شهر ایرانی، اینجا و اکنون

در نگرش ما به زندگی شهری واقعی و انضمامی، حضور ندارد و اتفاقا ما زیست شهری خود را در فراموشی و نسیان کامل و شاید عمدی آن سامان می دهیم، یعنی تعمدا آن را روی طاقچه می گذاریم و کارکردش را به نقشی موزه ای و یادمانی تقلیل می دهیم، تا بتوانیم راحت تر به شیوه ای که همگان زندگی می کنند، زندگی کنیم. ... ادامه خبر

جستجوگر خبر فارسی، بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است (قانون تجارت الکترونیک). برای مشاهده متن خبری که جستجو کرده‌اید، "ادامه خبر" را زده، وارد سایت منتشر کننده شوید (بیشتر بدانید ...)