رویای ازدواج با همسری رستوران دار

| دنیا نجفی | وقتی بچه بودم، بابام می انداختم هوا و می گرفتم، هر بار هم بلند بلند این شعر را زمزمه می کرد: به کس کسونش نمی دم به همه کسونش نمی دم، به کسی می دم که کس باشه، پیرهن تنش اطلس باشه. با اینکه زیاد معنی شعرش را نمی فهمیدم ولی حس کردم پشتم گرم است ... ... ادامه خبر

جستجوگر خبر فارسی، بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است (قانون تجارت الکترونیک). برای مشاهده متن خبری که جستجو کرده‌اید، "ادامه خبر" را زده، وارد سایت منتشر کننده شوید (بیشتر بدانید ...)