کشکان گذشت و اش کهای ما را ندید

باران از قد کوهستان های ما گذشت، از پل های ما گذشت، از یافته و سفیدکوه گذشت. باران خیلی بارید، هی بارید، بر برگ درختان بلوط بارید، بر خاک تشنه زاگرس بارید. باران بر خاکی که رویش گندم می کاشتیم و راه می رفتیم و آواز می خواندیم و کودکانمان را بزرگ می کردیم، همراه ابرهای بی شمار و تند بارید. ... ادامه خبر

جستجوگر خبر فارسی، بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است (قانون تجارت الکترونیک). برای مشاهده متن خبری که جستجو کرده‌اید، "ادامه خبر" را زده، وارد سایت منتشر کننده شوید (بیشتر بدانید ...)