مامان کمکم کرد و شام را کشیدیم. هنوز لقمۀ اول را نخورده بودیم که دوستانت ...

روزهای نبودنت، روزهای دل تنگی ام بود. روزهای سردرد و دل آشوبه و اضطراب، از تو فقط یک شماره تلفن داشتم که آن هم برای آشپزخانه ای بود که در زیرزمین حرم حضرت رقیه (س) بود. هرروز چند بار پشت هم زنگ می زدم آنجا. ... ... ادامه خبر

جستجوگر خبر فارسی، بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است (قانون تجارت الکترونیک). برای مشاهده متن خبری که جستجو کرده‌اید، "ادامه خبر" را زده، وارد سایت منتشر کننده شوید (بیشتر بدانید ...)