چقدر شبیه بوف کور شده ای دایی!

از هزاران کسی که می نویسند تنها آن هایی لقب نویسنده می گیرند که کلماتشان حتی پس از مرگ کاتب، نمی میرد و دست به دست تاریخ را تجربه می کند. می شود شهریار بهجت تبریزی که وقتی دلش می خواهد مدیحه ای برای رئیس بانک کشاورزی سبزوار یا آقای موسوی اردبیلی بسراید تکیه می دهد به مخده ها و کنار سماور نیکلای یک ... ... ادامه خبر

جستجوگر خبر فارسی، بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است (قانون تجارت الکترونیک). برای مشاهده متن خبری که جستجو کرده‌اید، "ادامه خبر" را زده، وارد سایت منتشر کننده شوید (بیشتر بدانید ...)