غم های بزرگ به جا مانده از کرونا

ایلام - ایرنا - شانه را روی گیسوان بلند و سیاهش آرام می کشیدم و به حرف هایی که با ذوق برایم تعریف می کرد گوش می دادم، یک لحظه آرام شد و در حالی که چشمانش پر از اشک بود، دستم را گرفت و بوسید، گفت: "خدارو شکر کنارمی مامان، خدارو شکر کرونا جونت رو نگرفت..." ... ادامه خبر

جستجوگر خبر فارسی، بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است (قانون تجارت الکترونیک). برای مشاهده متن خبری که جستجو کرده‌اید، "ادامه خبر" را زده، وارد سایت منتشر کننده شوید (بیشتر بدانید ...)