سفالگری، هنر پنجه های خاکی در دماوند

در کار گِل و دست، آرامشی دارم که قابل بیان نیست. چرایی اش را نمی دانم، شاید برمی گردد به وجودم؛ وجود خاکی ام که خداوند خالق مرا با آن سرشت. از گِل برآمده ایم و به گِل می رویم. همین است که آدمی در کار گِل و خاک، در کار سفال و کوزه، احساسی دارد که با هیچ جنس مادی دیگر نداشته و ندارد. ... ادامه خبر

جستجوگر خبر فارسی، بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است (قانون تجارت الکترونیک). برای مشاهده متن خبری که جستجو کرده‌اید، "ادامه خبر" را زده، وارد سایت منتشر کننده شوید (بیشتر بدانید ...)