قهرمان گمنام خانه بی توقع و نستوه

روی پله ایستاده ام و گوشه پرده را که رها شده، می کشم روی صورتم. به کوچه ای که منتظر است، می نگرم. وقت بازگشت بچه ها از مدرسه است. دست می کشم روی برگ های سبز پارچه پرده و فکر می کنم کاش دست هایم اسلیمی بودند، قد می کشیدند، پیچاپیچ و تا چوب پرده می رسیدند ... ... ادامه خبر

جستجوگر خبر فارسی، بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است (قانون تجارت الکترونیک). برای مشاهده متن خبری که جستجو کرده‌اید، "ادامه خبر" را زده، وارد سایت منتشر کننده شوید (بیشتر بدانید ...)