روایتی تلخ از قاچاق چوب در جنگل های طارم

صدای اره برقی هنوز توی سرش است. همیشه هست. دست روی گوش ها می گذارد، مثل همان شب هایی که از صدای ناله درخت ها خوابش نمی برد؛ دست می گذاشت روی گوش ها که نشنود، نمی شد اما. صدای اره، قطع نمی شد، صدای اره و ناله: شب ها گریه می کردم. من، مرد گنده، باورتان می شود؟ شبی نبود که صدا نیاید ... ... ادامه خبر

جستجوگر خبر فارسی، بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است (قانون تجارت الکترونیک). برای مشاهده متن خبری که جستجو کرده‌اید، "ادامه خبر" را زده، وارد سایت منتشر کننده شوید (بیشتر بدانید ...)