاج آقا با همه با تعامل مثبت برخورد می کردند. فکر می کنم تعامل دو طرفه باعث شد حاج آقا آن جا بمانند. می شود گفت که حاج آقا یک جوری زندگی کردند که ما در آخر می گفتیم حاج آقا بنگلادشی شدند؛ یعنی خود را از آن سرزمین می دانستند. یادم هست به کلاس درس ایشان که می آمدیم، ایشان بعد از درس می نشستند و می گفتند از بنگلادش چه خبر؟ مستقیماً خبر می گرفتند که فلان جا چی شده؟ چی نشده؟ چه اتفاقی افتاده؟ فلانی از بزرگان مریض شده؟ علّت مریضی اش چیست؟ این همه ایشان به فکر بنگلادش بود و همیشه بنگلادشی ها را که می دیدند سؤال می کردند و از مشکلات جویا می شدند یا از کارهایی که انجام می شد خبر می گرفتند. مهمترین خدمات و فعالیت های آیت الله شاهرخی در کشورهای جنوب شرق آسیا و بخصوص بنگلادش چه بوده است؟ کشور بنگلادش یک کشور مسلمان است ولی شیعیان در اقلیت قرار دارند و اکثریت اهل سنت کشور هم حنفی مذهب هستند. وضعیت معیشتی مردم در کشور بنگلادش خوب نیست و اکثرا در فقر به سر می برند و به شیعیان توجهی نمی شد. حضور و فعالیت های ایشان باعث شد شیعیان در این کشور شخصیت بگیرند. اولین مشکل، این بود که صلاحیت علمی روحانیون شیعه پایین بود؛ ایشان سعی کردند سطح علمی تمام مردم همچنین طلاب علوم دینی شیعه را افزایش دهند و در این زمینه موفق شدند. در زمان شروع به کار ایشان، حوزه علمیه ای در کشور بنگلادش وجود نداشت و حتی مدارس تا حد دیپلم نیز بسیار کم بود. ایشان به خانواده های فقیری که بچه های شان به خاطر بی پولی نمی توانسستند تحصیل کنند، کمک می کردند که بتوانند تحصیل کنند. ایشان ارتباط بسیار خوبی با امام جمعه ی بیت المکرم -مسجد ملی بنگلادش- برقرار کردند و همیشه روابط خوبی با تمامی علمای اهل سنت بنگلادش داشتند و این باعث شد که شیعه در برابر اهل سنت دیده شود. ایشان از طلبه های شیعه حمایت می کردند و به تمام شهرهای شیعه نشین بنگلادش سفر کردند تا از نزدیک با وضع آن ها آشنا شوند. چندین حسینیه و تعداد کمی مساجد بود که ایشان به آن ها کمک کردند و آن ها را تعمیر کردند و با برنامه ریزی هایی که کردند آن حسینیه هارا فعال تر می کردند. هر حسینیه یا مرکزی که راه اندازی یا بازسازی می کردند، حتما کتابخانه و سالن مطالعه هم در کنارش قرار می دادند و معمولا کتاب های فارسی و عربی را همراه خودشان از کتابخانه شخصی خود می آوردند و به آن ها کتاب اهدا می کردند. از باب مثال کتابخانه مرکز للدراسات الاسلامیه در شهر کولنا را ایشان کامل کردند وبیشتر کتاب ها را هم از کتابخانه شخصی خود از ایران آوردند. بزرگترین کتابخانه ای که ایشان راه اندازی کردند، کتابخانه دارالقرآن در حسینیه دالان شهر داکا بود که الان هم فعال هست دارالقرآن موسسه ای بود که ایشان و به نام خودشان راه اندازی کردند و تعدادی از روحانیون و بزرگان شیعه هم در آن عضو شدند و اکثر فعالیت های ایشان توسط این NGO که ثبت بین المللی هم شده انجام می شد. برای کتابخانه حسینیه محمدپور نیز تعدادی از کتاب های شخصی خودشان را آوردند. با حضور آقای شاهرخی یک کمیته ای درست شده بود به نام کمیته ی نور الثقلین که نخست قرار بود کار آن چاپ و ترجمه کتاب و این قبیل موارد باشد ولی بعداً توسعه پیدا کرد و کارهای دیگری را هم انجام داد. این نور الثقلین را حاج آقا نام گذاری کردند. فعالیت های ایشان باعث شخصیت گرفتن شیعیان و کم کردن اختلافات بین شیعه و سنی شد و اهل سنت هم گرایشی به اهل بیت، معارف اهل بیت و جمهوری اسلامی ایران پیدا کردند. در مورد وضعیت حسینیه دالان پیش از حضور ایشان و وضعیت کنونی آن توضیح دهید؟ حسینیه دالان حدود 400 سال پیش توسط تاجرهای ایرانی که به آنجا رفت و آمد داشته اند، ساخته شده است. این حسینیه اگر چه مرکز شیعیان بنگلادش است ولی نمی شود گفت این مرکز فقط مختص شیعیان است چون بیش تر از شیعیان، سنی ها به آن جا مراجعه دارند. خصوصاً ماه محرم که می آید در هیئت ها و در سینه زنی ها حضور سنی ها بیش تر از شیعه هستند و خصوصاً بعضی نذر می کنند که عزاداری کنند، سینه بزنند یا قربانی کنند. اطراف ساختمان این حسینیه اکثراً اهل سنت هستند و روبه روی آن ، مسجد جامع اهل سنت هست. نماز جمعه و جماعت همواره در حسینیه ی دالان برگزار می شود. ولی همین ساختمانی که الان جلوی درب ورودی است و به عنوان کتابخانه استفاده می شود، چون قدیم در و پنجره نداشته، سگ و گربه های ولگرد می آمدند و حتی آدم های ولگرد و معتادها شب ها را آن جا می گذراندند؛ یعنی به آن صورت اداره نمی شد و آن ساختمانی که الان کمیته هست و کارهای مربوطه را آن جا انجام می دهند، باز بود و حفاظ آن چنانی نداشت . حاج آقا که آمدند با رئیس کمیته آن زمان که آقای صدری اصفهانی بوده صحبت می کنند و از ایشان هم یک کمکی می گیرند و خود حاج آقا هم یک پولی می گذارند و در و پنجره و دیوارهای این کتابخانه را دوباره درست می کنند و گچ کاری می کنند. یعنی اصل ساختمان همان بود ولی آن را بازسازی و رنگ کاری کردند که به عنوان کتابخانه قابل استفاده شد. در زمان قدیم آنجا مکتب بوده و آموزش قرآن داده می شده ولی این فعالیت ها متوقف شده بود. حاج آقای شاهرخی آن را دوباره احیا کردند. کتابخانه ای نبود، کتابخانه درست کردند؛ شفاخانه نبود شفاخانه درست کردند. بعد از لحاظ فکری، اقتصادی و مشورتی خیلی به اوضاع روحانیون به امام جماعت و روحانیون آن جا رسیدند و روحانی هم می توانست راحت خدمت کند؛ حتی بعضی وقت ها که طلبه ها از قم برای تبلیغ می رفتند و برای جوانان درس می گذاشتند، حاج آقا کمک می کردند و بعد خانه روحانی مقیم آن جا را هم درست کردند. این شفاخانه ای که عرض کردم یک ساختمان کوچکی بود و حاج آقا ساختمان دو طبقه ای از نو ساختند. این رسیدگی فراوان به حسینیه ادامه داشت و حتی آن زمان که رئیس جمهور اسلامی ایران آقای خاتمی بودند، صحبت کردند و یک کمکی – تا آن جا که من اطلاع دارم – از دولت درخواست کردند و یک کمکی از ایران برای کاشی کاری حسینیه دالان، شد و این کاشی ها و کاشی کارها را از ایران فرستادند و نمای بیرونی قدیمی حسینیه ی دالان را که یک ساختمان قدیمی بوده و هست ، به سبک ایرانی کاشی کاری کردند که این کاشی کاری نما تازه ای به حسینیه دالان بخشید. این کارها را به آقای کاظم سعادتی آقازاده آیت الله العظمی میرزا جواد تبریزی سپرده بودند و ایشان می آمد، می دید و کارها را انجام می داد و الان هر کسی می آید این کاشی کاری را که می بیند تحسین می کند. حسینیه دالان زمین بزرگی است و وسط آن یک ساختمان بزرگی است، ورودی آن کتابخانه است و آخر آن هم برکه است. یک قسمت از وسط آن هم به عنوان قبرستان استفاده می شود و مرده هایی مانند خدام قبلی آن جا دفن می شوند و مقبره ای هم در آن جا هست، چون این ها باز بودند و بعضی از قبرها مثلاً خراب شده بود، یک دیواری اطراف آن کشیدند که این طرح کشیدن دیوارها و درخت کاری کردن در حسینیه دالان نمای تازه ای به حسینیه دالان بخشید. ایشان همچنین نمایشگاه دائمی قرآن در حسینیه دالان راه اندازی کردند. زمانی که هنوز کامپیوتر زیاد رایج نبود، ایشان در حسینیه ی دالان آموزش کامپیوتر و آموزش قرآن راه انداختند و برخی جاها هم برای تدریس قرآن برای بانوان استاد خانم گذاشتند که این را می شود ازیادگارهای حاج آقا در حسینیه دالان تلقی کرد. بسیاری از مساجد و حسینیه ها ضعیف اداره میشد؛مثلا حتی اذان نمی گفتند. ایشان برای هر مسجدی موذن تعیین کردند و مدیریت آن ها را به دست شیعیان و معمولا طلاب دادند. شفاخانه (درمانگاه) های بسیاری هم در داکا و حسینیه دالان و هم در شهرهای دیگر از جمله کولنا، شاتخیرا و نورنگر راه اندازی کردند. در این شفاخانه ها پزشک، دندان پزشک، تجهیزات و دارو هست. تمامی اینها را ایشان راه اندازی کردند و افرادی را قرار دادند تا آنها را مدیریت کنند. برخی ایرانیان مقیم بنگلادش هم در این کارها فعالیت می کردند. در شفاخانه ی حسینیه دالان در داکا هر روز یک دندانپزشک می آید و با مختصر هزینه ای درمان می کند. توجه ایشان فقط به درمان و دارو و این چیزها نبود؛ بلکه اشتغال زایی برای بچه های فقرا هم در برنامه کار ایشان بود. در مورد عزاداری اهل سنت در آن منطقه بفرمایید. اهل سنتی که در بنگلادش هستند اکثراً حنفی مذهب هستند و از لحاظ فکری کمی به تشیع نزدیک تر هستند؛ از طرفی صوفی گری هم در کشور ما هست و صوفی گراها هم اکثراً به امام علی(ع) علاقه مندند. البته تندرو هم بین شان هست ولی اکثر مردم به پنج تن آل عبا و اهل بیت احترام می گذارند و همان طور که گفتم در حسینیه دالان نذر اهل سنت بیش تر است و وقتی در حسینیه دالان چیزی مورد احتیاج است، اهل سنت پیش قدم می شوند که خرج آن را ما می دهیم؛ حتی در محرم و عزاداری اکثراً اهل سنت فعال هستند تا شیعیان، و روز عاشورا ضریح مانندی بیرون می آورند و جمعیتی که در هیئت و در خیابان عزاداری می کنند و سینه می زنند حدوداً پانصد هزار نفر می شوند که شیعیان در بین آن ها شاید حداکثر دو هزار نفر باشند. حجت الاسلام والمسلمین دکتر سید محمد ابراهیم پورموسوی: یک لحظه هم به خاطر پست و مقام قدم برنداشتند حجت الاسلام والمسلمین دکتر سید محمد ابراهیم پورموسوی تحصیل کرده حوزه و دانشگاه و رئیس شعبه دو دادگاه کیفری یک استان قم به خاطراتی از بی تکلّفی و شجاعت مرحوم آیت الله شاهرخی اشاره کردند. در مورد آشنایی خود با مرحوم آیت الله شاهرخی توضیحاتی بفرمایید. حاج آقای شاهرخی رحمت الله علیه خیلی فامیل دوست بودند و پدر من سید شمس الدین شاهرخی که از اقوام حاج آقای شاهرخی هستند، با ایشان دوست بودند، لذا ایشان گاهی اوقات می آمدند منزل ما و ما از دیدن ایشان خیلی خوشحال می شدیم. چهره ای بشاش و نورانی داشتند. زمانی که همشیره بزرگ ما با حاج آقای رهبرپور- رئیس سابق دادگاه انقلاب و معاون دیوان عدالت- ازدواج کردند ،حاج آقای شاهرخی در سفری بودند، وقتی متوجه شدند که ایشان ازدواج کرده اند، برای شان یک هدیه گرفتند که این قضیه به عنوان یک خاطره شیرین در ذهن همشیره و داماد ما باقی ماند و وقتی حاج آقا رحلت کردند حاج آقای رهبرپور هنگام دفن تلقین شان را خواندند و گفتند حاج آقای شاهرخی گردن ما حق داشتند، خوشحالم که توفیق شد به عنوان ادای حق ایشان، تلقین شان را خواندم. مرحوم والده ما در همان خانه که حاج آقای شاهرخی به دنیا آمدند، زندگی می کردند. این خانه که قدمت بسیار زیادی دارد، در محله درب دلاکان شهر خرّم آباد قرار دارد و بسیار بزرگ است و خانوارهای زیادی از سادات شاهرخی در آن زندگی می کردند. والده ما تعریف می کردند که مرحوم ابوی حاج آقای شاهرخی یعنی سید علی نقی شاهرخی در آن منزل بخشی را به مکتب خانه اختصاص داده بودند و درس های اولیه، قرآن و ریاضیات را در آنجا تدریس می کردند و بسیاری از بزرگان شهر، بچه هایشان را به آنجا می آوردند تا قرآن فرا بگیرند. بارزترین ویژگی اخلاقی و رفتاری آیت الله شاهرخی را چه چیزی می دانید؟ ایشان علاوه بر علم و تقوا، مهذب و متخلق به اخلاق الهی بودند و به همین علت متمایز بودند. خیلی اهل صله رحم بودند و احوال فامیل را جویا می شدند و اگر کسی مشکلی داشت مخصوصا در فامیل پیگیری می کردند و در حد وسعشان کمک می کردند. اهل جود و سخی بودند. ایشان خیلی متواضع بودند، اهل تکبر نبودند. اهل دنیا نبودند؛ من می توانم قسم جلاله یاد کنم حتی یک لحظه هم به خاطر پست و مقام قدم برنداشتند؛ چون من از نزدیک می دیدم که ایشان با وجود کهولت سن فقط و فقط به خاطر خدا و حفظ نظام خدمت می کردند. ایشان بسیار اجتماعی بودند. مهربان بودند. با وجود مشغله کاری و کهولت سن، و لیکن اگر مراسمی بود، از علما کسی فوت می کرد، حتما شرکت می کردند. مرحوم ابوی ما که فوت کردند، با اینکه فاصله زیاد بود ولی ایشان به سختی آمدند و در مراسم ما شرکت کردند که باعث تسلی خاطر همه ما بود. متاسفانه خیلی از مسئولین روحانی و غیر روحانی پس از انقلاب از ساده زیستی فاصله گرفتند، امّا ایشان بسیار ساده زیست بودند. زمانی که ایشان در مجلس بودند، امام جمعه هم بودند، وضع امنیت آن زمان مثل الان نبود و منافقین فعال بودند و هر از چندگاهی شخصیتی را ترور می کردند و ایشان هم چندبار مورد ترور قرار گرفتند که البته خوشبختانه نافرجام بود؛ امّا ایشان به جای اینکه از محافظ و پاسدار استفاده کنند، از اقوام خودمان که خیلی هم روی ایشان تعصب داشتند ، استفاده می کردند و حتی خیلی ساده و بی آلایش با یک پیکان سبزی که داشتند، به خرم آباد می رفتند. خاطره ای از فعالیت های مبارزاتی ایشان در انقلاب اسلامی دارید. زمانی که هویدا نخست وزیر بود، حاج آقای شاهرخی و جمعی از بزرگان از جمله ابوی ما نامه ای به هویدا نوشتند و کاملا او را تهدید کرده بودند که دست از کارهایش بردارد. در انتهای این نامه که در جلد پنجم کتاب "نهضت روحانیون ایران " نوشته علی دوانی آمده است، نوشته اند که"تذکر می دهیم که لازم است هر چه زودتر تصویب نامه های ضد دینی را الغاء، مرجع تقلید شیعیان را ارجاع، زندانیان بی گناه را آزاد و خفقان عمومی را برطرف کنید. از طرف فضلا و محصلین خرم آبادی مقیم قم". این نوع ادبیات بی پروا فقط از روحانیون شجاعی مثل ایشان بر می آمد. ابوی بنده ماجرای این نامه را کامل تعریف کرده بودند. ایشان در دوره اول انقلاب سمت های مختلفی داشتند. از آن دوره و خاطراتی که از ایشان دارید بفرمایید. ایشان چون مورد اعتماد امام بودند هم نماینده ایشان در بروجرد و هم بروجن بودند و می شنیدیم که به این شهرها رفت و آمد دارند. همچنین ایشان از طرف امام به سمت امام جمعه خرم آباد منصوب شده بودند که در دوره اول انقلاب کار بسیار خطیری بود. نماز جمعه با حضور ایشان بسیار پر شکوه برگزار می شد. در زمان جنگ هم ایشان مثل همه بزرگان، راهنمایی می کردند. من سال سوم طلبگی ام بود. رفتم خدمت ایشان و سوال کردم که درس واجب است یا جبهه؟ ایشان گفتند اگر مسئولین و فرماندهی کل قوا تشخیص دهند که نیاز است بروند جبهه، باید به جبهه رفت. بخاطر صحبت های ایشان، وقتی دیدیم مسئولین اعلام نیاز کردند و حتی مدرسه طلبگی ما به حالت نیمه تعطیل درآمد، ما هم به همراه تعدادی از طلاب جمع شده و عازم جبهه شدیم. خاطره ای از ارتباط ایشان با امام خمینی دارید؟ یک بار بعد از دستگیری و تبعید امام ظاهرا علما در مسجد اعظم تحصن کردند. حاج آقای شاهرخی به سمت عشایر لرستان رفته بودند و با خودکار سرخ نامه ای به شاه نوشته بودند و عشایر آن را امضا کرده بودند که اگر مویی از سر امام کم شود، ما عشایر لُر جلوی شما می ایستیم و با شما مبارزه خواهیم کرد. ابوی ما تعریف کردند که همراه حاج آقای شاهرخی آمدیم مسجد اعظم که علما را ببینیم آقای گلپایگانی به ما گفتند: آن نامه تان به دست شاه رسیده و موثر بوده؛ شما سعی کنید از این حربه استفاده کنید . آقای گلپایگانی خیلی به ایشان و ابوی ما علاقه داشتند. هم چنین یک بار مرحوم پدرم گفتند: ما پس از انقلاب رفته بودیم قم خدمت امام، ایشان به حاج آقای شاهرخی و بنده با این تعبیر فرمودند " مواظب باشید لرستان کردستان نشود"؛ چون امام می دانست که سادات شاهرخی از جمله ایشان در بین مردم نفوذ دارند و مورد مقبولیت عامه هستند، این طور به ما سفارش می کردند. انتهای پیام درج شده توسط : ...
اصلاح طلبان نگران جایگزین این دولت در 1400 هستند
ارتباطی که داشتم عصر ما و مجاهدین انقلاب را نشریه مناسبی می دیدم. آن دوست ملی مذهبی ام با جنبش مسلمانان مبارز و جریان ملی مذهبی دکتر پیمان همکاری می کرد. ولی مرز من با ملی مذهبی ها و جریان دکتر پیمان این است که امام را قبول دارم و فکر می کنم گرایش خط امام گرایش مناسب تری برای من است تا جریان ملی مذهبی و جریانات دیگر. ** دیدگاه شما راجع به سروش چیست اولین سوال گزینش سازمان مجاهدین بود ...
بزرگترین اثر دالوند بیماری و مرگ او بود/هنرمندی که یک سمفونی بزرگ بود+عکس
خانیکی و... در خانه هنرمندان برگزار شد. این مراسم با خواندن شعری برای دالوند آغاز شد و با سخنرانی سیروس علی نژاد ادامه یافت. علی نژاد که در مجله آدینه با دالوند همکاری داشت با تعریف خاطراتی از او گفت: همیشه عادت دارم که از این جور مراسم ها سخنرانی کنم اما دیروز به اندازه ای حالم بد بود که نمی توانستم متمرکز شوم در نهایت متنی نوشتم که اکنون می خوانم آن سال ها هنوز روزگاه خوش بود هنوز با ...
ابتدایی ترین مشخصه قطب ششم پزشکی بودن زنجان، بالا بودن سرانه تخت های بستری است
به گزارش خبرنگار قدس آنلاین ، فتح اله حقیقی استاندار زنجان پیش از ظهر امروز(سه شنبه) در جلسه بررسی مشکلات بیمارستان ولیعصر گفت:وقتی طرحی مصوب می شود همه مسئولین در صدد اجرایی شدن آن بر آیند. حقیقی با خطاب قرار دادن شورا و شهرداری در جهت حمایت از پروژه بیمارستان زنجان افزود: نظر شورای اسلامی شهر زنجان نیز قطعا مساعدت به بیمارستان است و من یقین دارم که همه این افراد تلاش دارند که این ...
پیکر احمدرضا دالوند در قطعه هنرمندان آرام گرفت
زیبایی ها کدامند. برخی نمی میرند و برخی پیر نمی شوند؛ او پیر نبود همواره حرف برای گفتن داشت، چون در مکاشفه جهان بود. آقای دالوند عزیز! تو نرفتی و همینجایی. یک بغل بوسه به این جمع بدهکاری. سپس فرزاد ادیبی - هنرمند گرافیست - بیان کرد: از طرف انجمن طراحان گرافیک، به جامعه هنر و خانواده این هنرمند عرض تسلیت دارم. احمدرضا دالوند ناگفته پیداست در حیطه تصویرسازی مطبوعاتی بسیار تاثیرگذار بود. در ...
پیکر پیام صابری تشییع شد/ وداع زودهنگام پدری جوان با پسرش+عکس
قرار دارم که نمی دانم درباره آن چه بگویم. اگر از پیام صابری شناخت داشتید، می دانستید که او اهل غافلگیری است و ما منتظریم که او مثل همیشه در قرارهایمان از راه برسد. علی دهکردی نیز در این مراسم اظهار کرد: خیلی سخت است که در خانه دومی که به نام ماست برای بدرقه همدیگر کنار هم جمع شویم. امروز هم در کمال تاسف برای بدرقه یکی از دوستان جوانمان در کنار قرار گرفتیم و مجبوریم که بپذریم چه بخواهیم ...
وقتی جن در لوییزا حلول کرد
.... من کلی وقت دارم. من تا ابد وقت دارم. " و سپس صدای لوییزا به زمزمه ای بریده بریده تغییر می کند. او می گوید: "من زنتو می خوام. نه فقط بدنش، بلکه روحش را. " وقتی صحبت می کند سرش را به اطراف تکان می دهد، اول تند و به تدریج کندتر. در میانۀ ویدیو، لوییزا به طرف استیون خم می شود و ساکن می شود، در حالی که صورتش تنها چند سانتیمتر با استیون فاصله دارد و به او می گوید: "خدا نمی تواند او را ...
دالوند نمرده است چون ما او را همیشه می خوانیم
اواخر که کار مطبوعات خراب تر شد، وضع او از هر کس خراب تر بود. اما در سخت ترین شرایط هم که همه چیزش سقوط کرده بود آدمیتش سقوط نکرد. وی همچنین به شرایط سخت اقتصادی مرحوم دالوند نیز اشاره کرد و ادامه داد: گهگاه زنگ می زد یا برای دیدار می آمد. هر بار که زنگ می زد از روزگار غدار می گفت. همیشه هم می گفت که طرح هایش را جمع آوری کرده است که کتاب کند. همیشه می پرسید دوره های آدینه را دارم؟ همیشه ...
در مزون مثلثی از عشق و نفرت گنجانده شده است
احساس کردم با وجود این که نقش کوتاهی دارم اما حضور این شخصیت نقطه ی عطف بود و به همین واسطه داستان به اوج می رسید. یعنی نقش این دختر درام کار را پررنگ تر می کند و بسیار تأثیرگذار است. او درباره ی همکارش اس با عزیزنژاد به عنوان دیگر کارگردان کار، یادآور شد: کارهای قبلی آقای عزیزنژاد مثل یک خانواده ی محترم را دیده بودم و به خلاقیت ایشان ایمان داشتم. حس می کردم که فرد خلاقی است بنابراین با ...
بازرگان ی که نه مجاهد بود نه فراماسون
دوست دارم ولی پاسخ روشن او آن بود که پس از بازگشت به ایران، نامه ای خطاب به ایرانیان مقیم اروپا (و البته رجوی) نوشت و در خواست کرد که ضمن دوستی و خودیاری ، ترک ستیزه و دشمنی و ترمیم اختلافات برای خدمت به وطن، به ایران مراجعت کنند (کاری که بازرگان در طول زندگیش انجام داد). بازرگان مردی در میانه ایستاده بود، میانه مجاهدین و امام، میانه جبهه ملی و حزب اللهی ها، آگاهانه هم در میانه ایستاده ...
جنایت پایان عشق زوج 80 ساله
مراجعه کرده بودم که پزشک پس از مشاهده مدارک پزشکی گفت که برای درمان قطعی نیاز به جراحی دارم. زمانی که به خانه آمده و موضوع را با همسرم مطرح کردم، برخلاف انتظار ناگهان همسرم گفت که حوصله مریض داری ندارد. از این حرفش خیلی ناراحت شدم و با یکدیگر درگیری لفظی پیدا کردیم. در یک لحظه چنان عصبانی شدم که ناگهان با برداشتن میزعسلی ضربه ای به سر همسرم وارد کرده و او روی زمین افتاد. تا فردای روز جنایت کنار ...
دکه نشینی یک روزنامه نگار خسته
نگاری و خبرنگاران مهیا شود، بدون شک حاضرم با روزنامه ها همکاری کنم. کار در دکه روزنامه فروشی برای یک روزنامه نگار چه حس و حالی دارد؟ خیلی صریح بگویم از وقتی آمده ام در این دکه وضع روحی و روانی ام خیلی بهتر شده است و آرامش دارم. وقتی در روزنامه ها کار می کردم، در تمام مدت استرس داشتیم که فردا وضع مان چه می شود! هیچ وقت مطمئن نبودیم فردا هم مثل امروز به سر کارمان برمی گردیم یا نه! توصیه ...
13سال پرستاری از خواهر شهید
بازار حضرت عبدالعظیم (ع) بساط بدلیجات داشت و از این راه کسب درآمد می کرد، دوست داشت آن را برای مادرمان هزینه کند و او را در رفاه بگذارد؛ اما یک بنده خدایی گفته بود که نیاز به کار دارم، شهید هم بساط و محل کار خود را به طور کامل به او داده بود. عشق به امام خمینی(ره) و برات شهادت در خواب برادر شهید گلپایگان عنوان کرد: برادرم عاشق امام (ره) بود و همیشه می گفت من خواب امام عزیزمان را ...
ازدواج سرعت پیشرفت مان را بیشتر کرد
.... دو سالی می شود که دانش آموخته شده ام و تعدادی مقاله علمی چاپ شده بین المللی و جوایز بابت اختراعاتم دارم. شغل تان را هم می گویید؟ عضو سازمان نظام مهندسی و مشغول کارهای ساختمانی هستم. از چه زمانی تصمیم گرفتید که مخترع شوید؟ تقریبا از 10 سال پیش، پیگیر این ماجرا شدم. ایده های زیادی در ذهنم بود ولی اجرایی کردنش، فرایندی بود که دردسرهای زیادی داشت. تا حالا ده ها ایده ام ...
پشت پرده محرومیت 4 ساله محمدیان از کشتی
آزاد و اتمام زمان محرومیتش گفت: خوشبختانه با نظر مثبت غلامرضا محمدی به مرحله جدید اردوی تیم ملی کشتی آزاد دعوت شدم و قرار است از بیست و ششم تمرینات را آغاز کنیم. شرایط خوبی دارم و فکر می کنم در اردوها نیز بتوانم به شرایط ایده آل نزدیک تر شوم. حدود سه سال و نیم از محرومیتت می گذرد و ظاهرا تنها چند ماه دیگر بخشیده می شوی و می توانی مجددا روی تشک حاضر شوی، چه حسی داری؟ محمدیان ...
8 سلبریتی موفق دنیا که از مشکلات روحی رنج می برند/تصاویر
کرد که برای مدتی طولانی قبل از گفتگوهای تلویزیونی اش دچار حمله های حاد تهوع و وحشت می شد و علاوه بر این ها، او ترس از مرگ دارد. او در اینباره می گوید: من اضطراب دارم، همیشه اضطراب داشته ام. رینولدز همچنین اظهار کرد که در سال های ابتدایی دهه ی 20 زندگی اش وضعیت بسیار آشفته ای داشت. در این دوران او زمان زیادی را صرف عیاشی می کرد و سعی می کرد به نحوی خودش را ناپدید کند . اضطراب شدید و ترس رینولدز از ...
آنچه در برنامه 90 گذشت؛ رای نهایی در مورد پنالتی جنجالی
با تاکید بر اینکه بنظرم قضاوت آقای فغانی قابل قبول بود، گفت: خواهش می کنم آقای قلعه نویی این کلمات را درباره آقای فغانی به کار نبرند. * مسعود مرادی، کارشناس داوری برنامه نود نیز در ادامه عنوان کرد: من هم عقیده دارم که اگر قرار بود یک داور برای این مسابقه انتخاب شود، فغانی بود؛ اشتباهات داوری از بزرگترین تا کوچکترین داور جهان، در فوتبال است. * دو کلیپ از دو هوادار پرسپولیسی که ...
همسر80ساله ام را کشتم/ او گفت حوصله مریض داری ندارد،از شدت عصبانیت،میز را بر سرش کوبیدم
هفته جاری به قتل همسرش به دلیل اختلافات خانوادگی اعتراف کرد. متهم در اعترافاتش به کارآگاهان گفت: روز پنجشنبه هفته پیش برای ویزیت به پزشک مراجعه کرده بودم. دکتر پس از مشاهده مدارک پزشکی من گفت برای درمان قطعی به جراحی نیاز دارم. زمانی که به خانه برگشتم و موضوع را با همسرم مطرح کردم، برخلاف انتظار ناگهان همسرم گفت حوصله مریض داری ندارد. از این حرفش بسیار ناراحت شدم و با یکدیگر درگیری لفظی ...
تلاش همگانی مسؤولان برای گسترش و توسعه بیمارستان ولیعصر زنجان/ کمبود تخت بیمارستانی در زنجان
گذاشته شود باید هزینه های شهرداری تامی شود، افزود: در این زمینه بنده از شورا درخواست دارم عوارض ارزش افزوده این زمین ها بخشیده شد اما باید عوارض ماده 101 شهرداری در این بخش تامین شود. مسیح اله معصومی با اشاره به اینکه شهرداری آماده همکاری در بخش درمانی و کمک به این بخش درمان است، تصریح کرد: البته این همکاری طبق مصوبه شورا و قوانین موجود انجام می شود. * احداث بیمارستان 400 تختخوابی ...
اگر FATF را بپذیریم هزینه ها 20درصد کم می شود؟/ افت شدید تولید خودرو در سال 97/ روایتی از جلسه دلار 4200 ...
اعتقاد دارم که نرخ خودرو طی روزهای گذشته اصلاح شده و بر اساس آن، قیمت بازار نیز کاهش خواهد یافت. این در حالی است که کاهش تیراژ تولید سبب بالا رفتن قیمت تمام شده، گردیده بود؛ این درحالی است که وقتی تولید کاهش یابد، هزینه های سربار روی آن سنگینی می کند. وزیر صنعت ، معدن و تجارت همچنین در خصوص روند تسهیل صادرات نیز گفت: کارگروهی تشکیل شده و در این کارگروه دقیقا تمامی موانع صادراتی بررسی می شود. به گفته ...
■ ماجرای نماز در کلیسا
منتظرم کسانی که در این زمینه مسئولیت دارند، بیایند و خاطراتم را ثبت و ضبط کنند. البته حدود 40 ساعت خاطره ضبط شده دارم. بخشی از خاطراتم را در مجمع پیشکسوتان تخریب بیان کرده ام و بخشی دیگر را هم در مصاحبه های دیگر گفته ام اما همه این ها نیاز به دسته بندی و تدوین دارد. حضرت آقا خصوصا در بحث عملیات های برونمرزی، تاکید زیادی داشتند. من هم به دوستان گفتم که سن و سالم بالارفته و خاطرات از ذهنم می رود و ...
قلعه نوعی: فغانی شده قلدرخان فوتبال ایران!
کردند که منجر به اخراج شد باید صحبت های داور را شنید. از رسانه های اصفهان و ایران عذرخواهی می کنم در ابتدا یک معذرت خواهی دارم از مطبوعات و رسانه های خوب اصفهانی که هر وقت من این جا بودم نسبت به صداقت رفتار و حرکت تیمی قلم زدن چه در ذوب آهن چه الان در سپاهان. من دیروز حال خوشی نداشتم و نمی توانستم صحبت کنم. من هر وقت تیمم نتیجه نگرفته است در کنفرانس ها شرکت کردم و نتیجه دیروز هم ...
آقای رئیس! به چه قیمتی؟!/ از توهین به ساحت معصوم تا پخش کلیپ سران فتنه در دانشگاه ایلام
رسانه ای استان ایلام، در یادداشتی کوتاه به بررسی این اتفاق پرداخته است. در این یادداشت آمده است؛ سلام آقای علی اکبری، به یاد دارم تا شما را می دیدم دم به دم می گفتید، بگذارید فضای سیاسی بازی در دانشگاه برقرار باشد، بگذارید پیشرفت کنیم و شما را به خدا مانع پیشرفت استان نشوید. حرفهایتان در گوشم همیشه زنگ می زد تا چند شب پیش که شنیدم در مراسم گرامیداشت سالروز 16 آذر ...
هم صدا با سیاه مستِ سایه تاکِ
خوناب جگر بگشایید خبر مرگ جگرگوشه ی من گوش کنید شد جگر چشمه ی خون، چشم عبر بگشایید... آنک آن مرکب چوبین که سوارش قمر است ره دروازه بر تنگ سفر بگشایید آنک آن تازه بهار دل من در دل خاک از سحاب مژه خوناب مطر بگشایید مادرش بر سر خاک است، به خون غرق و زخلق دم فروبست، عجب دارم اگر بگشایید...(15) ** ...
شرط تصویب مصوبات اجرایی بودن آن است/ پایین بودن سرانه تخت بیمارستانی در زنجان
به گزارش خبرگزاری فارس از زنجان، فتح اله حقیقی پیش از ظهر امروز در جلسه بررسی مشکلات بیمارستان ولیصعر اظهار کرد: نظر شورای اسلامی شهر زنجان نیز قطعا مساعدت به بیمارستان است و من یقین دارم که همه این افراد تلاش دارند که این اتفاق رخ دهد. استاندار زنجان با بیان اینکه بنده به دلایل مختلف در یکی دو هفته آینده برنامه ای با رسانه ها خواهم داشت و ارائه گزارشی از برنامه ها خواهم کرد، گفت: از ...
فرزند کروبی: از آقای ذوالنور که لباس روحانیت دارد،انتظار حرف راست دارم
خرداد: بدنبال طرح این موضوع از قول حسام الدین آشنا که"از حصر فقط پوسته ای مانده" و واکنش به آن از طرف مجتبی ذوالنور،روزنامه اعتماد با حسین کروبی مصاحبه کرده است. بخشی از مصاحبه را می خوانید: ...
احمدرضا دالوند که بود؟
مند بود و دغدغه مردم و هنر لحظه ای رهایش نمی کرد. تعصب بسیاری نسبت به کارش داشت. اگر او را از نزدیک می شناختید، حتم دارم که شما هم دالوند را فردی فداکار می دانستید؛ صداقتی که تنها به هنر و کارش محدود نمی شد و دایره اش دنیای رفاقت هایش را هم دربرمی گرفت. آنقدر در کارش جدیت داشت که می توان آن را یکی از ویژگی های بارز شخصیتی اش دانست. هر گاه به دید حرفه ای به سراغ اثری می رفت، تعارف و رفاقت را کنار ...
مردی از جنس عرفان و مبارزه/ شهید آیت الله دستغیب در کلام رهبری
دنیا و آخرت نصیبی نخواهند برد. اطمینان دارم که شهادت این مرد خدا همچون زندگی پرافتخارش برای اسلام و انقلاب اسلامی ایران خیر و برکت به همراه خواهد داشت، چرا که همه ما را در ادامه راهی که برگزیده ایم مصمم تر می کند. تا راه اسلام در پیش روی ماست، دشمن حقیرتر از آن است که بتواند ما را از این سیر الهی منحرف بسازد. شهادت این مرد میدان تقوا و مبارزه را به مردم شهیدپرور ایران ، خصوصا به اهالی ...
