پدر بود امام

سعید زاهدی من پدری را می شناسم که سینه اش به قدر اقیانوس ها و قاره ها پهناور بود. دغدغه مندی اش به خانه و کوچه و خیابانش بسنده نمی کرد که همه دنیا را و تک تک آدم های ریز و درشتی را که داشتند نفس زنان دنبال خوشبختی می گشتند، شامل می شد. من پدری را می شناسم که سایه لطفش بر سر دشمنانش هم کشیده شد ... ... ادامه خبر

جستجوگر خبر فارسی، بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است (قانون تجارت الکترونیک). برای مشاهده متن خبری که جستجو کرده‌اید، "ادامه خبر" را زده، وارد سایت منتشر کننده شوید (بیشتر بدانید ...)