دیدار با نویسنده “از پس پرده های مه آلود “

یاد این بخش از کتابش می افتم : ” بهتر نیست صدایش کنم؟ اما نه! خلق و خویش را خوب می شناسم. نامش را که بلند فریاد کنی به دمی ناپدید می شود. شاید بهتر باشد پاها را محکم به برف بکوبم و سر و صدای اتفاقی راه بیندازم؟ دست کم صدا باید آن قدر بلند باشد که صدای رودخانه یا صدای باد محوش نکند ... ... ادامه خبر

جستجوگر خبر فارسی، بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است (قانون تجارت الکترونیک). برای مشاهده متن خبری که جستجو کرده‌اید، "ادامه خبر" را زده، وارد سایت منتشر کننده شوید (بیشتر بدانید ...)