سایر منابع:
سایر خبرها
تلاش روحانی برای رفع حصر/از ائمه جمعه تا صداوسیما پشت سر رئیسی بودند
نسبتاً بسته زنان سیاست ورز را بشکند و این امکان را فراهم کند تا زنان در تمامی سطوح به خصوص در لایه های میانیئ حضور داشته باشد. * آیا زنان در کابینه جایی خواهند داشت؟ درست است که زنان باید در کابینه حضور داشته باشند اما بیشترین تاکید ما حضور زنان در سطوح میانی است ما می توانیم فرماندار، استاندار و مشاوران وزرای زن داشته باشیم. در انتخابات شورای شهر و روستای پنجم مشاهده کردیم در ...
کدامیک از وزرای اقتصادی روحانی عوض می شوند؟
4 سال گذشته پرداخته ایم و شرایط آنها را برای ادامه ی فعالیت در دولت دوازدهم بررسی کرده ایم. در شماره های بعدی عملکرد هر کدام از وزرا را با تفضیل بیشتری بررسی خواهیم کرد. وزارت صنعت و معدن تجارت: محمدرضا نعمت زاده با توجه به اینکه در سالیان اخیر مسائل اقتصادی و رکود در صدر مسائل مهم کشور قرار گرفته اند، شاید بتوان گفت وزارت صنایع و معادن حساس ترین وزارت خانه دولت ظرف 4 سال گذشته ...
محمدرضا تاجیک:رئیسی تمام نشده است این آغاز بازی اوست / فاصله جدی میان روحانی و عارف وجود دارد/ اصلاح ...
جناب دکتر! علی رغم اینکه نقش کلیدی آقای عارف در سال 92 باعث پیروزی حسن روحانی به عنوان رئیس جمهور شد و در سال 96 نیز عارف به عنوان رئیس شورای سیاست گذاری اصلاح طلبان و رئیس فراکسیون امید حمایت همه جانبه اش را از حسن روحانی اعلام کرد، اما شاهد بودیم که حسن روحانی در نطق پس از انتخاباتی خود از همه افراد حتی آقای لاریجانی تشکر کرد، به جزمحمدرضا عارف! آیا باید نام نبردن از عارف از سوی حسن روحانی را اشتباهی سهوی بدانیم؟ یا این موضوع دلیل دیگری بر اختلافاتی است که حسن روحانی و تیم او و حزب اعتدال با عارف به ویژه پس از جریان ریاست مجلس پیدا کرده است؟ ظاهرا روحانی و تیم او همچنان لاریجانی را به عارف ترجیح می دهند.مردم ما، آقای عارف را به اخلاق، تواضع، فروتنی، به بزرگی و بزرگواری می شناسند، آقای عارف به تجربه نشان داده که در آنجایی که باید از خودش برای یک حرکت جمعی و منافع جمعی عبور کند، تردید و درنگ نخواهد کرد. تنها زمان و تنها کنشی هم که نیازمند تقدیر و تشکر نیست، زبان و کنش اخلاقی و متواضعانه است. این زبان اعتبارش را از خودش می گیرد و اعتبارش را هرگز از تقدیر و پاسخ و تشکر دیگران نمی گیرد. چنین کنش و زبانی تاریخ ساز و سیاست ساز است. ما نیازمند چنین کنش هایی هستیم کنش هایی که درون مایه و سویه اخلاقی داشته باشند. دوستان و اطرافیان ایشان، از جمله شما چنین سوالی برایتان پیش آمده که چرا روحانی نامی از عارف نبرده است؟ وگرنه شخص عارف اساسا چنین ذهنیت و سوالی برایش پیش نیامده و نخواهد آمد. همه شاهد بودیم آقای عارف چه به لحاظ یک شخصیت حقیقی و چه به لحاظ یک شخصیت حقوقی، چه به لحاظ اینکه رئیس شورای سیاست گذاری اصلاح طلبان است، چه به لحاظ اینکه رئیس بنیاد ایرانیان شناخته می شود و چه به لحاظ اینکه ریاست فراکسیون امید مجلس را برعهده دارد، تمامی استعدادها و امکان های فردی و جمعی خود را مصروف و معطوف انتخاب عقلایی، یعنی آقای روحانی کردند تا ایشان رای بیاورد. ایشان از تمامی امکانات و شرایطش استفاده کرد تا بتواند نوعی تهییج و تحریک و ورود به افکارعموم ...
توضیحات عباس جدیدی درباره درگیری اش با دبیر
اساسی آمده است که انتخابات باید با حضور آحاد مردم انجام شود و مردم باید آزادانه نمایندگان خودشان را انتخاب کنند. این یعنی دموکراسی. بنابراین نمی توان گفت ورزشکاران نباید در شورای شهر حضور داشته باشند. یکی از انتقادات اصلی این بود که شما و دوستانتان بدون اینکه تخصصی در مسائل شهری داشته باشید، با استفاده از محبوبیتی که در عرصه ورزش کسب کرده بودید، وارد شورای شهر تهران شدید. این ...
جنجال فراکسیونی بر سر صندلی علی مطهری/چرخش به راست مستقلین /روایت های متفاوت از پشت پرده جلسات فراکسیونی
به گزارش خبرآنلاین یک سال از شروع به کار مجلس دهم می گذرد و بهارستان نشینان در آستانه دومین انتخاب هیئت رئیسه قرار گرفته اند. انتخاباتی که سه فراکسیون امید(اصلاح طلبان) مستقلین ( اعتدالگرایان) و ولایی ( اصولگرایان) بازیگران اصلی معادلات انتخابات در ساختمان هرمی شکل هستند. از همین روست که این روزهای منتهی به انتخابات هیات رئیسه لابی ها و معادلات درون پارلمانی بین بازیگران فراکسیونی اوج ...
جنجال فراکسیونی بر سر صندلی مطهری/چرخش به راست مستقلین؟
فائزه عباسی: یک سال از شروع به کار مجلس دهم می گذرد و بهارستان نشینان در آستانه دومین انتخاب هیئت رئیسه قرار گرفته اند. انتخاباتی که سه فراکسیون امید(اصلاح طلبان) مستقلین ( اعتدالگرایان) و ولایی ( اصولگرایان) بازیگران اصلی معادلات انتخابات در ساختمان هرمی شکل هستند. توضیح امیدی ها از پشت پرده جلسه فراکسیون ولایت و مستقلین محمدعلی وکیلی نماینده تهران و عضو فراکسیون امید در ...
بسته خبری شنبه 06 خرداد ماه 1396
رمضان در موصل به شهادت رسید. لازم به ذکر است، تشییع پیکر این شهید مدافع حرم فردا ساعت 9 صبح از امامزاده حسن تا میدان شهدا کرج برگزار و پس فردا نیز پس از تشییع در تهران در بهشت زهرا تدفین خواهد شد. ✅ @Safir_Channel شبکه خبری سفیر, [25.05.17 14:51] yon.ir/Hnq9x ♦️ تذکر آیت الله مکارم شیرازی به رئیس جمهور در پی اعلام خبر دیدار رئیس جمهور با آیت ...
کیانوش عیاری: هیچ اما و اگری را برای اکران خانه پدری نمی پذیرم/ این فیلم چقدر کشنده تر از مناظره های ...
انگار ما عمر نوح داریم و باید صدها سال زندگی کنیم. ما مدام در حال تکرار تجربه های پیشینیان خودمان هستیم و هیچ وقت با اتکا به آن تجربیات قدمی را برنمی داریم. خانه پدری کیانوش عیاری رفع توقیف شد. این نخستین اقدام عملی دولت دوازدهم در حوزه فرهنگ و هنر است؛ فیلمی که در فضای غبارآلود سیاسی و اجتماعی سال های 89 ساخته شد اما از همان روزها هیچ وقت نتوانست به معنای واقعی کلمه اکران گسترده شود. به گزارش هفت روز خبر به نقل از سلام سینما، بی انصافی است اگر به اقدامات دولت یازدهم برای از میان برداشتن موانع اکران خانه پدری اشاره نکنیم؛ اقداماتی که سال 92 منجر به نمایش فیلم در جشنواره فجر و بعد از آن با اصرار و پافشاری فراوان به اکران آن در گروه سینمایی هنر و تجربه ختم شد اما واقعیت اینجاست که مدیران فرهنگی دولت یازدهم توان ایستادگی در مقابل این سنگ اندازی ها را نداشتند و در نهایت عیاری وادار شد به صبر مثال زدنی اش برای حل این مشکل تکیه کند. عیاری که در این مدت کاناپه را ساخت، این روزها از خبر مسرت بخش خانه پدری هم خوشحال است و هم غمگین، غمگین برای سال هایی که او و سینمای ایران از دست داده اند و خوشحال از اینکه سال های بیشتری از عمر او و این سینما قربانی نگاه سلیقه ای مدیران نشده است. چه اتفاقی افتاد که بعد از شش سال ونیم فیلم خانه پدری از توقیف نجات پیدا کرد؟ به نظر می رسد دولت دوازدهم در ابتدای کار خود برگ برنده ای در حوزه فرهنگ و هنر رو کرد... این اتفاق شاید از منظر هر دولتی اتفاق زیاد مهمی نباشد، اما به عنوان یک نماد بسیار بااهمیت است. نه تنها خانه پدری که هر فیلم دیگری و حتی هر اتفاق فرهنگی که سال ها توقیف بوده اگر به هر شکل اجازه عرضه پیدا کند، طبیعتا نشانه گشایش در وقایع سیاسیِ در حال وقوع است. از این رو به نظرم برای دولت جدید سرآغاز خوبی است. اطلاع دارید کدام نهاد یا سازمانی مشخصا در رفع توقیف این فیلم نقش داشتند؟ من خودم پنجشنبه با این مساله برخورد کردم و از انعکاس این خبر در رسانه ها متوجه رفع توقیف شدم. موج این خبر را در فضای مجازی دیدم و از ماوقع اطلاع چندانی ندارم. دو روز گذشته هم تعطیل بود و باید صبر می کردم تا امروز اتفاق خاصی بیفتد. شما همچنان بر سر مواضع تان درباره نحوه اکران خانه پدری هستید؟ قرار نیست صحنه ای حذف شود؟ فکر می کنم اگر جای تصمیم گیرنده ها بودم، هر پاسخی به این سوال بیشتر من را عصبانی می کرد. چون قاعدتا باید بگویم معلوم است بعد از گذشت شش سال و نیم همچنان بر سر مواضعم هستم. اگر قرار باشد اصلاحیاتی که آن زمان من را ملزم به انجام آن دانستند، بعد از گذشت این همه مدت رعایت کنم، از این همه کار بیهوده باید دچار ناراحتی و افسردگی شوم پس لطفا از خیر این سوال بگذرید. خانه پدری تاریخ مصرف دارد؟ اگر این فیلم شش سال و نیم پیش اکران می شد چه فرقی با این می کرد که حالا اکران شود؟ این فیلم قاعدتا تاریخ مصرف ندارد. یک درامی در حال مطرح شدن است و اگر پایه های این درام درست باشد در هر زمانه ای می تواند روی پرده برود. من در جایی هم گفته بودم که ممکن است فیلم بیات شود اما می بینید که الان شاهد نسل هایی هستیم که از لذت ناشی از دیدن فیلم شاهین مالت یا جویندگان فورد تعجب می کنند. توجیه چنین لذتی حتما دشوار است. خانه پدری شش سال ونیم پیش ساخته شده و به طور طبیعی در این مدت صدها فیلم دیگر ساخته شده است که به دوران حاضر نزدیک تر هستند، اما شاید موضوعات این فیلم همیشگی باشد و مشمول زمان نشده باشد. من ترجیح می دادم به خاطر منافع خودم هم که شده این فیلم را همان زمان عرضه کنم. یعنی اینکه سال 89 یا حداقل سال 90 این فیلم روی پرده برود، اما محرومیت این فیلم از حیث مالی زیانبار است. مخارج 900 میلیون تومانی این فیلم در سال 89 شبیه راکد ماندن سرمایه ای است که خیلی عوامانه است تا در موردش بگویم با این پول اگر زغال هم می خریدم می توانستم سود خوبی کنم! نمی خواهم وارد این وادی بشوم، اما اگر این فشار مالی نبود برای ساخت فیلم کاناپه وارد مسیر سخت جذب سرمایه نمی شدم. این حداقل و مهم ترین آسیبی است که توقف این فیلم به زندگی من زده است. چه اتفاقی می افتد که فیلمی مثل خانه پدری این همه مدت توقیف می شود و بعد در حالی که قوانین همچنان همان قوانین است، فیلم اجازه اکران پیدا می کند؟ این اتفاق به نظر عجیب نیست؟ در حالی که ممیزی ها و خط قرمزها همان هایی است که از قبل بوده است... وقتی مبنای توقف یک فیلم صرفا سوءتفاهم است چنین اتفاقی عجیب نیست. اصلا این اتفاق می توانست در مدت طولانی تری بیفتد. یعنی 20 سال خانه پدری متوقف شود و بعد از 20 سال گروهی بیایند که بدون تعصب و داشتن افکار تنگ نظرانه خودشان متوجه شوند توقف یک فیلم از اساس سوءتفاهم بوده است. گاهی گذشت زمان آدم ها را متوجه این می کند که درگیر سوءتفاهم شده اند. گاهی هم دیگران، آنها را متوجه می کنند. در مورد خانه پدری هم این اتفاق افتاد و فهمیدند نکات ظریفی که در این فیلم دیده بودند کاملا واهی بود. فیلم خیلی راستگو است و مطلب خودش را می گوید. این اتفاق می توانست شش سال پیش بیفتد یا حتی سال 92 که این فیلم در فستیوال ونیز عرضه شد، می توانست نقطه پایانی برای رفع این سوءتفاهم باشد. درست بعد از این بود که فیلم از حضور در 10 فستیوال محروم شد. من چون اصولا اهل ایجاد بحران نیستم، فیلم در جشنواره ای شرکت نکرد و ترجیح دادم در لاک خودش باقی بماند و مشکل آفرین نشود. من بهانه ای ندادم که بتوانم فیلم بعدی ام را راحت تر شروع کنم. اگرچه از رفع توقیف خانه پدری خوشحالم اما پشت این خوشحالی ناراحتی هم وجود دارد، اینکه چطور راحت چنین تصمیم هایی گرفته می شود؟ تصمیم هایی که عده ای می گیرند و عده ای دیگر در جایی دیگر متوجه واهی بودن این اتهامات و تصمیم ها می شوند. سعی می کنم خوشبینانه به این مساله نگاه کنم و صرفا به خاطر بازی های سیاسی این جریان را توجیه نکنم و با این حساب بیان دیگری داشته باشم برای رفع توقیف این فیلم. به هر حال این فضا، چه بخواهیم چه نخواهیم، برآمده از فضای نوین سیاسی و اجتماعی است. بعد از انتخابات دیدیم که ادبیات مردان سیاست کشورمان فرق کرد و حرف های آنها وارد وادی دیگری شد؛ وادی ای که در آن صراحت بیش از پیش پررنگ شد. من تعجب می کردم اگر باز هم گفته می شد فیلم خانه پدری مسائلی دارد. با فرض کنار گذاشتن ذهنیات مرتبط با شریعت و دین، درباره ساختار تلخ فیلم و ناهنجاری های آنا اگر وقت بگذاریم متوجه این موضوع می شویم. نگاه کنید که در مناظره های پیش از انتخابات پرده دری ها تا کجا رفت؟ در فضای مجازی با یک لطیفه ای برخورد کردم که یک نفر با 110 تماس گرفته و گفته بود در صداوسیما شش نفر دارند آبروی هم را می برند و مدرک های مستدلی هم برای این کارشان دارند. خب، این لطیفه ای که ماحصل ذهنیت تیزبین بسیاری از مردم ایران است، درباره این فیلم هم می توانست صدق پیدا کند. خانه پدری چقدر کشنده تر از مناظره های انتخاباتی شش نامزد ریاست جمهوری بود؟ اینجا فقط بحث خانه پدری مطرح نیست و فیلم هایی چون آشغال های دوست داشتنی ، عصبانی نیستم و... هم وجود دارند. همه فیلم هایی که در طول تاریخ و نه فقط این 38 سال، بلکه از زمانی که دوربین وارد ایران شده است با مشکل مواجه شدند از چنین منظری دچار توقیف می شوند. وقتی گروهی با بصیرت بیشتری روی کار می آیند و در واقع با درایت با این مساله برخورد می کنند و تمام این اتهامات را کنار می گذارند، باید تناقض موجود برای همه، حتی برای مردان سیاسی فعلی ما درس عبرتی باشد. آنها ممکن است برای فیلم دیگری سختگیری هایی را به وجود بیاورند در حالی که باید به این نگاه کنند که چند ماه قبل تر از تعدادی فیلم ها که سال ها توقیف بود رفع توقیف کردند. چیزی که شما می گویید خیلی ایده آل است، چون این اتفاق به شکل یک سیکل مداوم در تاریخ سینمای ایران در حال تکرار است. در دوره های مختلف فیلم هایی ساخته شدند که یک دولت اجازه ساخت و نمایش آن را داده و دولت بعدی هم امکان اکران آن را فراهم کرده است. به نظر می رسد سینماگران ما هم به چنین وضعیتی تن داده اند و در این میان تنها تبدیل به آدم های صبوری شده اند. نه فقط در فرهنگ و سینما، بلکه در همه زمینه ها وضعیت این چنین است. انگار ما عمر نوح داریم و باید صدها سال زندگی کنیم. ما مدام در حال تکرار تجربه های پیشینیان خودمان هستیم و هیچ وقت با اتکا به آن تجربیات قدمی را برنمی داریم. همین باعث می شود سیر پیشرفت و توسعه، درست در زمانی که برای ما به طور طبیعی مورد نیاز است، کور یا کند شوند و با طولانی شدنش، آن نتایجی که دنبالش هستیم را دور از دسترس ما قرار بدهد. در چنین فضایی نمی توان روی قانون تاکید کرد؟ نمی دانم شاید لازم باشد که صنف سینما به عنوان یک مرجع حمایت کننده پا در میانی کرده و از حقوق سینماگران دفاع کند. یا حداقل اگر قرار است سینما به عنوان بچه ای یتیم به عرصه ای برای سهم خواهی دولتمردان تبدیل شود، این موضوع به صورت شفاف و روشن برای سینماگران عنوان شود. محافظه کاری اجازه این کار را نمی دهد. در همه جا این محافظه کاری وجود دارد. ما ردپای این محافظه کاری را در عرصه ورزش هم می بینیم. برخی از مشکلات و بن بست هایی که در حوزه ورزش و سینما وجود دارد ناشی از تناقضات موجود است. باید کارهایی انجام شود اما آن کارها به سدهایی که عرف است و توسط افراد پذیرفته شده، تبدیل می شود. همه ما این عرف را به صورت نانوشته در ذهن خودمان داریم و جالب تر اینکه آن را در ذهن مان می پرورانیم. ما در حال حاضر خودمان می دانیم خطوط قرمز ما کجاست، اما کثرت این خطوط قرمز خواه ناخواه اجازه نمی دهد که ما آزادانه به کشف آینده بپردازیم. به هر چیزی فکر می کنیم بلافاصله در قدم بعدی مشکلات و موانعی که گفته می شود جامعه ما را دچار نارضایتی می کند، به ذهن مان می آید. البته این مورد را هم بگویم که من چنین چیزی را قبول ندارم. مثلا دلواپسانی که در جامعه ما مانع ایجاد می کنند، سبب می شوند که نتوانیم به راحتی پیش برویم. غل و زنجیری که به پای فیلمساز ایرانی و هر کسی که در عرصه فرهنگی کار می کند بسته شده، راه رفتن را مشکل می کند. در این صورت من چطور می توانم همپای کسی که غل و زنجیر بر پای او نیست بدوم و عقب نیفتم. حرف من این است که سینماگران هم در طول این سال ها از ایده آل های شان فاصله زیادی گرفته اند. این را قبول دارید؟ بدون تردید همین است. من هر فیلمی که می سازم به این فکر می کنم که اگر آبشخور این اثر، 20 یا 30 درصدش از فکر اولیه من باشد برایم کافی است. آقای کیمیایی، 30 سال پیش حرفی زده بودند که همچنان در ذهن من مانده است. ایشان گفته بودند که فیلم های فیلمسازان ایرانی با توجه به ظرفیت و استعدادشان بسیار کوتاه قدتر از خودشان است. این در حالی است که فیلمی که در هالیوود ساخته می شود بسیار بلندقدتر از ظرفیت های فیلمسازش است. فیلمساز هالیوودی آنچنان مورد حمایت قرار می گیرد که در نهایت این حمایت ها و آزادی ها باعث تبلور بیشتر کارش می شود. در چنین شرایطی آن اثر از فکر سازنده اش بالاتر قرار می گیرد. اما این مساله در سینمای ایران کاملا برعکس است. به نظر من کارهای درخشانی هم که در این سینما، طی چهار دهه ساخته شده، محصول اعجاب برانگیز استعداد سازندگان شان بوده است. حالا ببینید اگر چنین موانعی بر سر راه این فیلمسازان نبود، آنها چه پروازی داشتند. آیا این، یکی از دلایلی است که موجب محدودیت زمانی بروز استعداد سینماگران در ایران می شود؟ به نظر می رسد ما در اینجا سن مفید فیلمسازی داریم... من ترجیح می دهم این مساله را خیلی بومی و محلی نکنم. این اتفاق شامل حال همه فیلمسازان دنیا می شود. مگر کوروساوا دچار فروکش و نشست نشد؟ نه فقط او، بلکه خیلی های دیگر هم این اتفاق برای شان افتاده است. این اتفاق دلایل متعددی دارد. سن، یکی از این دلایل است. بی حوصله و خسته تر شدن فیلمساز طی سال ها هم می تواند به چنین اتفاقی دامن بزند. اینکه فیلمساز دیگر شور دوران جوانی خودش را نداشته باشد. کوروساوایی که هفت سامورایی و ریش قرمز را ساخته با کوروساوایی که شبح جنگجو را ساخته است مقایسه کنید تا ببینید او چقدر از آن شور جوانی اش فاصله گرفته است. پختگی هایی در کارهای بعدی یک فیلمساز وجود دارد اما این پختگی ها نمی تواند همپای شوری قلمداد شود که او صرف فیلمش می کند. این شور هم عمدتا در سنینی رخ می دهد که فیلمساز هنوز تا میانسالی فاصله دارد. به نظر شما رفع توقیف خانه پدری نتیجه تغییر سیاست های دولت است یا تغییر و بلوغ جامعه؟ خیلی وقت ها فیلمی را به این بهانه توقیف می کنند که جامعه آمادگی درک و هضم آن را ندارد. به نظرم تغییر سیاست نخستین چیزی است که در رفع توقیف خانه پدری نقش داشته است. در اوایل صحبت هایم تلاش کردم بهای زیادی به این مساله ندهم، اما در جایی ناچاریم درباره اهمیت این تغییر سیاست حرف بزنیم. اما در مورد جامعه باید بگویم که حضور و هستی فضای مجازی در کنار همه معایبی که داشته و دارد و بعضا مزاحمت هایی را ایجاد می کند، برای این اتفاقات نقش کمک کننده دارد. فضای مجازی در این روزها می تواند با برداشتن یک گام بلند جای رسانه ملی و مطبوعات را بگیرد. طبیعتا فضای مجازی مانع از این می شود تا خانه پدری گم، محو و کم رنگ شود. این فضا کمک می کند موضوعاتی از این دست در عرصه های مختلف سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و ورزشی دیده شود و خطاهای ریز و درشت مردان مطرح کشور ما زیر ذره بین قرار بگیرد. به نظر من امنیت نداشتن فضای مجازی بخش کاملا طلایی و زرین آن است. خواه ناخواه تحت تاثیر چنین فضایی بود که خانه پدری در طول این هفت سال هرگز به صورت قاطع به بوته فراموشی سپرده نشد. یعنی معتقدید فضای مجازی در برخی موارد نقش اهرم فشار را بازی می کند؟ در مقاطعی این اتفاق افتاد و فضای مجازی فشار زیادی وارد کرد. این فشار در سطوح بسیار بالای مملکت ما هم بسیار تاثیرگذار بوده است. فکر می کنید مدیران فرهنگی تا چه زمانی صرف نظر از خطوط قرمز مشخص و معین ارشاد، می توانند برای مخاطبان و اینکه دیدن یک محصول فرهنگی به نفع آنها است یا به ضررشان تعیین تکلیف کنند؟ اینکه این اتفاق تا کی می افتد قابل پیش بینی نیست؛ اما چیزی که قطعی است این است که این حقارت ها مثل آینه ای در مقابل افراد تنگ نظر است. آنها یک زمانی به اشتباه خودشان پی می برند، اگرچه از اتفاق های زندگی شان کمتر عبرت می گیرند! اگر عبرت خود آنها هم حایز اهمیت نباشد، دست کم برای دیگرانی که خلف آنها هستند این موضوع می تواند عبرت برانگیز باشد. اما به نظر می رسد در عبرت گرفتن همه با هم پوست کلفت شده اند و دیگر خیلی چیزها برای آنها بی اهمیت است. آنها بیشتر به فراموش کردن مردم اتکا می کنند و به اینکه حافظه مردم در یادآوری خطاهای شان یاری نکند. اما فشار زندگی باعث نمی شود این خطاهای شان برای مردم ابدی ازلی باشد. اگر مشخصا بخواهید به این اشاره کنید که رفع توقیف خانه پدری را شخصا مدیون کدام مدیر فرهنگی و وزیر هستید، می توانید از شخص خاصی اسم بیاورید؟ فعلا از جزییات خبر ندارم، اما می دانم که آقای محمدمهدی حیدریان به اندازه کافی پیگیر حل این مساله بودند و به نوبه خودم از او تشکر می کنم. ادامه این راه می تواند رضایت نسبی به وجود بیاورد و کمک کند تا این رضایت نسبی به طور کامل نهادینه شود. همین اتفاقات سبب می شود ما کم کم باور کنیم اتفاق های رو به جلویی در حال وقوع است. تا جایی که من شنیدم دستوری است که در وزارت ارشاد داده شده و گفته اند که پیگیر فیلم های توقیفی باشند. بله، کمیته ویژه ای تشکیل شده است... من از شما می پرسم دستور این کمیته ویژه را چه کسی داده است؟ آقای حیدریان... پس در واقع پاسخ پرسش شما همین چیزی است که گفتید. این اتفاق ها زمان آقای حیدریان افتاده است و به نظر می رسد او باقدرت تر با تکیه بر شرایط نوین جامعه و با تکیه بر اتفاقاتی که در یکی دو ماه گذشته برای دولت و آقای روحانی افتاده است پیش می رود. به نظرم تاثیر خودش را روی مدیریت سینمایی کشور گذاشته است. جایی هم مجلس شورای اسلامی به این مساله ورود پیدا کرد... بله، آقای الیاس حضرتی در صحن علنی مجلس درباره اتفاقاتی که درباره خانه پدری افتاده است، گلایه کرده بودند و خواهان نگاه مجدد به توقیف طولانی فیلم شدند. آن قدم ها در شکل گیری چنین روزی موثر بود. گمان می کنم پیش از عید این اتفاق افتاد. حرکت آقای حضرتی برای خیلی ها در فضای فرهنگی جامعه ما غافلگیرانه بود که با شجاعت و تمرکز کامل در صحن مجلس درباره چیزی که شاید از نظر مسوولان چندان مهم نباشد، صحبت و روی آن تاکید کرد. چنین اتفاقاتی واقعا مثبت و جلو برنده است. الان که مجلس، دولت و شورای شهر همسو و هم جهت هستند، زمان خوبی است تا همه اقشار جامعه مطالبات خودشان را بیان کنند، به خصوص هنرمندان و سینماگران که تلاش خودشان را برای استمرار دولت آقای روحانی به بهترین شکل انجام دادند. اگر قرار باشد نگاهی به مطالبات سینماگران داشته باشید، شاخص ترین خواسته های تان کدام است؟ در قدم اول دادن آزادی عمل به فیلمساز است. بعد از این وارد حیطه صنفی می شویم. ما در امور صنفی با مشکلاتی مواجه هستیم که باید آنها را مرتفع کنیم. وضعیت معیشت تمام دست اندرکاران سینمای ایران که چندهزار نفر می شوند باید بهبود پیدا کند. پیش از حضور شما برای این گفت وگو برنامه ای از تلویزیون درباره هنروران پخش شد که از میان همه آنها من فقط چهره غلام ژاپنی را شناختم. تصاویری از این هنروران با چهره های شکسته دیدم، اما به نظرم باید بپذیریم آنها هم سهمی از سینمای ایران دارند. سهم شان باید به فراخور حال شان خوب باشد. این گروه سال های سال است که در یک گوشه سینما در حال کمک کردن هستند. به همین دلایل نیازهای صنفی یکی از مسائل مهم سینمای ایران است. این مساله بستگی زیادی به جدل های میان خانه سینما، صنوف و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دارد. به عنوان مثال دوست دارم به بیمه اهالی سینما اشاره کنم که یک سالی می شد برچیده شده بود. به هر حال آنهایی که در سینما فعالیت می کنند هم بخشی از مردم هستند و به گرفتاری های روزمره ای که همه درگیر آن هستند، دچار می شوند. این گروه سینمایی هم خانواده دارند و در قبال خانواده های شان مسوولند. در نگاه اول چنین مطالبه ای در مقایسه با آزادی عمل فیلمساز شاید ناچیز به نظر برسد، اما وقتی وارد خلوت آن فرد شویم خواهیم دید که سلامتی یکی از عزیزانش از تاریخ سینمای ایران هم مهم تر است. برای من هم سلامتی عزیزان و نزدیکانم از خیلی مسائل دیگر مهم تر است. من نمی توانم ارزش گذاری کنم و با قاطعیت بگویم پیش از هر چیز آزادی عمل فیلمسازان ایرانی را می خواهم! چنین چیزی در ظاهر مهم به نظر می رسد اما مسائل صنفی و نیازها و آرامش از مهم ترین شرایط زندگی همه ما است. یکی از نقدهای وارد شده به دولت یازدهم، پرهیز از جوان گرایی بود. در حوزه سینما به نظرتان چقدر چنین نقدی وارد است؟ جوان گرایی یک امر از پیش تعیین شده دولتی نیست که کسانی مدعی باشند با عنایت به جوان گرایی سعی می کنیم آینده سینمای ایران را تضمین کنیم. در هر دورانی جوان گرایی وجود دارد. به طور طبیعی جوان ها می آیند و کسی هم نمی تواند مانع از حضور آنها در عرصه های مختلف جامعه شود. اما از سوی دیگر مشکلی که وجود دارد و ممکن است موانعی جلوی پای کسانی که قرار است وارد سینما شوند، ایجاد کنند. این سنگ اندازی ها صرفا از ترس تنگ شدن جای خودشان اتفاق می افتد. خیلی طبیعی است که جا تنگ شود. اما این تنگ شدن جا نتیجه خباثت نسل جوان نیست. همان طور که یک پدر کم کم در عرصه مدیریت زندگی عقب نشینی می کند و مدیریت را به فرزندان خودش واگذار می کند، در تمام زمینه ها و حتی علوم دیگر نیز این جوان گرایی شکل می گیرد. اما کوشش برای جوان گرایی ممکن است به یک واقعه افراطی تبدیل شود. گاهی متوجه می شویم که فیلمسازی به صورت افراطی به شیوه ای دم دستی تبدیل می شود و همه می توانند این عرصه را تجربه کنند. من نمی گویم همه باید دشواری های نگفتنی خود را، مثلا برای خودم در فاصله سال های 58 تا 63 که نخستین فیلمم تنوره دیو را ساختم، از سر بگذرانند. این شرایط آن سال ها بود و ما با چنگ و دندان تلاش می کردیم خودمان را بالا بکشیم و فیلم بسازیم. الان شرایط متفاوت شده و حتی می شود با دوربین عکاسی و موبایل هم فیلم ساخت. در نتیجه فیلمسازی آسان تر شده اما این آسان تر شدن نباید باعث شود تا با فیلمسازی سهل و ممتنع برخورد شود. فیلمسازی همچنان باید مشکلات خودش را داشته باشد، اما باید که این مشکلات بدون شرط و شروط های رایج باشد. منظورم این است کسی که مشکلات این حوزه را با تمام وجود لمس می کند تنها حق فیلمسازی دارد. به عقیده من نگاه ما به سینما باید درست و اصولی باشد و به عنوان یک بازیچه به سینما نگاه نکنیم. هرچند خودم بارها گفته ام که سینما برایم اسباب بازی ای است که از بازی کردن با آن لذت می برم. در حوزه اقتدارگرایی مدیران فرهنگی دولت دوازدهم چه تغییراتی باید رخ بدهد؟ اصلا اقتدارگرایی یک ویژگی ذاتی است یا اکتسابی؟ به ندرت و گاهی اوقات ممکن است با آدمی برخورد کنیم که گشودگی بسیاری در رفتار دارد اما این خصلت آنقدر نایاب است که ما مجبوریم بپذیریم که اقتدار یک امر ذاتی و نه اکتسابی، آن هم برای همه است. در واقع زمینه ساز افراد قدرت طلب می شویم. در سینما هم طی سال های گذشته معمولا با افراد گشوده رو و آدم هایی که نقطه مقابل شان هستند زیاد برخورد کردیم. چه اتفاقی می افتد که شما با داشتن دو فیلمی که سرنوشت نامعلومی داشتند، تصمیم به ساخت سریال می گیرید؟ نمی گویم توقیف که خودمان برچسب نچسبانیم! اتفاقا نباید از کلمه توقیف وحشت کنیم. سرنوشت نامعلوم تعابیر دیگر این کلمه است و درست مثل بشین، بفرما و بتمرگ می ماند! خب، با وجود دو فیلم توقیفی چه می شود که از ادامه حیات دولت یازدهم دفاع می کنید؟ برگردیم به همان بخشی از صحبت هایم که به تناقض ها و بن بست های ذاتی اشاره کردم. گاهی اوقات احساس می کنم مدیران سینمایی هم از همه این اتفاق ها و خیلی چیزهای دیگر که ممکن است دست آنها نباشد، متحیرند. ساخت سریال 88 متر که الان یک مترش هم کم شده و 87 متر شده است، ریشه در هشت سال پیش دارد. من در آستانه شروع سریال درگیر مسائل شخصی شدم و ساخت این سریال از اولویت افتاد. آقای اسلامی مهر، مدیر وقت سیمافیلم هم همان موقع به من گفت نگران پولی که از ما گرفتی نباش و هر وقت آمادگی روحی پیدا کردی سراغ ساخت این سریال بیا! من هم قصد سوءاستفاده از حسن نیت ایشان را نداشتم. به صورت طبیعی شرایط به گونه ای پیش رفت که پروژه ای که سال 87 کلید خورده، در سال 96 پیگیری شود. خیلی ها تصور کردند شما از آرمان گرایی و حرف های تان بعد از ساخت کاناپه عدول کردید! من درباره چیزی که جزیی از اقتدار خودم و به سرمایه خودم مربوط است صحبت کردم، اما با سرمایه دیگری که نمی توانم شوخی کنم. این یک تعهد هشت ساله است و بنابراین من از قدیم به تلویزیون متعهد هستم تا با همان شرایط رایج در فیلمسازی این سریال ساخته شود. نوبت فیلمسازی مجدد خودم و با سرمایه خودم که شد معلوم می شود چقدر روی حرفم می ایستم. اگر به شما پیشنهاد اکران خانه پدری در گروه هنروتجربه را بدهند، می پذیرید؟ بله، فیلم قابلیت برخورد عمده تماشاگران را داشته است. نمایش آن در هنروتجربه از ابتدا یک ضرورت بود. با پیشنهاد آقای امیرحسین علم الهدی که کمکی به اکران فیلم شود، من هم این مساله را پذیرفته بودم، اما اگر این فیلم از حیث رفع نیازهای روحی تماشاگر مشمول زمان نشده باشد، می تواند فیلم پرمخاطبی باشد. بنابراین فرقی نمی کند در گروه هنروتجربه اکران شود یا گروه آزاد. اصل مطلب برای من اکران عمومی است. بعد از رفع توقیف خانه پدری ، به مرتفع شدن مشکلات و موانعی که بر سر راه کاناپه است، امیدوار شده اید؟ در فیلم کاناپه هیچ بدعتی وجود ندارد برای اینکه چیزی که دیده می شود موی مصنوعی است. این مساله چیزی نیست که به کسی بربخورد و بی اعتنایی به ارزش ها، باورها و آن چیزی که نظام در پی تحقق آن است قلمداد شود. بنابراین من با چنین اعتماد به نفسی سمت ساخت کاناپه رفتم. مگر قبل از این، فیلم ملک سلیمان بدون حجاب ساخته نشد؟ خب، تفاوت میان این دو فیلم چیست؟ مشکل این است که کاناپه جامعه امروز ایران را تصویر می کند؟! این ذهنیت که با این فیلم ممکن است دیگران تحریک شوند چنین چیزی را در فیلم های شان دنبال کنند، با حفظ رعایت ضوابط چه اشکالی دارد؟ این کار غیرشرعی و غیرقانونی نیست و من این فیلم را برای خودنمایی نساختم. من فیلم کاناپه را ساختم که پیشنهادی به سطوح بالای مملکت بدهم. پیشنهاد اینکه ببینیم آیا این اتفاق واقعا ناهنجار و شکننده است و باعث آزار کسانی خواهد شد یا نه؟! خوشبین هستید برای کاناپه اتفاق خوشایندی بیفتد؟ واقعا امیدوارم. امیدوارم باور کنند این فیلم توهینی به ارزش ها و باورهای شان نیست. شما آدم بسیار صبوری هستید من خسته کننده صبورم. تا امروز هیچ وقت خانه سینما با نهاد صنفی دیگری به عنوان مزد این همه صبوری، پیگیر مطالبات و حقوق تان نبوده است؟ من در ارتباط با دو فیلم اخیرم انتظار توجه بیشتری از سوی خانه سینما داشتم. این توجه بیشتر برآورده نشد و گله مند هم نیستم، چون اصولا آدم گله مندی نیستم. چنین چیزی به خودی خود نوعی پوست کلفتی است، اما با تمام این اوصاف فکر می کنم خانه سینما می تواند در ارتباط با موارد مشابه مقتدرتر و سرسخت تر برخورد کند، چون خانه سینما تنها مفری است که ما داریم. نمی توانیم انتظار داشته باشیم صنف را کنار بگذاریم و آن را دور بزنیم و بعد مطالبات مان را از سوی مقامات دولتی پیگیری کنیم. این فرق عادت است و بدون توجه به صنف ناباورانه خواهد بود. کسی به صورت رسمی تا اینجا خبر رفع توقیف خانه پدری را به شما داده است؟ نه، منبع من هم مطبوعات و فضای مجازی است و همچنان نمی توانم این اتفاق را باور کنم. اما بسیار خوشحال می شوم که این فیلم بدون اما و اگری اکران شود. طبیعی است که هیچ اما و اگری را برای اکران فیلم نمی پذیرم و همانطور که گفتم اگر به چنین چیزی راضی می شدم، شش سال ونیم پیش این کار را می کردم. باز هم تاکید می کنم فیلم خانه پدری هیچ چیزی برای توقیف نداشته و ندارد. من این حرف را به شهادت خیلی از دوستان، سینماگران و مخاطبانی که فیلم را 10 سئانس در هنروتجربه و جشنواره فیلم فجر دیده اند، می گویم. به جز صحنه کوبش سنگ به سر دختر که اتفاقا گونی ای به سر دختر کشیده می شود، صحنه ای دلخراش تر ندارم. این تجسم فیلم است که باعث برانگیخته شدن تخیل تماشاگر می شود. من خودم حتی وقتی در فیلمی تصویر فرو رفتن سرنگی را بر دست بازیگر می بینم چشمانم را می بندم. این را گفتم که بگویم طاقت دیدن چنین چیزی را ندارم. خودم اگر باشم فکر می کنم کارگردان فیلم سادیسم دارد که این را به تماشاگر نشان می دهد. من با چنین تفکری آن صحنه خانه پدری را ساختم. حتما ضرورتی داشته که آن صحنه را در فیلم قرار دهم. فیلمی که داستانی پیچیده و بالا و پایین ها و گره هایی ندارد، احتیاج به صحنه ای دارد که تاثیرگذار باشد، صحنه ای که همیشه بوی مرگ را از آن زیرزمین بلند کند. ...
ترامپ نمی تواند فرار کند!
دقیقه پشت درب های بسته صورت گرفت. مدتی بعد توسک اعلام کرد که بحثشان بسیار گسترده بوده است. وی اضافه کرد: پیامی برای ترامپ دارد. اینکه دوستی بین اتحادیه اروپا و ایالات متحده بر اساس ارزش هایی چون آزادی، حقوق بشر و احترام به نجابت انسانی است. مباحث روسیه همچونی یک سیلی دیپلماتیک است؛ مانند همان سیلی که آنگلا مرکل، صدر اعظم آلمان، پس از انتخاب ترامپ به عنوان رئیس جمهور دریافت کرد. پس از آن ...
دولت تخلفات گسترده انتخاباتی داشت / رأی 16 میلیونی رئیسی باعث می شود دولت نتواند از زیر بار پاسخگویی ...
گروه سیاسی - رجانیوز: جبهه پایداری انقلاب اسلامی پیرامون دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری و حواشی این انتخابات و همچنین مطالبات از دولت دوازدهم بیانیه ای را منتشر کرد. به گزارش رجانیوز؛ متن این بیانیه به شرح زیر است: انتخابات با شکوه دوازدهمین دوره ریاست جمهوری که در 29 اردیبهشت با حضور حماسی شما رقم خورد، چشمان جهانیان را خیره کرد و همه نخبگان و سیاستمداران جهان را به ...
ذوالنور: روحانی به اشتباه تصور می کند مردم وعده های انتخاباتی او را فراموش می کنند
به گزارش سراج24 ، با تمام شدن دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری بر آن شدیم تا با بازبینی برخی از موضوعات مطرح شده در این دوره از انتخابات دلایل رفتار جناح دولت که برای 4 سال دیگر سکان اداره قوه مجریه را برعهده دارد بررسی کنیم. در ادامه متن گفتگو با مجتبی ذوالنور نماینده مردم قم در مجلس شورای اسلامی در خصوص رفتار دولتی های در جریان انتخابات ریاست جمهوری می آید. چرا روحانی ...
رویکرد دولت دوازدهم؛ تعامل سازنده با تمامی اقشار جامعه
داشته باشد و این کار به عنوان یک حرف و پیام باقی نماند. معاون وزیر علوم دولت اصلاحات با اشاره به رقابت های انتخابات ریاست جمهوری 96 اظهار داشت: در این انتخابات برخوردهایی کلامی تندی میان نامزدها صورت گرفت که هر چند بخشی از آنها مناسب جامعه نبود اما این مهم در جهان امری طبیعی است که در هنگامه رقابت انتخاباتی صورت می گیرد اما اکنون که رقابت به پایان و حسن روحانی رییس دولت شده است، وی باید ساز ...
نصرتی: پرسپولیس که قهرمان شده و تماشاگرش هم بیشتر است، تیم دوم پایتخت است؟!
همه می بینند . مشکلی که هست، خیلی ها فکر می کنند مربی مثل گواردیولا از همان اول روی نیمکت بارسلونا نشسته است . او قبل از آن در بارسای B بود و حتی زمانی هم که بازی می کرد، هفته ای یک بار سر تمرین تیم های پایه ای بارسا شرکت می کرد تا هم خودش با نحوه کار مربیان آشنا شود و هم بازیکنان جوان از حضور او انگیزه بگیرند . تو با مربیان مطرحی مانند مصطفی دنیزلی، برانکو ایوانکوویچ و کارلوس کی روش کار ...
تهران دومین شهر سوخته ایران است
بودند که بنظر می رسد در آن مقعط جامعه خیلی تحریک نشد . اما چون انتخابات این دوره دو قطبی شد و در یک قطب چهره ای حضور داشت که در حوزه اجرایی اصلا شناخته شده نبود و تنها کارنامه ای که می توانست از خودش ارایه کند، حدود بیش از 30 سال در عرصه قضایی بود ، جامعه ترسید و بخشی از آرای روحانی ناشی از ترس جامعه بود. این بار جریان اصولگرا بشدت در انتخاب و فرستادن نامزد خود به به میدان اشتباه بزرگی را مرتکب ...
بررسی رأی مردم تبریز در انتخابات شورای پنجم
شده را کمتر کسی از یاد می برد. محرم عمی شخصیت محبوبی بین مردم استان است که توانست به عنوان پدیده انتخابات ظاهر شده و به عنوان منتخب چهارم مردم تبریز راهی شورای پنجم شود، او طی اظهار نظری اعلام کرده که می خواهد صدای مردم حاشیه نشین تبریز در شورا باشد. اینکه محمدزاده به واسطه معروف بودنش رأی آورده، ادعای درستی است؛ اما او با دیگر سلبریتی ها تفاوت عمده ای دارد، او با حضور در بین ...
نجفی: طرح مسائلی چون رأی حلال و غیرحلال موجب ایجاد تفرقه بین مردم است
به گزارش ایسنا، علی نجفی خوشرودی در نطق میان دستور خود در جلسه علنی صبح امروز (یکشنبه) مجلس ضمن قدردانی از حضور مردم در انتخابات اخیر ریاست جمهوری و شوراها و تبریک حسن روحانی رییس جمهور منتخب و همچنین تشکر از عوامل برگزاری انتخابات اظهار کرد: حماسه 29 اردیبهشت با هدایت و حمایت داهیانه مقام معظم رهبری و هوشمندی مردم رقم خورد، از مسئولین می خواهیم با طرح مسائلی چون رأی حلال و غیرحلال موجب تفرقه و ...
خاطره انگیزترین لحظات جشنواره کن در 69 سال گذشته
اولین و آخرین برنده وقتی پای مهم ترین جایزه کن وسط باشد، اعداد دروغ نمی گویند: نخل طلا در هر دوره فقط به آقایان اهدا شده بود، تا اینکه بالاخره یکی پیدا شد که باشگاه آقایان را به هم بریزد. سال 1993، هیئت داوران دو فیلم را به عنوان برنده مشترک نخل طلا انتخاب کرد؛ فیلم اول ساخته چن کایگه از چین بود. اما اثر دوم، رکوردها را شکست. وقتی نام پیانو ی جین کمپیون هم به عنوان دیگر برنده نخل طلا ...
اظهارات خانیکی درباره چهار سال دولت آینده
بعد از سه مناظره، تبلیغ های فراوان و هزاران مطلبی که از سوی کاربران شبکه های اجتماعی با موضوع انتخابات منتشر شد، سرانجام عددها دست به دست هم دادند تا در نهایت حسن روحانی با 5/ 23 میلیون رای به عنوان پیروز رقابت ریاست جمهوری معرفی شود و با کسب تعداد آرای بیشتر نسبت به سال 92، با خیال راحت تری بر صندلی دوازدهمین رییس جمهور ایران بنشیند. روز شنبه 30 اردیبهشت، وزارت کشور در بیانیه ای و با اعلام آمار ...
چرا قطر ساز مخالف زد؟/ عطوان: پوشش الجزیره از انتخابات ایران این بار متفاوت بود
ایران علنی بود و هرکس که پوشش شبکه الجزیره از انتخابات ریاست جمهوری ایران که حسن روحانی در آن پیروز شد، را در این شبکه دنبال می کرد آن را به خوبی درک میکرد. ایران 39 ویزا برای نمایندگان موسسات رسانه ای و پژوهشی قطر صادر کرد و یک گروه از مجریان شبکه الجزیره از جمله 'محمد کریشان' گوینده شبکه الجزیره عربی در ایران حضور یافتند این درحالی است که ایران در انتخابات سال 2013 که مهم تر و پر اهمیت تر بود به ...
آژانس امنیت ملی آمریکا عدم کنترل اطلاعات خود را اطلاع نداد
حال به نظر می رسد سرویس های مخفی بیش ازپیش تلاش می کنند در نتیجه انتخابات کشورهای دیگر تأثیر بگذارند. ممکن است این طور باشد. اگر این سرویس های مخفی از ویکی لیکس به عنوان سلاحی مفید بهره ببرند، آن وقت شما نمی توانید فقط لم بدهید و بگویید: ممکن است این طور باشد. سرویس های مخفی هر روز خیلی چیزها را در رسانه ها قرار می دهند. و اگر ویکی لیکس به لحاظ لجستیکی قادر به انتشار اسنادی قبل از ...
قهقرای اصولگرایان در رعایت اخلاق شکست؛ از دوم خرداد 76 تا 29 اردیبهشت96
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : رفتار اصولگرایان 2 دهه پیش و پس از شکست سنگین آنها در انتخابات دوم خرداد 1376 به مراتب اخلاقی تر و به معیارها و لوازم رقابت دموکراتیک نزدیک تر بود. به گزارش انتخاب به نقل از عصر ایران، انتخابات را باختند و از فردای انتخابات در چند فاز مختلف نغمه های بهانه گیری را ساز کرده اند؛ یکی شان از تخلفات گسترده در انتخابات به نفع حسن روحانی داد سخن ...
دولت جدید و چالش باستان گرایی و نژادپرستی در سال های آتی
متن کامل این مطلب در پی می آید: متاسفانه برخی از روزنامه های اصلاح طلب، همچنان ستون های خود را در اختیار افراد و گرایش های خطرناک پان ایرانیست، شووینیست، نژادپرست و رسما باستان گرا قرار می دهند. از فرازهای سخنرانی پس از انتخابات آقای روحانی جمله ای بود که ایشان از وحدت ایران در قالب همگرایی همه قومیت های آن، با ذکر نام آن ها از جمله کردها، عرب ها، گیلک ها و مازنی ها و ... نام ...
راهبرد اصلاح طلبان، تقویت رابطه با رهبری است
با کنار رفتن زودهنگام نبود. روحانی و رئیس دولت اصلاحات دیدار نداشتند؟ نه؛ پیام ایشان را ما برای روحانی بردیم. با آقای ناطق و سید حسن خمینی چه؟ نه آنها کار خودشان را کردند. در انتخابات سال 92 ائتلافی شکل گرفت و در دو انتخابات مجلس 94 و ریاست جمهوری اخیر تثبیت شد؛ آیا با مجموع این تحولات می توانیم ادعا کنیم آرایش سیاسی کشور تغییر کرده است؟ ...
ادعای صدور گاز مجانی به ترکیه/ پیروز نهایی انتخابات شورای شهر/ چرا روحانی از عارف تشکر نکرد؟
روزنامه های امروز، موضوع آینده ریاست و نواب مجلس را در کانون توجه قرار داده اند. این در حالی است که مخالفان دولت، موضوع کرسنت و فروش رایگان گاز به ترکیه و همچنین ادامه انتقاد به دولت روحانی را مورد توجه قرار داده اند. به گزارش تابناک ؛ روزنامه های مخالف دولت امروز موضوع قرارداد کرسنت را دوباره در کانون توجه قرار داده اند. روزنامه کیهان در گزارشی با عنوان صدور گاز مجانی به ...
شکاف در ائتلاف عربی علیه ایران/ مشارکت 73 درصدی و آرزوهای کاغذی آل سعود
به گزارش خبرگزاری بین المللی قرآن(ایکنا) پس از برگزاری اجلاس ریاض که با حضور حدود 50 نفر از سران کشورهای عربی و اسلامی همزمان با سفر رئیس جمهور آمریکا به عربستان با هدف تشکیل ائتلاف علیه ایران برگزار شد، فایل صوتی جنجال برانگیزی از امیر سابق قطر منتشر شد که حاوی مطالبی علیه سیاست های عربستان در جهان عرب و تمجید از ایران و جبهه مقاومت بود. از سوی دیگر حجت الاسلام و المسلمین حسن روحانی ...
جزئیاتی جدید از علت درگیری دبیر و جدیدی
به نتیجه مطلوب برسد یا نه. بله، یک نفر تحت شرایط خاصی باعث شد آقای قالیباف شهردار شود. اما در همه جلسات شورا، نقش یک نفر اینقدر تعیین کننده نبود. اما جدا از این، آقای قالیباف به عنوان شهردار تهران در مجموع عملکرد قابل قبولی داشت و قرار نبود ورزشکاران شورا، همواره مخالف شهردار تهران موضع گیری کنند. شما مشخصا در قبال حادثه پلاسکو چه موضعی در جلسه شهردار با شورای شهر اتخاذ ...
برای لغو سند 2030 داشتن یک مورد مغایرت با فرهنگ کشور کافی است
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛حسن حمزه در گفتگو با خبرنگار قومس با بیان اینکه قطعنامه ها وسندهای سازمان ملل در مورد مسائل مختلف اقتصادی، فرهنگی،نظامی ویونسکو در رابطه با مسائل فرهگی کشورها تصمیم می گیرند، گفت: سندهایی که مصوب می شود کشورهای امضا کننده موظف به اجرای آن هستند وی در خصوص سند 2030 اظهار کرد: نام این سند به این معناست که کشورهای امضا کننده تا سال 2هزارو30 موظف به ...
سخنگوی حزب اعتماد ملی: پاسخ به مانور نظامی با مانور دموکراسی
فهرست اصلاح طلبانه و با مشارکت دادن بیشتر زنان و جوانان بسته شود. اکنون نیز شاهدیم که 6 زن و 4 جوان را وارد شورای پنجم پایتخت شدند که حدود نیمی از وزن شورا را تشکیل می دهند. حدود 150 متقاضی برای قرار گرفتن در فهرست شوراها داشتیم که خود نامزدها اعلام کردند که به نظر شورا تن می دهند. میثاق نامه ای هم امضا شد که هر کدام از این 150 نفر که به فهرست نهایی راه نیافتند به نفع 21 نفر برگزیده انصراف دهند ...
دیگ درهم جوش انتخابات و کسب 4 رای حلال!
طرفدارانش بود. همان کاری که به عنوان گرفتن چهارتا رأی حلال شناخته شد. این رفتار اوج تغییرپذیری نامزدها در دیگ جوشان انتخابات بود. یک خواننده زیرزمینی با بدنی سراسر تتو و خالکوبی شده و با آن سابقه ای که خودش درمعرفی خود منتشر کرده، به دیدار تولیت آستان قدس و نامزد اصولگرایان می رود و با تی شرتی که همه تتوهایش را به نمایش می گذارد و از موضع بالا رهنمود می دهد. این دیدار درمعنادادن به انتخابات بسیار ...
مصاحبه اسکوآیر با کریس اوانز ، کاپیتان آمریکا
. باید بگیم که اوانز حتی یک بار هم مت دیمون رو از نزدیک ندیده است و تنها ملاقاتی که با مارک والبرگ داشته برمی گردد به دو سال پیش درمهمانی طرفداران تیم پتریوتس. با این حال اوانز خودش را جلوی بن افلک تحقیر کرده است. حوالی سال 2006 بود که قراربود اوانز و بن افلک بر سر فیلم رفته عزیزم رفته به کارگردانی بن افلک صحبت کنند. اوانز در حال راه رفتن در راهرو به اتاقی چشم دوخته بود که قرار بود او و ...